HMS E24

HMS E24
Ilustracja
HMS E20 bliźniaczy do E24
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Wodowanie

9 grudnia 1915

 Royal Navy
Wejście do służby

9 stycznia 1916

Wycofanie ze służby

24 marca 1916

Los okrętu

zatopiony na minie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

673 tony (wynurzony),
820 ton (zanurzony)

Długość

55 metrów

Zanurzenie

4,6 metra

Napęd
dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM
Prędkość

15,25 węzłów na powierzchni
10 węzłów zanurzony

Zasięg

5600 km przy 10 węzłach

Uzbrojenie
pięć wyrzutni torpedowych 450 mm
Wyposażenie
działko 76 mm
Załoga

31

HMS E24 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1914–1915 w Vickers, Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 9 grudnia 1915 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 9 stycznia 1916. Okręt został przydzielony do Dziewiątej Flotylli Okrętów Podwodnych (9th Submarine Flotilla) stacjonującej w Harwich.

E24 został przystosowany do stawiania min[1] 21 marca 1916 roku jednostka została wysłana w misję stawiania min w zatoce Heligoland. Okręt nie powrócił z misji i 24 marca został uznany za zatopiony.

W 1973 roku w czasie poszukiwania zatopionych U-bootów z okresu II wojny światowej, wrak okrętu został przypadkowo odkryty i po odholowaniu do Cuxhaven zidentyfikowany jako brytyjski okręt typu E. Po wydobyciu szczątków załogi udało się zidentyfikować kapitana Napiera. Wszystkie szczątki zostały złożone na cmentarzu Ohlsdorf w Hamburgu.

Przypisy

  1. Podobnie jak HMS E34, HMS E45, HMS E46 oraz HMS E51.

Bibliografia

  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.)
  • Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

HMS E20.jpg
HMS E20, one victim of SM UB-14, commanded by Oberleutnant zur See Heino von Heimburg