HMS London (1927)

HMS London

Historia
Stocznia	HMNB Portsmouth
Położenie stępki	23 lutego 1926
Wodowanie	14 września 1927
Royal Navy
Wejście do służby	31 stycznia 1929
Wycofanie ze służby	1950
Los okrętu	złomowany 1950
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 11 000 t pełna: 14 000 t
Długość	192 m
Szerokość	20,8 m
Zanurzenie	6 m
Napęd
turbiny parowe o mocy 80 000 KM napędzające 4 śruby
Prędkość	31,5 węzła
Zasięg	8000 mil morskich przy prędkości 10 węzłów 2300 mil morskich przy prędkości 30 węzłów
Uzbrojenie
8 dział 203 mm 4 działa 102 mm 4 działa 40 mm 8 wyrzutni torped kaliber 533 mm
Załoga	790

HMS London - brytyjski krążownik ciężki typu County z okresu II wojny światowej. Okręt był pierwszą jednostką drugiej serii krążowników typu County, znanej jako podtyp London. Okręt nosił numer burtowy 69.

Historia

Po zbudowaniu pierwszych 7 jednostek typu County, znanych jako podtyp Kent, postanowiono wprowadzić w projekcie drobne zmiany w uzbrojeniu i opancerzeniu, w wyniku których powstał projekt okrętów znany jako podtyp London. Stępkę pod budowę krążownika HMS „London” położono 23 lutego 1926 roku w stoczni HMNB Portsmouth. Wodowanie miało miejsce 14 września 1927 roku, wejście do służby 31 stycznia 1929 roku.

Po wejściu do służby okręt wszedł w skład 1 Eskadry Krążowników stacjonującej w rejonie Morza Śródziemnego. Po wybuchu wojny domowej w Hiszpanii został skierowany na tamtejsze wody, gdzie m.in. uczestniczył w ewakuacji ludności cywilnej z Barcelony. W marcu 1939 roku na okręcie rozpoczął się remont połączony z modernizacją, który zakończył się w marcu 1941 roku. Zmienił on całkowicie sylwetkę okrętu, który jako jedyny krążownik typu County otrzymał dwa kominy i dużą nadbudówkę dziobową.

Po ponownym wejściu do służby okręt skierowano do ochrony konwojów. 26 maja włączono go w skład sił poszukujących pancernika „Bismarck”. W czerwcu 1941 roku „London” przyczynił się do zatopienia 3 niemieckich statków transportowych na południowym Atlantyku. We wrześniu został skierowany na północny Atlantyk, gdzie ochraniał konwoje arktyczne. W październiku odkryto uszkodzenia kadłuba spowodowane osłabieniem konstrukcji po wcześniejszych przebudowach. Konieczny był remont okrętu, który zakończył się w styczniu 1942 roku. Do listopada 1942 roku wraz z innymi krążownikami ciężkimi uczestniczył w eskortowaniu arktycznych konwojów. W wyniku służby w trudnych warunkach kadłub okrętu ponownie wymagał remontu.

W marcu 1944 roku okręt przydzielono do 4 Eskadry Krążowników należącej do brytyjskiej Floty Wschodniej stacjonującej na Cejlonie. Okręt wykorzystywano tam głównie do osłony lotniskowców i ostrzału celów lądowych.

Podczas wojny domowej w Chinach okręt stacjonował na wodach chińskich, zabezpieczając brytyjskie interesy. 21 kwietnia 1949 roku, idąc z pomocą uszkodzonej fregacie HMS „Amethyst” na rzece Jangcy, został ostrzelany przez artylerię polową chińskich oddziałów komunistycznych. W czasie wymiany ognia okręt wystrzelił m.in. 132 pociski kalibru 203 mm i 449 kalibru 102 mm oraz pociski działek przeciwlotniczych^[1]. HMS „London” w wyniku ostrzału został uszkodzony i zmuszony do wycofania się, a na jego pokładzie zginęło 17 osób (1 oficer, 3 podoficerów, 9 marynarzy, 2 żołnierzy piechoty morskiej oraz dwaj piloci żeglugi śródlądowej) (według innych danych, 13 marynarzy^[1]). Uszkodzeniu uległy m.in. obie wieże dziobowe i jedna rufowa^[1].

W październiku 1949 roku okręt został przeniesiony do rezerwy. W styczniu 1950 roku został sprzedany na złom.

Przypisy

Bibliografia

• Marek Twardowski, Ciężkie krążowniki typu London cz. I i II, NTW nr 5-6/1996, ISSN 1230-1655

Linki zewnętrzne

• www.uboat.net (ang.)