Halina Paszkowska-Turska

Halina Paszkowska-Turska
Data i miejsce urodzenia10 czerwca 1927
Warszawa
Data śmierci26 marca 2017
Zawód, zajęcieoperator dźwięku
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Halina Paszkowska-Turska (ur. 10 czerwca 1927 w Warszawie[1], zm. 26 marca 2017[2]) – polska operatorka dźwięku.

Życiorys

Pochodziła z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Po wybuchu II wojny światowej znalazła się pod okupacją niemiecką. Przebywała w getcie warszawskim, a następnie ukrywała się po tzw. aryjskiej stronie. Po wybuchu powstania warszawskiego w pierwszych jego godzinach dołączyła jako ochotniczka w charakterze łączniczki do plutonu „Rafałki” – 2. kompanii – III zgrupowania „Konrad” – Grupy Bojowej „Krybar” AK[1]. Po wojnie pracowała jako operator dźwięku między innymi przy udźwiękawianiu około 20 filmów fabularnych, ponad 200 filmów dokumentalnych oraz licznych wydań Polskiej Kroniki Filmowej[3]. W dorobku miała między innymi pracę przy takich produkcjach filmowych jak Nóż w wodzie w reż. Romana Polańskiego czy Pierwszy dzień wolności w reż. Aleksandra Forda. W 2010 została uhonorowana Nagrodą Stowarzyszenia Filmowców Polskich za całokształt dokonań artystycznych[2].

Była żoną historyka Mariana Turskiego[4]. Zmarła 26 marca 2017. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera K-5-52)[2]. Jest bohaterką filmu dokumentalnego Halina Paszkowska – wybór materiałów zrealizowanego w 2014[2][5].

Wybrane odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Halina Paszkowska (pol.). 1944.pl. [dostęp 2017-03-29].
  2. ↑ a b c d e f Halina Paszkowska (pol.). filmpolski.pl. [dostęp 2017-03-29].
  3. ↑ a b c Halina Paszkowska (pol.). nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-03-29].
  4. ↑ Halina Paszkowska-Turska (pol.). nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-03-29].
  5. ↑ Halina Paszkowska – wybór materiałów w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne