Halina Skoczyńska

Halina Skoczyńska
Imię i nazwisko	Halina Skoczyńska-Rakowska
Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1953 ; Ostrowiec Świętokrzyski
Data i miejsce śmierci	17 maja 2016 ; Warszawa
Zawód	aktorka
Lata aktywności	1975–2016
	Zespół artystyczny
	Bagatela w Krakowie (1977–1978),; Wrocławski Teatr Współczesny; (1978–1983 i 1988–1993),; Teatr Polski we Wrocławiu; (1983–1987, 1993–1998 i 2001–2004),; Teatr Nowy w Poznaniu (1998–2001),; Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi; (2004–2007),; Teatr Narodowy w Warszawie (2008–2011),; Teatr Dramatyczny w Warszawie; (2012–2016)
	Odznaczenia
	Strona internetowa

Halina Skoczyńska-Rakowska (ur. 2 lipca 1953 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 17 maja 2016 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Życiorys

Urodziła się w Ostrowcu Świętokrzyskim jako córka Stanisława i Stanisławy^[1]. Była absolwentką krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego, którą ukończyła w 1977. Będąc jeszcze studentką, 17 czerwca 1976 zadebiutowała rolą Dziewczyny w spektaklu „Anna Livia” Jamesa Joyce’a na scenie Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego. Występowała na deskach teatrów: Wrocławia, Krakowa, Łodzi, Poznania czy Warszawy, m.in. takich jak: Bagatela w Krakowie (1977–1978), Współczesnym we Wrocławiu (1978–1983 i 1988–1993), Polskim we Wrocławiu (1983–1987, 1993–1998 i 2001–2004) czy Nowym w Poznaniu (1998–2001). W latach 2004–2007 była aktorką Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi, a od 2008 do 2011 występowała w Teatrze Narodowym w Warszawie. W ostatnich latach była aktorką Teatru Dramatycznego w Warszawie.

W swoim dorobku miała około 80 ról, w tym kilkanaście nagrodzonych. Była przede wszystkim aktorką teatralną, będąc m.in. interpretatorką ról kobiet w dramatach Antona Czechowa, za które otrzymała liczne nagrody. Stworzyła również wiele drugoplanowych ról filmowych, grając m.in. postać matki przełożonej w nominowanym do nagrody Oskara filmie Ida w reżyserii Pawła Pawlikowskiego. Występowała również w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia. Szerokiej publiczności znana była jako Janina, matka Natalii Boskiej w serialu Rodzinka.pl^[2]^[3].

Na 20 maja 2016 planowana była premiera Twoje i moje Morny Regan w reż. Roberta Glińskiego z jej udziałem w Teatrze Ateneum w Warszawie^[4], lecz została odwołana na skutek jej nagłej śmierci 17 maja w wyniku udaru mózgu^[5]^[6].

Msza pogrzebowa odbyła się 21 maja w kolegiacie św. Michała Archanioła w Ostrowcu Świętokrzyskim^[7], a urna z jej prochami została złożona do rodzinnego grobu na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Długiej^[8]^[a].

Życie prywatne

Była mężatką, ale się rozwiodła^[9]. Miała syna Szczepana, który mieszka w Londynie i którego wychowanie uważała za swój największy życiowy sukces^[10].

Teatr

Role teatralne
Rok	Sztuka	Autor	Reżyser	Rola	Teatr
1975	Białe małżeństwo	Tadeusz Różewicz	Kazimierz Braun	Bianka	Wrocławski Teatr Współczesny
1976	Anna Livia	James Joyce	Kazimierz Braun	dziewczyna	Wrocławski Teatr Współczesny
1977	Zemsta	Aleksander Fredro	Mieczysław Górkiewicz	Klara Raptusiewiczówna	Teatr Bagatela w Krakowie
1978	Kram z piosenkami	Leon Schiller	Barbara Fijewska	Dama, Dzieweczka	Teatr Bagatela w Krakowie
1978	Czerwone i brunatne	Iwan Rodojew	Wasyl Łukanow	Edel	Teatr Polski we Wrocławiu
1979	Prometeusz w okowach	Ajschylos	Travis Preston	Io-Bia	Wrocławski Teatr Współczesny
1979	Bal manekinów	Bruno Jasieński	Jacek Weksler	Numer 34, Pani 3
1980	Biesy	Fiodor Dostojewski	Józef Gruda	Dasza Szatow
1980	Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie	William Shakespeare	Marta Bochenek	Oliwia
1981	Obora	Helmut Kajzar	Andrzej Makowiecki	Aktorka
1982	Było	Zbigniew Karnecki	Bogusław Kierc, Jacek Weksler
1982	Dziady	Adam Mickiewicz	Kazimierz Braun	Pani Kmitowa
1983	Ksiądz Marek	Juliusz Słowacki	Andrzej Makowiecki	Judyta
1984	Antygona	Sofokles	Ewa Bułhak	Antygona	Teatr Polski we Wrocławiu
1984	Niemcy	Leon Kruczkowski	Henryk Adamek	Ruth
1985	Przygody Sindbada Żeglarza	Bolesław Leśmian	Maria Straszewska	Armina, Królewna Tęczowa
1986	Janulka, córka Fizdejki	Stanisław Ignacy Witkiewicz	Jacek Bunsch	Kniaziówna Janulka Fizdejkówna
1986	Szukam pracy II	Jan Kaczmarek
1987	Balkon	Jean Genet	Tadeusz Minc	Irma-Królowa
1987	Justyna, czyli niedole cnoty	Donatien Alphonse François de Sade	Waldemar Śmigasiewicz	Justyna
1988	Samobójca	Nikołaj Erdman	Jerzy Jarocki	Margarita Iwanowna Pierieswietowa	Wrocławski Teatr Współczesny
1990	Zbrodnia i kara	Fiodor Dostojewski	Krzysztof Rościszewski	Anastazja
1991	Noc trybad	Per Olov Enquist	Krzysztof Rościszewski	Siri von Essen
1991	Peepshow	George Tabori	Marcel Kochańczyk	Ciemna Dama
1992	Faust i Małgorzata	Johann Wolfgang von Goethe	Zbigniew Brzoza	Marta
1993	Smutna historia dla wesołych...	Anton Czechow	Jurij Krasowski	Dariuszka
1993	Płatonow	Anton Czechow	Jerzy Jarocki	Anna Wojnicew	Teatr Polski we Wrocławiu
1994	Okno na parlament	Ray Cooney	Wojciech Pokora	Pamela Willey
1994	Kasia z Heilbronnu albo próba ognia	Heinrich von Kleist	Jerzy Jarocki	Kunegunda von Thurneck
1995	Przygody Tomka Sawyera	Mark Twain	Jan Szurmiej	Missis Thatcher
1995	Gracz	Fiodor Dostojewski	Jacek Bunsch	Blanche
1996	Czajka	Anton Czechow	Eugeniusz Korin	Irina Nikołajewna Arkadina	Teatr Nowy w Poznaniu
	Płatonow – Akt pominięty	Anton Czechow	Jerzy Jarocki	Anna Wojnicew	Teatr Polski we Wrocławiu
	Improwizacje wrocławskie	Jean Giraudoux	Andrzej Wajda	Maria Helena Dasté
	Król umiera, czyli ceremonie	Eugène Ionesco	Jerzy Grzegorzewski	Królowa Małgorzata
1997	Pieśń o blasku wody	Jan Paweł II
1997	Fantazy	Juliusz Słowacki	Maciej Prus	Hrabina Respektowa
1998	Sztukmistrz z Lublina	Isaac Bashevis Singer	Jan Szurmiej	Emilia	Teatr Muzyczny – Operetka Wrocławska
1999	Trzy wysokie kobiety	Edward Albee	Rafał Sabała	Kobieta B	Teatr Nowy w Poznaniu
1999	Jesień i zima	Lars Norén	Piotr Tomaszuk	Margareta	Wrocławski Teatr Współczesny
2000	Wujaszek Wania. Sceny z życia ziemian	Anton Czechow	Jerzy Jarocki	Helena	Teatr Polski we Wrocławiu
2000	Iwona, księżniczka Burgunda	Witold Gombrowicz	Tadeusz Bradecki	Królowa Małgorzata	Teatr Nowy w Poznaniu
2001	Cena	Arthur Miller	Eugeniusz Korin	Estera Franz	Teatr Nowy w Poznaniu
2001	Wiśniowy sad	Anton Czechow	Paweł Miśkiewicz	Lubow Raniewska	Teatr Polski we Wrocławiu
2002	Życie: trzy wersje	Yasmina Reza	Maciej Sobociński	Ines Finidori
2003	Mary Stuart	Wolfgang Hildesheimer	Remigiusz Brzyk	Mary
2003	Król Ryszard III	William Shakespeare	Janusz Wiśniewski	Królowa Małgorzata	Teatr Nowy w Poznaniu
2004	Intryga i miłość	Friedrich Schiller	Waldemar Zawodziński	Lady Milford	Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
2004	Śmierć komiwojażera	Arthur Miller	Jacek Orłowski	Linda	Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
2005	John Gabriel Borkman	Henrik Ibsen	Grzegorz Wiśniewski	Gunhilda	Teatr Polski we Wrocławiu
2006	Wieczór Jubileuszowy		Bogdan Tosza		Teatr Polski we Wrocławiu
2006	Sen o jesieni	Jon Fosse	Paweł Miśkiewicz	Kobieta	Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
2007	Daily Soup	Amanita Muskaria	Małgorzata Bogajewska	Matka	Teatr Narodowy w Warszawie
2007	Terminal 7	Lars Norén	Andrzej Domalik	Matka I
2009	Polowanie na łosia	Michał Walczak	Igor Gorzkowski	Myszka
2010	Elektryczny parkiet	Enda Walsh	Andrzej Domalik	Clara
2012	Matka i dziecko/Letni dzień	Jon Fosse	Izabella Cywińska	Starsza Kobieta	Teatr na Woli w Warszawie
2013	Młody Stalin. Prawdopodobna historia	Tadeusz Słobodzianek	Ondrej Spišák	Keke, Wiera Zasulicz	Teatr Dramatyczny w Warszawie
2014	Rzecz o banalności miłości	Savyon Liebrecht	Wawrzyniec Kostrzewski	Starsza Hannah Arendt
2014	Król Edyp	Sofokles	Jakub Krofta	Jokasta
Role w teatrze TV
1980	Świadek oskarżenia	Raymond Chandler	Marek Piestrak	recepcjonistka
1987	Obora	Helmut Kajzar	Andrzej Makowiecki	Aktorka
1988	Kosmos	Witold Gombrowicz	Eugeniusz Korin	Lalusia
1992	Gra o brzasku	Arthur Schnitzler	Jan Buchwald
1994	Śniadanie u Desdemony	Janusz Krasiński	Jan Buchwald	Hanka
1995	Kasia z Heilbronnu	Heinrich von Kleist	Jerzy Jarocki	Kunegunda
1996	Improwizacja paryska	Jean Giraudoux	Andrzej Wajda	Maria Helena Dast
1998	Płatonow – Akt pominięty	Anton Czechow	Jerzy Jarocki	Anna Wojnicew
1999	Król umiera, czyli ceremonie	Eugène Ionesco	Jerzy Grzegorzewski	Małgorzata
2003	Przypadek Klary	Dea Loher	Magdalena Łazarkiewicz	Elżbieta
2004	Miłości	Olga Tokarczuk	Filip Zylber	wdowa
2004	Mary Stuart	Wolfgang Hildesheimer	Remigiusz Brzyk	Mary
2006	Sen o jesieni	Jon Fosse	Paweł Miśkiewicz	Kobieta
2012	Daily Soup	Amanita Muskaria	Małgorzata Bogajewska	Matka
Role w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia^[11]
2011	Hamlet	William Shakespeare	Waldemar Modestowicz	Królowa Gertruda
2011	X.Y.Z.	Katarzyna Ostrowska	Waldemar Modestowicz	Joanna
2012	Mewa	Boris Akunin	Igor Gorzkowski	Irina Nikołajewna Arkadina
	Wyrok na Sierpień	Andrzej Falkiewicz, Krystyna Miłobędzka	Andrzej Makowiecki	świadek Renata Niemirowska
	Portret Doriana Graya	Oscar Wilde	Waldemar Modestowicz	pani Vane
2013	Mołotow	Sławomir Mrożek	Bogdan Ciosek	żona Mołotowa
	Autobus z napisem koniec	Tomasz Maciej Trojanowski	Waldemar Modestowicz	matka
	Bransoletka	Wojciech Dróżdż	Waldemar Modestowicz	ona
	Lala	Jacek Dehnel	Waldemar Modestowicz	Irena Bieniecka
2014	Mole	Grzegorz Kasdepke	Waldemar Modestowicz	Szara Dama
2014	Nic dwa razy	Wisława Szymborska		kobieta 2
2015	Von Bingen. Historia prawdziwa	Sandra Szwarc	Waldemar Modestowicz	Jutta
2015	Laska	Milena Rytelewska	Waldemar Modestowicz	głos damski

Filmografia

Filmy fabularne
Rok	Tytuł	Reżyser	Rola
1979	Kung-Fu	Janusz Kijowski
1981	Wolny strzelec	Wiesław Saniewski
1984	Baryton	Janusz Zaorski
1985	Och, Karol	Roman Załuski	Hanka, przyjaciółka Ireny
1987	Cienie	Jerzy Kaszubowski	nauczycielka
2007	Lekcje pana Kuki	Dariusz Gajewski	kasjerka w sklepie
2009	Wszystko, co kocham	Jacek Borcuch	nauczycielka fortepianu
2012	Nieulotne	Jacek Borcuch	profesor Ekiert, wykładowczyni Kariny
2012	Biec w stronę Ty	Hanka Brulińska	szefowa
2013	Ida	Paweł Pawlikowski	matka przełożona
2014	They Chased Me Through Arizona	Matthias Huser	Marbella, żona Leonarda
2014	Piąte: Nie odchodź!	Katarzyna Jungowska	babcia Romy
Seriale telewizyjne
1982	Popielec	Ryszard Ber
1984	Trapez	Hieronim Przybył
1986	Na kłopoty… Bednarski	Paweł Pitera	Filipiakowa
2000	Twarze i maski	Feliks Falk	Elżbieta, żona Kujawy
2001	Na dobre i na złe		Zabrocka
2004–2016	Pierwsza miłość		Leokadia, druga żona Henryka, ojca Ewy Nowak i dziadka Krystiana Domańskiego
2007	Ekipa	Agnieszka Holland, Magdalena Łazarkiewicz, Kasia Adamik	Joanna Szczęsna, żona prezydenta
2008	Pitbull		matka Jabola (odc. 29)
2011–2016	Rodzinka.pl		Janina, matka Natalii
2011	Głęboka woda	Magdalena Łazarkiewicz, Kasia Adamik, Olga Chajdas	Bogusia (odc. 4)
2011	Czas honoru	Michał Kwieciński, Michał Rosa, Wojciech Wójcik, Grzegorz Kuczeriszka, Waldemar Krzystek, Michał Rogalski	matka gubernatora Warszawy, Gertruda Fischer
2012	Prawo Agaty	Maciej Migas, Patrick Yoka, Filip Zylber, Jacek Borcuch, Xawery Żuławski	sędzia Adamska (odc. 4)
2015	Strażacy	Maciej Dejczer	profesor Kaliny
2016	Ojciec Mateusz		Maria Kurek (odc. 191)

Nagrody i odznaczenia

Nagrody^[12]
Rok	Nagroda
1994	Srebrna Iglica – nagroda publiczności w dziedzinie dramatu we Wrocławiu^[13]
1995	Nagroda wojewody wrocławskiego
1995	XXXV Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda główna za rolę żeńską Anny Wojnicew w przedstawieniu Płatonow – Akt pominięty Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu
1996	XXXVI Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda indywidualna za rolę żeńską Anny Wojnicew w przedstawieniu Płatonow – Akt pominięty Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu
2000	Nagroda aktorska Marszałka Województwa Dolnośląskiego, za kreację w przedstawieniu Jesień i zima we Wrocławskim Teatrze Współczesnym z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru
2001	XLI Kaliskie Spotkania Teatralne – Grand Prix Festiwalu za rolę Raniewskiej w przedstawieniu Wiśniowy sad Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu
2001	Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” za sezon 2000/2001, za rolę Raniewskiej w przedstawieniu Wiśniowy sad Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu
2004	XLIV Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda za rolę pierwszoplanową i statuetka Wojciecha Bogusławskiego za tytułową rolę w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu
	Statuetka Aleksandra Fredry – nagroda Prezydenta Miasta Wrocławia za wybitne osiągnięcia artystyczne, za tytułową rolę w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu
	Złota Iglica – nagroda w plebiscycie publiczności Słowa Polskiego - Gazety Wrocławskiej, za rolę tytułową w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu
2005	IX Ogólnopolski Festiwal Komedii Talia w Tarnowie – nagroda za najlepszą rolę żeńską w przedstawieniu Życie: trzy wersje Yasminy Rezy w Teatrze Polskim we Wrocławiu
2005	XXXV Jeleniogórskie Spotkania Teatralne – wyróżnienie przyznane przez młodzieżowe jury za rolę Lindy w przedstawieniu Śmierć komiwojażera Arthura Millera w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi
2013	Nagroda aktorska za rolę kobiecą w kategorii słuchowisk Teatru Polskiego Radia na festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za rolę Iriny Nikołajewny Arkadiny w słuchowisku Mewa Borisa Akunina w reżyserii Igora Gorzkowskiego^[14]
Odznaczenia
Rok	Odznaczenie
2002	Srebrny Krzyż Zasługi – za działalność na rzecz rozwoju kultury^[15]^[16]
2006	Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – Zasłużony Kulturze 2006^[17]

Uwagi

↑ Szczegółowa lokalizacja grobu na Cmentarzu Komunalnym: Sektor 8, Nr rzędu 2, Nr grobu 21.

Przypisy

↑ Śp. Halina Skoczyńska-Rakowska (wszyscy pochowani w tym grobie). ostrowiecswietokrzyski.artlookgallery.com. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).
↑ Małgorzata Kożuchowska wstrząśnięta śmiercią Haliny Skoczyńskiej. fakt.pl. [dostęp 2016-05-17].
↑ Aktorka „Rodzinki.pl”: W wieku 30 lat uciekłam grabarzowi spod łopaty. fakt.pl. [dostęp 2016-05-17].
↑ Warszawa. Zmarła Halina Skoczyńska. e-teatr.pl. [dostęp 2016-05-17].
↑ Halina Skoczyńska nie żyje. Gwiazda serialu „Rodzinka.pl” zmarła po wylewie. fakt.pl. [dostęp 2016-05-18].
↑ Na co zmarła Halina Skoczyńska? Aktorka zmagała się z poważną chorobą. styl.fm, 2016. [dostęp 2016-05-18].
↑ Pogrzeb Haliny Skoczyńskiej. ZDJĘCIA z kościoła w Ostrowcu Świętokrzyskim. se.pl. [dostęp 2016-05-21].
↑ Śp. Halina Skoczyńska-Rakowska. ostrowiecswietokrzyski.artlookgallery.com. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).
↑ Halina Skoczyńska. Filmweb ↓.
↑ Halina Skoczyńska. Ta lalka ma zmarszczki!. styl-gwiazd-populada.pl. [dostęp 2016-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-21)].
↑ Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego. Radio. ↓.
↑ Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego. Nagrody. ↓.
↑ Iglice i inne. [w:] Encyklopedia teatru polskiego [on-line]. [dostęp 2018-08-02].
↑ Dwa Teatry: Tango Mrożka i Mewy Akunina najlepsze. Wprost (Agencja Wydawniczo-Reklamowa Wprost Sp. z o.o.), 2013-06-04. [dostęp 2013-08-03].
↑ Halina Skoczyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2018-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-28] .
↑ M.P. z 2002 r. nr 58, poz. 789
↑ Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego ↓.

Bibliografia

Halina Skoczyńska w bazie IMDb (ang.)
Halina Skoczyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-08] .
Halina Skoczyńska w bazie Encyklopedia polskiego dubbingu
Halina Skoczyńska w bazie filmpolski.pl
Halina Skoczyńska w bazie Filmweb
Halina Skoczyńska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Halina Skoczyńska. archiwum.stopklatka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-13)]. w bazie stopklatka.pl
Halina Skoczyńska w bazie Online Computer Library Center
Halina Skoczyńska w bazie NUKAT – Katalogu Zbiorów Polskich Bibliotek Naukowych

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona artystki
Paulina Młynarska: Halina Skoczyńska: Strach? Nie ma mowy!. [w:] „Grazia” 8/2015 [on-line]. grazia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].

[a-9] Szczegółowa lokalizacja grobu na Cmentarzu Komunalnym: Sektor 8, Nr rzędu 2, Nr grobu 21.

[B-1] Śp. Halina Skoczyńska-Rakowska (wszyscy pochowani w tym grobie). ostrowiecswietokrzyski.artlookgallery.com. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).

[2] Małgorzata Kożuchowska wstrząśnięta śmiercią Haliny Skoczyńskiej. fakt.pl. [dostęp 2016-05-17].

[3] Aktorka „Rodzinki.pl”: W wieku 30 lat uciekłam grabarzowi spod łopaty. fakt.pl. [dostęp 2016-05-17].

[4] Warszawa. Zmarła Halina Skoczyńska. e-teatr.pl. [dostęp 2016-05-17].

[5] Halina Skoczyńska nie żyje. Gwiazda serialu „Rodzinka.pl” zmarła po wylewie. fakt.pl. [dostęp 2016-05-18].

[6] Na co zmarła Halina Skoczyńska? Aktorka zmagała się z poważną chorobą. styl.fm, 2016. [dostęp 2016-05-18].

[7] Pogrzeb Haliny Skoczyńskiej. ZDJĘCIA z kościoła w Ostrowcu Świętokrzyskim. se.pl. [dostęp 2016-05-21].

[A-8] Śp. Halina Skoczyńska-Rakowska. ostrowiecswietokrzyski.artlookgallery.com. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).

[CITEREFHalina_Skoczyńska._Filmweb-10] Halina Skoczyńska. Filmweb ↓.

[11] Halina Skoczyńska. Ta lalka ma zmarszczki!. styl-gwiazd-populada.pl. [dostęp 2016-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-21)].

[CITEREFHalina_Skoczyńska._Encyklopedia_teatru_polskiego._Radio.-12] Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego. Radio. ↓.

[CITEREFHalina_Skoczyńska._Encyklopedia_teatru_polskiego._Nagrody.-13] Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego. Nagrody. ↓.

[E-14] Iglice i inne. [w:] Encyklopedia teatru polskiego [on-line]. [dostęp 2018-08-02].

[C-15] Dwa Teatry: Tango Mrożka i Mewy Akunina najlepsze. Wprost (Agencja Wydawniczo-Reklamowa Wprost Sp. z o.o.), 2013-06-04. [dostęp 2013-08-03].

[D-16] Halina Skoczyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2018-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-28] .

[17] M.P. z 2002 r. nr 58, poz. 789

[CITEREFHalina_Skoczyńska._Encyklopedia_teatru_polskiego-18] Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego ↓.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[a]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne