Halobates

Halobates
Eschscholtz, 1822
Ilustracja
(c) Michael F. Schönitzer, CC BY-SA 4.0

Halobates keyanus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

pluskwiaki

Rodzina

nartnikowate

Podrodzina

Halobatinae

Plemię

Halobatini

Rodzaj

Halobates

Halobates – rodzaj owadów obejmujący ponad 40 gatunków z rodziny nartnikowatych. Wiele z nich żyje przy brzegu, jednak pięć jest zdolnych do przetrwania utrzymując się na powierzchni otwartego oceanu (jedne z nielicznych morskich owadów).

Są drapieżne, gatunki przybrzeżne żywią się głównie lądowymi owadami, które spadły do wody, a oceaniczne żywią się planktonem. Gatunki przybrzeżne składają jaja na skałach, zaś oceaniczne przyczepiają jaja do unoszących się na wodzie obiektów takich jak muszle mątw, pióra i plastikowe odpady[1]. Gatunki są spotykane na całym świecie, zwłaszcza w pobliżu równika[2]. Większość jest niewielka, o ciele długości około 5 mm, ale z rozpiętością nóg do 2 cm. Są bezskrzydłe, odwłok w porównaniu z tułowiem mają krótki, u ciężarnych samic może wydawać się wydłużony.

Pierwszy raz zostały zebrane i opisane przez Johanna Friedricha von Eschscholtza, doktora biorącego udział w rosyjskiej ekspedycji Rurika w latach 1815-1818.[3][4]

Niektóre gatunki nawałników aktywnie żywią się przedstawicielami Halobates, czasem rozbryzgując nogami wodę, aby przyciągnąć lub wykryć owady[5].

Pięć pelagicznych gatunków Halobates to: H. micans, H. germanus, H. sericeus, H. splendens i H. sobrinus. Jedynym szeroko rozpowszechnionym spośród nich jest Halobates micans spotykany w Oceanie Indyjskim i Atlantyku. Pozostałe cztery występują tylko w Pacyfiku[6].

Kopalny gatunek H. ruffoi jest znany z liczących 45 milionów lat osadów w Weronie[7].

Rodzaj, wraz z blisko spokrewnionymi Austrobates i Asclepios, należy do plemienia Halobatini[8][9].

Przypisy

  1. ↑ Big rise in North Pacific plastic waste. BBC. (ang.).
  2. ↑ Marine Insects – Halobates Life. [dostęp 2009-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-03)]. (ang.).
  3. ↑ Andersen NM & L Cheng. The marine insect Halobates (Heteroptera: Gerridae): Biology, adaptations, distribution, and phylogeny. „Oceanography and Marine Biology: An Annual Review”. 42, s. 119–180, 2004. (ang.). 
  4. ↑ Herring, Jon L. The genus Halobates (Hemiptera: Gerridae). „Pacific Insects”. 3 (2-3), s. 223–305, 1961. (ang.). 
  5. ↑ Cheng, L.; Spear, L.B. & Ainley, D.G.. Importance of marine insects (Heteroptera: Gerridae, Halobates spp.) as prey of eastern tropical Pacific seabirds. „Marine Ornithology”. 38, s. 91–95, 2010. (ang.). 
  6. ↑ Cheng, L.: Insecta Hemiptera: Heteroptera, Gerridae, Genus Halobates. Fich. Ident. Zooplancton 147. 1975. (ang.).
  7. ↑ Møller, AN; A Farma; A Minelli; G Piccoli. A fossil Halobates from the Mediterranean and the origin of sea skaters (Hemiptera, Gerridae). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 112 (4), s. 479–489, 1994. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1994.tb00332.x. (ang.). 
  8. ↑ Andersen, N.; Foster, W.A.. Sea skaters of India, Sri Lanka, and the Maldives, with a new species and a revised key to Indian Ocean species of Halobates and Asclepios (Hemiptera, Gerridae). „Journal of Natural History”. 26 (3), s. 533–553, 1992. (ang.). 
  9. ↑ Halobates. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-25)]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Halobates keyanus.jpg
(c) Michael F. Schönitzer, CC BY-SA 4.0
Taken in the Zoologische Staatssammlung München Halobates keyanus; Eschscholtz, 1822; Meerwasserläufer