Hala Lejowa
Hala Lejowa – dawna hala pasterska w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Jej nazwa pochodzi od nazwiska Leja. Znajdowała się na wysokości 980-1150 m n.p.m., na średnio stromych stokach Kościeliskich Kopek, Wierchu Kuca, Zadniej Rosochy i Skrajnej Rosochy. Stoki te są zalesione, oprócz polan występują na nich jeszcze niewielkie poręby. W jej skład wchodziły polany: Huty Lejowe, Lejówki (już zarośnięta lasem), Jaworzyna Lejowa, Polana Kuca oraz płaśń i przełęcz Lejowe Siodło[1][2]. Wraz z Halą Kopka miała powierzchnię 96,45 ha, z czego halizny stanowiły 8,70 ha, lasy 22,66 ha, nieużytki 65,09 ha[3]. Będące własnością Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi hale nie posiadały dodatkowych serwitutów. Na obydwu halach wypas w przeliczeniu na owce wynosił łącznie 140 sztuk[3].
Po włączeniu do Tatrzańskiego Parku Narodowego wypas na hali został zlikwidowany. W latach 80. przywrócono go na wszystkich polanach Hali Lejowej (z wyjątkiem płaśni Lejowego Siodła), głównie w celu uchronienia polan od zarastania lasem i zachowania kulturowych wartości.
Szlaki turystyczne
– przez tereny Hali Lejowej przebiega żółty szlak, prowadzący dnem doliny z polany Biały Potok na Niżnią Polanę Kominiarską. Czas przejścia: 1:10 h, ↓ 55 min[4]
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ a b Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.
Media użyte na tej stronie
Żółty szlak turystyczny.
Autor: Opioła Jerzy, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polana Huty Lejowe (Tatra Mountains, Dolina Lejowa)