Hala Koszyki w Warszawie
nr rej. 686 z 1 lipca 1965 | |
Wnętrze odbudowanej hali Koszyki (2016) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. Koszykowa 61/63 |
Typ budynku | hala targowa |
Styl architektoniczny | |
Architekt | Juliusz Dzierżanowski (1906), JEMS Architekci (2016) |
Powierzchnia użytkowa | 22.3 tys. m² |
Rozpoczęcie budowy | 1906 |
Ukończenie budowy | 1909 |
Ważniejsze przebudowy | 2009–2016 |
Właściciel | Globalworth |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
52°13′20″N 21°00′39″E/52,222222 21,010833 | |
Strona internetowa |
Hala Koszyki[1][2], hala targowa „Koszyki”[3], hale przy ul. Koszykowej[4], Hala Targowa na Koszykach[5] – hala targowa wzniesiona w latach 1906–1909 przy ul. Koszykowej 61/63 w Warszawie.
Opis
Zespół na Koszykach był trzecim, po Halach Mirowskich i halach na placu Witkowskiego, kompleksem hal targowych wzniesionym w Warszawie na przełomie XIX i XX wieku[6]. Hale umożliwiały m.in. lepszą organizację handlu i podniesienie warunków higienicznych sprzedaży dzięki przeniesieniu jej z otwartej przestrzeni do zamkniętych pomieszczeń[7]. Hala na Koszykach powstała na terenie dawnego folwarku Koszyki z przeznaczeniem na miejsce handlu detalicznego dla mieszkańców rozbudowującej się południowej dzielnicy miasta[3][5]. Inwestorem było miasto[8]. Na potrzeby inwestycji magistrat nabył dwie parcele za kwotę 185 205 rubli[8].
Zespół budynków przy ul. Koszykowej został wzniesiony w latach 1906–1909 w stylu secesyjnym według projektu Juliusza Dzierżanowskiego[3], który w tamtym czasie pracował w Wydziale Budowlanym Zarządu Miejskiego[9]. Hala targowa została zaprojektowana na rzucie klamry otwartej w kierunku ul. Koszykowej[3]. Składała się z korpusu głównego (77 × 27 metrów) i dwóch prostopadłych skrzydeł bocznych (15 × 15 metrów)[10]. Prace budowlane wykonała firma Kuksz i Lüdtke[4], konstrukcję stalową firma Władysława Gostyńskiego[11][12], a elementy metalowe (okucia, kraty i bramy) Fabryka Wyrobów Żelaznych Konstrukcji i Ornamentów H. Zielezińskiego[10]. Budynek był jak na tamte czasy bardzo nowoczesny[13]. Koszt jego budowy wyniósł 396 422 ruble[12].
Autorem ozdób rzeźbiarskich na elewacjach był Zygmunt Otto[4]. Nad wejściami do oficyn bramnych umieszczono łeb wołu, jeden z nielicznych w architekturze Warszawy portretów zwierzęcych[14]. Na nim wsparty został kartusz herbowy wypełniony płaskorzeźbą przedstawiającą Syrenkę[15]. Innymi detalami rzeźbiarskimi były m.in. bukiety kwiatów i owoców[16].
Wejścia dla pieszych znajdowały się w skrzydłach bocznych, sięgających linii zabudowy ulicy, natomiast przez bramę znajdującą się na osi cofniętego w głąb posesji korpusu głównego mogły wjeżdżać wozy[12]. W hali znajdowały się 4 duże sklepy piętrowe w części frontowej, 24 mniejsze sklepy, 60 jatek mięsnych, 12 rybnych oraz 144 stragany[3]. Każdy rodzaj stoiska został starannie zaprojektowany (m.in. te przeznaczone do sprzedaży żywych ryb zostały wyposażone w baseny, a do handlu mięsem – w marmurowe lady)[12]. Hala była podpiwniczona, dzięki czemu każdy sprzedający dysponował przestrzenią magazynową[12]. W budynku znajdowały się także chłodnie[17].
Handel odbywał się również na placu od strony ul. Noakowskiego[5]. We wschodniej części posesji wzniesiono budynek administracyjno-mieszkalny[18].
Wadą nowej inwestycji był brak miejsca dla postoju wozów oraz trudny dojazd wąską ulicą Koszykową[19]. Hala rozpoczęła działalność 2 marca 1909, jednak wszystkie znajdujące się w niej stoiska zostały wynajęte dopiero po I wojnie światowej[20].
Hala została poważnie uszkodzona w czasie radzieckich nalotów na Warszawę w maju 1943[21]. Zniszczone stragany szybko jednak odbudowano[21]. W czasie powstania warszawskiego hala została spalona i w większości zniszczona[22][23]. Po wojnie obiekt został przejęty przez Warszawską Spółdzielnię Spożywców „Społem”[22]. Po 1950 hala została rozbudowana o parterowe pawilony wokół dziedzińca[11]. Powstał tam bazar, składający się z kilkudziesięciu sklepów[22]. Od 1963 hala Koszyki działała pod nazwą Spółdzielczy Dom Handlowy „Koszyki”[22].
W 1965 hala została wpisana do rejestru zabytków[24].
Rozbiórka i odbudowa (2009–2016)
W 2009 firma Avestus Real Estate, która kupiła halę, dokonała jej rozbiórki, zachowując jedynie dwie oficyny bramne. Pozostawiono także część ściany z głównym wejściem[13]. Inwestor zapowiedział, że rozebrane elementy konstrukcji hali zostaną odnowione, a po renowacji powrócą do odbudowanego obiektu. Zgodnie z planem zaakceptowanym przez stołecznego konserwatora zabytków, po zbudowaniu podziemnych parkingów, miano niezwłocznie przystąpić do montażu odrestaurowanej konstrukcji. Ten plan nie został jednak zrealizowany, a budowa została zatrzymana[13].
W 2012 roku nieruchomość nabyła spółka Griffin Group, zapowiadając rewitalizację obiektu[25].
Odbudowana hala została otwarta w październiku 2016[26]. Przywrócono m.in. część elementów oryginalnej stalowej konstrukcji korpusu głównego oraz odrestaurowano secesyjne elementy budynków bramnych[26][27]. Odrestaurowano odkryte w nich szyldy sklepowe z pierwszego okresu działalności hali, w tym jeden pisany cyrylicą[28]. W korytarzach wejściowych położono oryginalne płytki ceramiczne[28]. Stalową konstrukcję hali pomalowano na jej pierwotny zielony kolor[28].
Zgodnie z koncepcją inwestora hala ma pełnić funkcję targowo-restauracyjną[27]. W budynku rozpoczęło działalność kilkanaście restauracji, sklepy oraz supermarket[26]. Część powierzchni przeznaczono na ekspozycję sztuki[28]. Na poziomie –2 powstał parking na kilkaset aut, a obok odbudowanego obiektu wzniesiono dwa sześciopiętrowe budynki biurowe[26].
Autorem projektu rekonstrukcji hali Koszyki była warszawska pracownia JEMS Architekci[26]. Wartość inwestycji wyniosła 115 mln zł[28].
Właściciel budynku
Obecnie właścicielem i zarządcą Hali Koszyki jest Globalworth – spółka inwestycyjna notowana na rynku AIM giełdy w Londynie, działająca na rynku nieruchomości w Europie Środkowo-Wschodniej. Projekt posiada certyfikat BREEAM na poziomie Very Good.
Przypisy
- ↑ Ryszard Mączewski: Warszawa między wojnami. Łódź: Księży Młyn, 2009, s. 88. ISBN 978-83-61253-51-8.
- ↑ Regina Madej: Hala Koszyki. [w:] Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Oddział w Warszawie [on-line]. 6 stycznia 2011. [dostęp 2016-10-23].
- ↑ a b c d e Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 6. Kępna–Koźmińska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 180. ISBN 83-88372-04-4.
- ↑ a b c Robert Marcinkowski: Ilustrowany Atlas Dawnej Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Oliwka, 2013, s. 220. ISBN 978-83-931203-1-4.
- ↑ a b c Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 420. ISBN 978-83-62189-08-3.
- ↑ Witold Pruss: Tendencje rozwojowe dzielnic Warszawy [w:] Irena Pietrza-Pawłowska (red.) Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 r.. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1973, s. 230.
- ↑ Witold Pruss: Tendencje rozwojowe dzielnic Warszawy [w:] Irena Pietrza-Pawłowska (red.) Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 r.. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1973, s. 229–230.
- ↑ a b Małgorzata Omilanowska: Świątynie handlu. Warszawska architektura komercyjna doby wielkomiejskiej. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2004, s. 169. ISBN 83-89101-32-7.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 166. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b Mariusz Karpowicz (red.): Sztuka Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 398. ISBN 83-01-04060-2.
- ↑ a b Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 87. ISBN 83-908950-8-0.
- ↑ a b c d e Małgorzata Omilanowska: Świątynie handlu. Warszawska architektura komercyjna doby wielkomiejskiej. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2004, s. 170. ISBN 83-89101-32-7.
- ↑ a b c Robert Marcinkowski: Ilustrowany Atlas Dawnej Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Oliwka, 2013, s. 221. ISBN 978-83-931203-1-4.
- ↑ Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom I. Śródmieście Południowe. Warszawa: Wydawnictwo VEDA, 2004, s. 74–75. ISBN 83-85584-45-5.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 6. Kępna–Koźmińska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 181. ISBN 83-88372-04-4.
- ↑ Małgorzata Omilanowska: Świątynie handlu. Warszawska architektura komercyjna doby wielkomiejskiej. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2004, s. 172. ISBN 83-89101-32-7.
- ↑ Małgorzata Omilanowska: Świątynie handlu. Warszawska architektura komercyjna doby wielkomiejskiej. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2004, s. 171. ISBN 83-89101-32-7.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 6. Kępna–Koźmińska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 183. ISBN 83-88372-04-4.
- ↑ Małgorzata Omilanowska: Świątynie handlu. Warszawska architektura komercyjna doby wielkomiejskiej. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2004, s. 175. ISBN 83-89101-32-7.
- ↑ Małgorzata Omilanowska: Świątynie handlu. Warszawska architektura komercyjna doby wielkomiejskiej. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2004, s. 170, 175. ISBN 83-89101-32-7.
- ↑ a b Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Studium historyczne. Warszawa: Czytelnik, 2010, s. 201. ISBN 978-83-07-03239-9.
- ↑ a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 300. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Warszawa. Ballada o odradzającej się stolicy (1945–1947). Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Oleksiejuk, 2015, s. 214. ISBN 978-83-274-3278-0.
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 30 września 2016 r. woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl, 30 września 2016. [dostęp 2016-10-23].
- ↑ Michał Wojtczuk: Hala Koszyki została sprzedana. Obok staną biurowce. 14 września 2012. [dostęp 2012-10-13].
- ↑ a b c d e Michał Wojtczuk. Hala Koszyki otwarta. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 21 października 2016.
- ↑ a b Informacja prasowa. Hala Koszyki już otwarta!. [w:] Griffin Real Estate [on-line]. koszyki.com. [dostęp 2016-10-25].
- ↑ a b c d e Michał Wojtczuk. Koszyki już prawie gotowe. „Gazeta Stołeczna”, s. 1, 27 września 2016.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Hala Koszyki w Warszawie od strony. ul. Koszykowej
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Hala Koszyki od strony ul. Koszykowej
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Wnętrze Hali Koszyki