Hałyna Pahutiak

Hałyna Pahutiak
Галина Пагутяк
Imię i nazwisko

Hałyna Wasyliwna Pahutiak

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1958
Załokoć, Ukraina

Narodowość

ukraińska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Słuha z Dobromylia, Mahnat

Nagrody

Narodowa Nagroda im. Tarasa Szewczenki

Strona internetowa

Hałyna Pahutiak (Галина Пагутяк) ur. 26 lipca 1958 roku, we wsi Załokoć, koło Drohobycza — ukraińska pisarka i publicystka. Odznaczona Nagrodą im. Tarasa Szewczenki za powieść Słuha z Dobromylia.

Życiorys

Córka Wasyla i Iwanny Basarab. Urodziła się we wsi Bojków Załokoć, skąd wraz z rodziną przeprowadziła się do Uroża.

Po ukończeniu filologii ukraińskiej na Uniwersytecie Kijowskim pracowała w szkole w czarnobylskim rejonie, następnie w Muzeum Krajoznawczym w Drohobyczu, a także we Lwowskiej Galerii Sztuki. Zrzeszona w Narodowym Związku Pisarzy Ukrainy[1]. Mieszka we Lwowie.

Twórczość

Hałyna Pahutiak jest autorką ponad trzydziestu książek, licznych esejów i opowiadań. W swojej twórczości chętnie odwołuje się do historii i folkloru Galicji Wschodniej wplatając w nie wątki fantastyczne — m.in. Uriźka hotyka (Урізька готика), Słuha z Dobromylia (Слуга з Добромиля); porusza problemy ekologiczne, a także okrucieństwa i ludzkiej bezbronności[2]. Część z jej twórczości skierowana jest do dzieci i młodzieży — Wtecza zwiriw abo Nowyj Bestiarij (Втеча звірів або Новий Бестіарій), Korolistwo (Королівство), czy U Kożnoho je babusia (У кожного є бабуся).

W 2010 roku przyznana jej została Nagroda im. Tarasa Szewczenki za książkę Słuha z Dobromylia. Dwukrotnie nagradzana przez Międzynarodowy Konwent Fantastyki "Portal" w kategorii "Książka w języku ukraińskim" — w 2008 roku za Knyhonoszi z Korolistwa (Книгоноші з Королівства) oraz w 2011 roku za Zaczarowani muzykanty (Зачаровані музиканти).

Swoje eseje publikuje na serwisie internetowym zaxid.net.

Twórczość Hałyny Pahutiak przekładana była m.in. na język angielski, rosyjski, czeski i niemiecki. Dotychczas nie była przekładana na język polski.

Skandal z egzaminem maturalnym w 2015 roku

W 2015 roku fragment utworu Hałyny Pahutaik został wykorzystany bez uzgodnienia z autorką w arkuszu egzaminacyjnym na ukraińskiej maturze (ZNO) z języka ukraińskiego. Pięć zadań wymagało analizy filozoficznego tekstu "Mały szlak — nie dla ludzi..." i wskazania, co autorka miała na myśli. W otwartym liście Hałyna Pahutiak nazwała te zadania "absurdem i znęcaniem się nad autorskim tekstem".[3] Po licznych protestach maturzystów w całej Ukrainie komisja egzaminacyjna postanowiła przyznać za sporne pytania jednakową liczbę punktów wszystkim zdającym.[4]

Nagrody

RokNagrodaKategoriaKsiążkaRezultat
2008Międzynarodowy konwent fantastyki "Portal"Książka ukraińskojęzycznaKnyhonoszi z korolistwa

(Книгоноші з Королівства)

Wygrana
2008Ukrainsko-austriacka literacka nagroda Українсько-австралійська літературна премія "Aster" (Айстра)(brak)Zachid soncia w Urożi

(Захід сонця в Урожі)

Wygrana
2009Książka roku BBCKsiążka dla dorosłychUriźka hotyka

(Урізька готика)

Nominacja
2010Narodowa Nagroda im. Tarasa SzewczenkiLiteraturaSłuha z Dobromylia

(Слуга з Добромиля)

Wygrana
2011Międzynarodowy konwent fantastyki "Portal"Książka ukraińskojęzycznaZaczarowani Muzykanty

(Зачаровані музиканти)

Wygrana
2015Literacka nagroda Wałerego Szewczuka(brak)Mahnat

(Магнат)

Wygrana

Bibliografia

  • Dity (Діти), Kijów 1982.
  • Hospodar (Господар), Kijów 1986.
  • Potrapyty w sad (Потрапити в сад), Kijów 1989.
  • Hirczyczne zerno (Гірчичне зерно), Kijów 1990.
  • Zapysky Biloho Ptaszka (Записки Білого Пташка) Kijów 1999.
  • Zachid soncia w Urożi (Захід сонця в Урожі), Lwów 2003.
  • Pysar schidnych worit Prytułku (Писар Східних Воріт Притулку), Lwów 2003,
  • Korolistwo (Королівство), Tarnopol 2005.
  • Wtecza zwiriw (Втеча звірів), Kijów 2006, wyd. A-ba-ba-ha-ła-ma-ha.
  • Słuha z Dobromylia (Слуга з Добромиля), Kijów 2006.
  • Knyhonoszi z Korolistwa (Книгоноші з Королівства), Tarnopol 2007.
  • Mij Blyźkyj i Dalekyj Schid (Мій Близький і Далекий Схід), Lwów 2009.
  • Uriźka hotyka (Урізька готика), Kijów 2010.
  • Zaczarowani muzykanty (Зачаровані музиканти), Kijów 2010.
  • Sny Juliji i Hermana (Сни Юлії і Германа), Kijów 2011.
  • Uriż ta joho duchy (Уріж та його духи), Lwów 2012.
  • Kożen deń inszyj (Кожен день інший), 2013.
  • Sentymentani Mandriwky Hałyczynoju (Сентиментальні мандрівки Галичиною), Lwów 2014.
  • Mahnat (Магнат), 2014.
  • Nowyj rik u Stambuli (Новий рік у Стамбулі), Lwów 2015.
  • U kożnoho je babusia (У кожного є бабуся), 2015.
  • Hirki zemli (Гіркі землі), 2016.
  • Kronika znykłoho mista Хроніка зниклого міста (Lwów 2019).
  • Rozmowy pro żyttja i mystectwo (Розмови про життя і мистецтво), współautor: Ołeksandr Kłymenko, 2019
  • Knyha pro Załokoć (Книга про Залокоть), 2020.
  • Putiwnyk rozhublenych (Путівник розгублених), 2020.

Przypisy

Linki zewnętrzne