HMS H3

HMS H3
Ilustracja
HMS H1 bliźniaczy do HMS H3
Klasa

okręt podwodny

Typ

H

Historia
Stocznia

Canadian Vickers, Montreal

Wodowanie

11 stycznia 1915

 Royal Navy
Wejście do służby

3 czerwca 1915

Wycofanie ze służby

15 lipca 1916

Los okrętu

zatopiony

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

369 t (nawodna),
441 t (podwodna)

Długość

45,8 m

Zanurzenie

4,67 m

Napęd
silnik spalinowy diesel 480 KM, dwa silniki elektryczne po 620 KM
Prędkość

11,5 węzła na powierzchni
9 węzłów w zanurzeniu

Zasięg

1300 mil przy 10 węzłach

Uzbrojenie
1 działko QF 6 pounder Hotchkiss
Wyrzutnie torpedowe

4 wt kal. 450 mm (6 torped)

Załoga

22

HMS H3 – brytyjski okręt podwodny typu H. Zbudowany w latach 1914–1915 w Canadian Vickers w Montrealu, gdzie okręt został wodowany 11 stycznia 1915 roku. Rozpoczął służbę w Royal Navy 3 czerwca 1915 roku. Pierwszym dowódcą został Lt. D.W. Fell.

Razem z H1, H2 i H4 przepłynął Atlantyk z St. John’s (Nowa Fundlandia) do Gibraltaru, pod eskortą krążownika pomocniczego HMS „Calgarian”. Następnie wpłynął na Morze Śródziemne.

15 lipca 1916 roku okręt wszedł na minę w Zatoce Kotorskiej u wybrzeży Czarnogóry[1]. Zginęli wszyscy członkowie załogi.

Przypisy

  1. J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Casemate / Greenhill, 2010, s. 152. ISBN 978-1935149071. (ang.).

Bibliografia

  • Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008, s. 13-16. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).
  • J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Londyn: Chatham Publishing Ltd., 2006, s. 152. ISBN 1-86176-281-X. (ang.).
  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 48-49. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie