HMS Eagle (1918)

HMS Eagle

Klasa	lotniskowiec
Historia
Stocznia	Armstrong Whitworth, Newcastle upon Tyne
Położenie stępki	20 lutego 1913 (jako „Almirante Cochrane”)
Wodowanie	8 czerwca 1918
Royal Navy
Nazwa	HMS „India” HMS „Eagle”
Wejście do służby	26 lutego 1924
Zatopiony	11 sierpnia 1942
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 22 200 t pełna: 27 200 t
Długość	203 m
Szerokość	28 m
Zanurzenie	7,3 m
Napęd
2 turbiny parowe o mocy 55 000 KM napędzające 4 śruby
Prędkość	24 węzły
Zasięg	4000 mil morskich przy prędkości 18 węzłów
Uzbrojenie
9 dział 152 mm 4 działa 102 mm 16 dział 20 mm 8 dział 40 mm
Opancerzenie
pokład 25-38 mm
Wyposażenie lotnicze
20 samolotów
Załoga	1080

HMS Eagle - brytyjski lotniskowiec z okresu II wojny światowej. Powstał w efekcie przebudowy nieukończonego pancernika budowanego dla Chile. Zatonął w 1942 storpedowany przez niemiecki okręt podwodny U-73. Był to 14. brytyjski okręt noszący nazwę „Eagle” (ang. orzeł).

Historia

Przed I wojną światową Chile zamówiło w brytyjskich stoczniach dwa pancerniki. W 1914 wraz z wybuchem wojny prace na okrętach przerwano a następnie budowane jednostki wcielono do Royal Navy. Pierwszy z pancerników wszedł do służby jako HMS „Canada”.

Drugą jednostkę, która pierwotnie nosiła imię „Almirante Cochrane”, do 1917 budowano pod oznaczeniem HMS „India”, aby ostatecznie przebudować ją na lotniskowiec noszący nazwę HMS „Eagle”. W październiku 1919 nieukończony okręt planowano zwrócić Chile, jednak ostatecznie pozostał on w Royal Navy. Na podjęcie przez Admiralicję takiej decyzji wpłynęły dobre wyniki prób morskich, a także brak dużych jednostek tej klasy we flocie.

Budowa okrętu zakończyła się we wrześniu 1923, a wejście do służby z powodu przeciągających się prób zdawczo-odbiorczych nastąpiło 26 lutego 1924. We wrześniu 1939 „Eagle” stacjonował w Singapurze, a jego pierwszą akcją bojową był udział w poszukiwaniach niemieckiego krążownika ciężkiego „Admiral Graf Spee”.

W maju 1940 dołączył do brytyjskiej Floty Śródziemnomorskiej stacjonującej w Aleksandrii. W lipcu 1940 samoloty pokładowe z „Eagle” atakując port w Tobruku zatopiły trzy włoskie niszczyciele i dwa statki handlowe. W sierpniu udało im się zatopić włoski okręt podwodny „Iride”.

11 sierpnia 1942 podczas ochrony kolejnego konwoju na Maltę „Eagle” został trafiony przez 4 torpedy wystrzelone z niemieckiego okrętu podwodnego U-73. Zginęło 160 członków załogi lotniskowca, a 927 udało się uratować.

Bibliografia

• Krzysztof Zalewski, Lotniskowiec Eagle, NTW nr 11/1993, ISSN 1230-1655.

Linki zewnętrzne

• (en) www.fleetairarmarchive.net. fleetairarmarchive.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-23)].