HMS Renown (1916)
HMS „Renown” operuje wraz z francuskim pancernikiem „Richelieu” (na lewo) i brytyjskim pancernikiem HMS „Valiant” (na prawo) na Oceanie Indyjskim 12 maja 1944 r. Zdjęcie wykonano z amerykańskiego samolotu. | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | 25 stycznia 1915 |
Wodowanie | 4 marca 1916 |
Royal Navy | |
Wejście do służby | 20 września 1916 |
Los okrętu | złomowany 1948 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 32 000 t |
Długość | 242,23 m |
Szerokość | 27,4 m |
Zanurzenie | 9,7 m |
Napęd | |
turbiny parowe o mocy 120 000 KM | |
Prędkość | 31 węzłów |
Uzbrojenie | |
6 dział kalibru 381 mm, 20 dział kal. 114 mm, 24 dział kal. 40 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
4 Supermarine Walrus | |
Załoga | 1180 oficerów, podoficerów i marynarzy |
HMS Renown – brytyjski krążownik liniowy typu Renown z okresu I i II wojny światowej, wybudowany w 1916. Bliźniaczą jednostką był HMS „Repulse”.
Historia
W 1914 ponownie Pierwszym Lordem Admiralicji został John Fisher, który był zwolennikiem budowy krążowników liniowych – uzbrojonych jak pancerniki, szybkich i słabo opancerzonych okrętów. Jedną z jego pierwszych decyzji była zmiana projektu dwóch planowanych pancerników typu Revenge na krążowniki liniowe. Dzięki temu powstały dwie jednostki: HMS „Renown” i HMS „Repulse”.
Stępkę pod HMS „Renown” położono w stoczni Fairfield Shipbuilding & Engineering Co. Ltd. w Govan w Glasgow 25 stycznia 1915. Wodowanie miało miejsce 4 marca 1916, wejście do służby 20 września 1916. Okręt wszedł zbyt późno do służby, żeby wziąć udział w bitwie jutlandzkiej i do końca wojny służył w rejonie Morza Północnego. Na jego pokładzie służył w tym czasie jako nawigator późniejszy pierwszy Lord Admiralicji John Cunningham. W 1920 okręt z Księciem Walii na pokładzie udał się w rejs do Australii i Nowej Zelandii. W latach 1923–1926 „Renown” był poddany remontowi i przebudowie, w wyniku czego znacznie wzmocniono jego ochronę przeciwko atakom torpedowym i pociskom artylerii głównej przeciwnika. W 1927 okręt ponownie odwiedził Australię i Nową Zelandię.
W 1937 rozpoczęła się kolejna modernizacja okrętu, w wyniku której znacznemu wzmocnieniu uległo uzbrojenie przeciwlotnicze, wzmocniono ochronę przeciwtorpedową, a także dodano nowe katapulty z samolotami rozpoznawczymi. Przebudowę zakończono we wrześniu 1939.
II wojna światowa
W grudniu 1939 „Renown” został skierowany na południowy Atlantyk w celu poszukiwania niemieckiego krążownika „Admiral Graf Spee”. W kwietniu 1940 osłaniał stawianie min w pobliżu wybrzeży Norwegii. 9 kwietnia doszło do spotkania z niemieckimi pancernikami „Scharnhorst” i „Gneisenau”. „Gneisenau” otrzymał 3 bezpośrednie trafienia, co zmusiło niemieckie okręty do wycofania się. W 1941 wziął udział w operacji przeciwko pancernikowi „Bismarck”.
W latach 1942–1943 działał w rejonie Oceanu Indyjskiego. W latach 1944–1945 operował z baz w Cejlonie. Był jednym z 3 krążowników liniowych, które przetrwały II wojnę światową. Po wojnie był wykorzystywany jako hulk szkolny. W 1948 został sprzedany na złom.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The British battlecruiser HMS Renown operating with other capital ships of the British Eastern Fleet in the Indian Ocean area, 12 May 1944. The battleship HMS Valiant is in the right distance. The French battleship Richelieu is in the left background.
HMS Renown, Fremantle, Western Australia, carrying the Duke and Duchess of York back to England. (Cropped by gobeirne).