Hal Ashby

Hal Ashby
Prawdziwe imię i nazwisko

William Hal Ashby

Data i miejsce urodzenia

2 września 1929
Ogden

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1988
Malibu

Zawód

reżyser, montażysta

Współmałżonek

Lavon Compton
(1947–1948; rozwód)
Maxine Marie Armstrong
(1949–1950; rozwód)
Maloy „Mickey” Joan Bartron
(1956–1963; rozwód)
Shirley Stockman
(1963–1968; rozwód)
Joan Marshall
(1969–1970; rozwód)

Lata aktywności

1956–1988

William Hal Ashby (ur. 2 września 1929 w Ogden, zm. 27 grudnia 1988 w Malibu) – amerykański reżyser i montażysta filmowy.

Zdobywca Oscara za najlepszy montaż dramatu Normana Jewisona W upalną noc (1967)[1].

Życiorys

Urodził się w Ogden[2] w Utah w rodzinie mormonów Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich[3] jako najmłodszy z czwórki dzieci Eileen Irety (z domu Hetzler) i Jamesa Thomasa Ashby’ego[4], właściciela farmy mlecznej[5]. Miał siedem lat, kiedy jego rodzice rozwiedli się w 1936, po czym jego ojciec ponownie się ożenił. Dorastał w Logan i Portland, gdzie jego matka, pasjonatka gotowania, otworzyła restaurację. Wkrótce rodzina powróciła do Ogden, gdzie Ashby mieszkał głównie ze swoim ojcem. Kiedy Ashby miał 12 lat, jego ojciec popełnił samobójstwo[6]. Rozwód rodziców i samobójstwo ojca doprowadziły do trudności w szkole średniej i w ostatnim roku nauki został wyrzucony[7].

Po wykonaniu serii dorywczych prac, Ashby pojechał autostopem do Los Angeles, gdzie w latach 1950–51 był operatorem wielowarstwowej prasy drukarskiej w Universal Studios[8]. Na początku lat 50. pracował w drukarni plakatów studia Republic, a następnie został asystentem montażysty takich reżyserów, jak William WylerPrzyjacielska perswazja (1956) i Biały Kanion (1958) i George Stevens Pamiętnik Anny Frank (1959) i Opowieść wszech czasów (1965). Jako montażysta Ashby pracował z Tonym Richardsonem przy komedii Nieodżałowani (1965) oraz z Normanem Jewisonem przy Cincinnati Kid (1965), Rosjanie nadchodzą (1966; nominacja do Oscara) i W upalną noc (1967), zdobywając Oscara za pracę nad tym ostatnim filmem.

Za realizację komediodramatu Harold i Maude (1971) otrzymał nagrodę dla najlepszego filmu na Festiwalu Filmowym w Valladolid[9]. Za reżyserię dramatu wojennego Powrót do domu (1978) z Jane Fondą był nominowany do Oscara za najlepszą reżyserię, Złotej Palmy na 31. MFF w Cannes i Złotego Globu dla najlepszego reżysera[9].

Zmarł 27 grudnia 1988 w swoim domu w Malibu w Kalifornii w wieku 59 lat po zdiagnozowaniu u niego raka trzustki[10], który szybko rozprzestrzenił się na jego płuca, okrężnicę i wątrobę.

Filmografia

Reżyseria

Filmy

Seriale

Aktor

  • 1971: Harold i Maude – Mężczyzna wypowiadający się dla telewizji
  • 1973: Ostatnie zadanieMężczyzna w biurze „Washington Post”
  • 1979: Wystarczy być – Brodaty mężczyzna w barze w scenie z dartami
  • 1982: Szukając wyjścia – Brodaty mężczyzna w parku rozrywki oglądający model pociągu

Montaż

Producent

Przypisy

  1. Hal Ashby Awards (ang.). AllMovie. [dostęp 2022-07-22].
  2. Hal Ashby (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-07-22].
  3. Hal Erickson: Hal Ashby Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2022-07-22].
  4. Hal Ashby (1929–1988) (ang.). Find a Grave. [dostęp 2022-07-22].
  5. Hal Ashby Director (ang.). Film Reference. [dostęp 2022-07-22].
  6. James Thomas Ashby (1988–1942) (ang.). Find a Grave. [dostęp 2022-07-22].
  7. Ian Mantgani: Where to begin with Hal Ashby (ang.). Brytyjski Instytut Filmowy, 2019-09-02. [dostęp 2022-07-22].
  8. Hal Ashby Director (ang.). Film Reference. [dostęp 2022-07-22].
  9. a b Hal Ashby Awards (ang.). FamousFix.com. [dostęp 2022-07-22].
  10. Hal Ashby Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2022-07-22].

Linki zewnętrzne