HMS Invincible (1869)
| ||
Klasa | okręt pancerny | |
---|---|---|
Typ | Audacious | |
Historia | ||
Położenie stępki | 28 czerwca 1867 | |
Wodowanie | 29 maja 1869 | |
Royal Navy | ||
Nazwa | HMS „Invincible” HMS „Erebus” (od 1904) HMS „Fisgard II” (od 1906) | |
Wejście do służby | 1 października 1870 | |
Zatonął | 1914 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 6200 t | |
Długość | 85 m | |
Szerokość | 16 m | |
Zanurzenie | 6,8 m | |
Napęd | ||
1 maszyna parowa o mocy 4000 KM, 1 śruba, żagle | ||
Prędkość | 13,5 węzła (10 w. pod żaglami) | |
Uzbrojenie | ||
10 dział 230 mm 4 działa 64-funtowe | ||
Załoga | 450 |
HMS Invincible – brytyjski okręt pancerny typu Audacious, który wszedł do służby w 1870 roku.
Historia
Budowa drugiego okrętu typu Audacious rozpoczęła się 28 czerwca 1867 roku w stoczni Napier Shipyards. Wodowanie miało miejsce 29 maja 1869 roku, wejście do służby 1 października 1870 roku. Przez pierwszy rok służby okręt stacjonował w Hull, skąd następnie został przebazowany w rejon Morza Śródziemnego[1]. W lipcu 1882 roku, w ramach interwencji w Egipcie, brał udział w ostrzeliwaniu Aleksandrii. W 1885 roku marynarze z „Invincible” brali udział w interwencji w Sudanie. W 1901 roku, po wymontowaniu silnika, przekształcono go w okręt magazynowy dla flotylli niszczycieli w Sheerness. W 1904 roku nazwę okrętu zmieniono na HMS „Erebus”. Od 1906 roku nosił nazwę „Fisgard II” i stacjonował w Portsmouth, w roli okrętu szkolnego. 17 września 1914 roku, podczas holowania do Scapa Flow, zatonął w pobliżu wyspy Portland. Z 64-osobowej załogi zginęło 21 osób.
Przypisy
- ↑ Conway's..., s. 23.
Bibliografia
- Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905, Conway Maritime Press, Londyn, 1979, ISBN 0-85177-133-5.
- Peter Hore, The World Encyclopedia of Battleships, Hermes House, 2005.
Media użyte na tej stronie
HMS Invincible off Plymouth, comissioning in 1870.