HMS Howe (1940)

HMS Howe

HMS „Howe” w Auckland w lutym 1945 roku
Historia
Stocznia	Fairfield Shipbuilding & Engineering Co. Ltd w Govan
Położenie stępki	1 czerwca 1937
Wodowanie	9 kwietnia 1940
Royal Navy
Wejście do służby	29 października 1942
Los okrętu	złomowany w 1957
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 36 727 ton pełna: 42 076 ton
Długość	227,1 m
Szerokość	31,4 m
Zanurzenie	10,5 m
Napęd
turbiny Parsonsa o mocy 110 000 KM napędzające 4 śruby
Prędkość	29,5 węzłów
Zasięg	6000 mil morskich
Uzbrojenie
10 x 356 mm 16 x 133 mm 32 x 40 mm ppl 14 x 40 mm Bofors 40 mm ppl 65 x 20 mm Oerlikon 20 mm ppl
Opancerzenie
pokład 127-152 mm
Wyposażenie lotnicze
2 samoloty (do 1943)
Załoga	1400 osób

HMS Howe – ostatni pancernik typu King George V, służącym w marynarce brytyjskiej. Nazwa okrętu pochodzi od nazwiska angielskiego admirała Richarda Howe. Okręt zbudowano w stoczni Fairfield Shipbuilding & Engineering Co. Ltd w Govan. Budowa okrętu została ukończona w 1940 roku. Początkowo okręt nosił imię HMS „Beatty” od nazwiska dowódcy eskadry krążowników liniowych podczas bitwy jutlandzkiej Davida Beatty`ego. Nazwa została zmieniona w lutym 1940 roku.

„Howe” był częścią Home Fleet pomiędzy 1942 a 1943 rokiem, potem dołączył do Eskadry H na Morzu Śródziemnym, gdzie służył pomiędzy październikiem 1943 a czerwcem 1944. Następnie „Howe” dołączył do Brytyjskiej Floty Pacyfiku. Po wojnie HMS „Howe” służył jako okręt szkoleniowy Royal Navy. Został zezłomowany w 1957 roku, wraz z trzema pancernikami tego typu, które przetrwały wojnę.

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia HMS Howe