Haakon VI Magnusson

Ten artykuł od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Haakon VI Magnusson
— z Bożej łaski król Norwegii i Szwecji —
Król Norwegii
Okres	od 1343 do 1380
Poprzednik	Magnus Eriksson
Następca	Olaf Haakonsson
Król Szwecji
Okres	od 1362 do 1364
Poprzednik	Magnus Eriksson
Następca	Albrecht Meklemburski
Dane biograficzne
Dynastia	Folkungowie
Data urodzenia	1340
Data i miejsce śmierci	1380 Oslo
Ojciec	Magnus Eriksson
Matka	Blanka z Namur
Dzieci	Olaf

Haakon VI Magnusson, (szw. Håkan Magnusson) (ur. 1340, zm. 1380 w Oslo) – król Norwegii (1343–1380) i król Szwecji (1362–1364), z dynastii Folkungów.

Życiorys

Był młodszym synem Magnusa II Erikssona, króla Szwecji i Norwegii, oraz Blanki z Namur. W 1343 wstąpił po ojcu na tron króla Norwegii, który mógł wciąż rządzić aż do roku 1355, gdy Haakon osiągnął pełnoletniość jako władca Norwegii.

15 lutego 1362 został wybrany na króla Szwecji (po raz pierwszy w elekcji brali udział przedstawiciele Finlandii). Stało się to w wyniku namowy możnych, lecz później Haakon uzyskał także zgodę swego ojca. W 1363 poślubił Małgorzatę I, córkę króla Danii, Waldemara IV. W 1370 roku urodził im się syn, Olaf, który sześć lat później został królem Danii.

Jego kuzyn, Albrecht Meklemburski, oraz możni powstali w Szwecji przeciwko Magnusowi, ostatecznie detronizując Haakona i Magnusa oraz biorąc starego króla w niewolę.

Haakon skoncentrował się wówczas głównie na interesach królestwa Norwegii. W 1371 roku wykupił ojca z niewoli i pozwolił mu osiedlić się w Norwegii. Później ponownie usiłowali razem wygnać Albrechta. Haakon utrzymywał swoje roszczenia do tronu Szwecji. Tym samym jego żona, a późniejsza wdowa, Małgorzata używała tytułu królowej Szwecji aż do swojej śmierci.

W 1379 roku Haakon zakończył spory o sukcesję tytułu norweskiego earla Orkadów, przyznając go Henry’emu Sinclairowi, (najmłodszemu) wnukowi earla Maola Íosy, przed innymi jego potomkami.

W 1380 Król Haakon umarł, a tron po nim przejął jego syn Olaf Haakonsson, który był także królem Danii.

Władcy Szwecji Englingerowie Eryk VI Zwycięski (970–995) Olaf Skötkonung (995–1022) Anund Jakub (1022–1050) Emund Stary (1050–1060) Stenkilowie Stenkil Ragnvaldsson (1060–1066) Eryk VII Stenkilsson i Eryk VIII Poganin (1066–1067) Halsten (1067–1070) Anund Gårdske (1070–1075) Hakan Ryży (1075–1080) Inge I Starszy (ok. 1080–1084) Swen Ofiarnik (1084–1087) Eryk Årsäll (1087–1088) Inge I Starszy (1088–1110) Filip (1110–1118) Inge II Młodszy (1118–1125) Ragnvald Okrągłogłowy (1125–1126) Magnus Silny (1125–1130) Swerkerydzi i Erykidzi Swerker I Starszy (1130–1156) Eryk IX (1156–1160) Magnus Henriksson (1160–1161) Karol VII (I) (1161–1167) Knut I (1167–1196) Kol / Bolesław (1167–1173) Swerker II Młodszy (1196–1208) Eryk X (1208–1216) Jan I (1216–1222) Eryk XI (1222–1229) Knut II Długi (1229–1234) Eryk XI (1234–1250) Folkungowie Waldemar Birgersson (1250–1275) Birger jarl (regent 1250–1266) Magnus I Birgersson (1275–1290) Birger I Magnusson (1290–1318) Mats Kettilmundsson (regent 1318–1319) Magnus II Eriksson (1319–1364) Eryk XII Magnusson (1356–1359) Haakon Magnusson (1362–1364) Dynastia Meklemburska Albrecht Meklemburski (1364–1389) okres unii kalmarskiej Małgorzata (1389–1412) Eryk XIII Pomorski (1396–1439) Engelbrekt Engelbrektsson (regent 1435–1436) Karol Knutsson Bonde (regent 1438–1440) Krzysztof Bawarski (1440–1448) Bengt Jönsson i Nils Jönsson (regenci 1448) Karol VIII (II) Knutsson Bonde (1448–1457) Jöns Bengtsson i Eryk Axelsson (regenci 1457) Chrystian I Oldenburg (1457–1464) Kettil Karlsson Waza (1464 regent) Karol VIII (II) Knutsson Bonde (1464–1465) Kettil Karlsson Waza (1465 regent) Jöns Bengtsson (1465–1466 regent) Eryk Axelsson (1466–1467 regent) Karol VIII (II) Knutsson Bonde (1467–1470) Sten Sture Starszy (1470–1497 regent) Jan II Oldenburg (1497–1501) Sten Sture Starszy (1501–1503 regent) Svante Nilsson Sture (1504–1512 regent) Eryk Trolle (regent 1512) Sten Sture Młodszy Svantesson (regent 1512–1520) Chrystian II Oldenburg (1520–1521) Gustaw Waza (regent 1521–1523) Wazowie Gustaw I (1523–1560) Eryk XIV (1560–1568) Jan III (1569–1592) Zygmunt (1592–1599) Karol, książę Sudermanii (regent 1599–1604) Karol IX (1604–1611) Gustaw II Adolf (1611–1632) Krystyna (1632–1654) Wittelsbachowie Karol X Gustaw (1654–1660) Karol XI (1660–1697) Karol XII (1697–1718) Ulryka Eleonora (1718–1720) Dynastia Heska Fryderyk I (1720–1751) Oldenburgowie Adolf Fryderyk (1751–1771) Gustaw III (1771–1792) Gustaw IV Adolf (1792–1809) Karol, książę Sudermanii (regent 1792–1796) Karol XIII (1809–1818) Bernadotte Karol XIV Jan (1818–1844) Oskar I (1844–1859) Karol XV (1859–1872) Oskar II (1872–1907) Gustaw V (1907–1950) Gustaw VI Adolf (1950–1973) Karol XVI Gustaw (od 1973)

Władcy Norwegii Władcy legendarni Ynglingowie Halfdan I Biały (640–700) Eystein Halfdansson (700–730) Halfdan II Łagodny (730–784) Gudrød Myśliwy (784–821) Olaf (821–840) Halfdan III Czarny (840–860) Królestwo Norwegii Ynglingowie Harald I Pięknowłosy (872–930) Eryk I Krwawy Topór (930–935) Haakon I Dobry (935–961) Harald II Szara Opończa (961–976) Skjoldungowie Harald Sinozęby (961–987) Swen Widłobrody (987–995) Haakon Sigurdsson (970/975–995) Ynglingowie Olaf I Tryggvason (995–1000) Skjoldungowie Swen Widłobrody (1000–1014) Eryk z Lade (1000–1015) Swen z Lade (1000–1015) Ynglingowie Olaf II Haraldsson (1015–1028) Skjoldungowie Knut Wielki (1028–1035) Haakon Eiriksson (regent 1028–1029/1030) Swen Knutsson (1030–1035) Ælgifu (regentka 1030–1035) Ynglingowie Magnus I Dobry (1035–1047) Ród króla Haralda Harald III Srogi (1045–1066) Magnus II Haraldsson (1066–1069) Olaf III Pokojowy (1067–1093) Haakon Magnusson (1093–1094) Magnus III Bosy (1093–1103) Olaf Magnusson (1103–1115) Eystein I Magnusson (1103–1123) Sigurd I Krzyżowiec (1103–1130) Magnus IV Ślepy (1130–1135) Harald IV Gille (1130–1136) Sigurd II Gęba (1136–1155) Inge I Garbaty (1136–1161) Eystein II (1142–1157) Magnus Haraldsson (1142–1145) Haakon II Barczysty (1157–1162) Magnus V (1161–1184) Ród króla Sverrego Sverre Sigurdsson (1184–1202) Haakon III (1202–1204) Guttorm Sigurdsson (1204) Inge II Baardsson (1204–1217) Haakon IV Stary (1217–1263) Haakon Haakonsson Młody (1240–1257) Magnus VI Prawodawca (1263–1280) Eryk II Wróg Księży (1280–1299) Haakon V Długonogi (1299–1319) Folkungowie Magnus VII Eriksson (1319–1343/1355) Haakon VI Magnusson (1343–1380) Olaf IV (1380–1387) Unia kalmarska Estrydsenidzi Małgorzata (1387–1412) Gryfici Eryk III Pomorski (1396–1442) Wittelsbachowie Krzysztof Bawarski (1442–1448) Dynastia Bonde Karol I Knutsson Bonde (1449–1450) Oldenburgowie Chrystian I (1450–1481) Bezkrólewie (1481–1483) Jan (1483–1513) Chrystian II (1513–1523) Fryderyk I (1523–1533) Olav Engelbrektsson (regent 1533–1536) Królestwo Danii i Norwegii Oldenburgowie Chrystian III (1534/1536–1559) Fryderyk II (1559–1588) Chrystian IV (1588–1648) Fryderyk III (1648–1670) Chrystian V (1670–1699) Fryderyk IV (1699–1730) Chrystian VI (1730–1746) Fryderyk V (1746–1766) Chrystian VII (1766–1784) Fryderyk VI (1784–1814) Królestwo Norwegii Oldenburgowie Christian Frederik (regent 1814) Christian Frederik (1814) Unia szwedzko- norweska Oldenburgowie Karol II (1814–1818) Bernadotte Karol III Jan (1818–1844) Oskar I (1844–1859) Karol IV (1859–1872) Oskar II (1872–1905) Królestwo Norwegii Oldenburgowie Haakon VII (1905–1957) Olaf V (1957–1991) Harald V (od 1991)

Władcy Islandii Islandia jako część Królestwa Norwegii Ród króla Sverrego Haakon IV Stary (1262–1263) i Gissur Þorvaldsson (1258–1268, jarl Islandii) Magnus VI Prawodawca (1263–1280) i Gissur Þorvaldsson (1258–1268, jarl Islandii) Eryk II Wróg Księży (1280–1299) Haakon V Długonogi (1299–1319) Folkungowie Magnus VII Eriksson (1319–1343) Haakon VI Magnusson (1343–1380) Olaf IV (1380–1387) Wittelsbachowie Małgorzata (1387–1412) Eryk III Pomorski (1412–1442) Krzysztof Bawarski (1442–1448) Dynastia Bonde Karol I Knutsson Bonde (1449–1450) Oldenburgowie Chrystian I (1450–1481) bezkrólewie (1481–1483) Jan (1481–1513) Chrystian II (1513–1523) Fryderyk I (1523–1533) bezkrólewie (1533–1534) Chrystian III (1534–1559) Fryderyk II (1559–1588) Chrystian IV (1588–1648) Fryderyk III (1648–1670) Chrystian V (1670–1699) Fryderyk IV (1699–1730) Chrystian VI (1730–1746) Fryderyk V (1746–1766) Chrystian VII (1766–1808) Fryderyk VI (1808–1815) Islandia jako część Królestwa Danii Oldenburgowie Fryderyk VI (1815–1839) Chrystian VIII (1839–1848) Fryderyk VII (1848–1863) Chrystian IX (1863–1906) Fryderyk VIII (1906–1912) Chrystian X (1912–1918) Królestwo Islandii Oldenburgowie Chrystian X (1918–1944) Sveinn Björnsson (1944, regent) 1944 - zniesienie monarchii, proklamowanie Republiki Islandii