HMS E10
HMS E18 bliźniaczy do E10 | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | 10 lipca 1912 |
Wodowanie | 22 września 1914 |
Royal Navy | |
Wejście do służby | 10 marca 1914 |
Wycofanie ze służby | 18 stycznia 1915 |
Los okrętu | zagubiony |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 678 ton (wynurzony), |
Długość | 55 metrów |
Zanurzenie | 4,6 metra |
Napęd | |
dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM | |
Prędkość | 15,25 węzłów na powierzchni |
Zasięg | 5600 km przy 10 węzłach |
Uzbrojenie | |
pięć wyrzutni torpedowych 450 mm | |
Wyposażenie | |
działko 76 mm | |
Załoga | 30 |
HMS E10 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1912–1913 w HM Dockyard Chatham, Chatham kosztem 101 900 funtów. Okręt został wodowany 29 listopada 1913 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 10 marca 1914.
W 1914 roku E10 stacjonował w Portsmouth przydzielony do Drugiej Flotylli Okrętów Podwodnych (2nd Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Cdr. William St. J. Frasera[1]. 18 stycznia 1915 roku po wyjściu na patrol w okolice Helgolandu. W godzinach wieczornych wszelki ślad po okręcie zaginął. Przypuszcza się, że okręt wszedł w niemieckie pole minowe. Cała załoga została uznana za zaginioną.
Przypisy
Bibliografia
- Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.)
- Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.)
Linki zewnętrzne
- Okręty podwodne typu E. battleships-cruisers.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. na stronie internetowej Battlecruisers.co.uk
- HMS E10, Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch
- E Class Coastal Submarine
Media użyte na tej stronie
HMS E18 after passing through the Oresund in September 1915. Taken from the Royal Navy Submarine Museum photographic collection. Photograph also reproduced in (among others) Baltic assignment : British Submariners in Russia 1914-1919, Michael Wilson. 1985. Original photographer not known, nor is date of original publication.