Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1979 – bieg na 400 m mężczyzn
| ||
 |  Karel Kolář | |
 |  Stefano Malinverni | |
 |  Horia Toboc | |
Bieg na 400 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas halowych lekkoatletycznych mistrzostw Europy w hali Ferry-Dusika-Hallenstadion w Wiedniu. Eliminacje i półfinały zostały rozegrane 24 lutego, a bieg finałowy 25 lutego 1979. Zwyciężył reprezentant Czechosłowacji Karel Kolář, który w finale W finale uzyskał najlepszy na świecie wynik przy pomiarze automatycznym – 46,21 s (w tym czasie uznawano halowe rekordy świata mierzone ręcznie)[1]. Tytułu zdobytego na poprzednich mistrzostwach nie bronił Pietro Mennea z Włoch.
Rezultaty
Eliminacje
Rozegrano 3 biegi eliminacyjne, do których przystąpiło 12 biegaczy. Awans do półfinału dawało zajęcie jednego z pierwszych trzech miejsc w swoim biegu (Q). Skład półfinałów miało uzupełnić dwóch zawodników z najlepszym czasem wśród przegranych (q), lecz dwóch biegaczy uzyskało dokładnie taki sam czas i zdecydowano się dopuścić do półfinałów 9 biegaczy.
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[2][3][4].
Bieg 1
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Karel Kolář | 47,45 | Q |
| 2 | Horia Toboc | 47,74 | Q |
| 3 |  Alex Fortelny | 48,00 | q |
| 4 |  Urs Kamber | 48,09 |
Bieg 2
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Stefano Malinverni | 47,51 | Q |
| 2 | Peter Haas | 47,87 | Q |
| 3 |  Željko Knapić | 47,94 | q |
| 4 |  Frank Richter | 48,08 |
Bieg 3
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Josip Alebić | 47,90 | Q |
| 2 |  Michael Düsing | 47,96 | Q |
| 3 |  Isidoro Hornillos | 48,00 | q |
| 4 |  Christer Gullstrand | 48,03 |
Półfinały
Rozegrano 3 biegi półfinałowe, w których wystartowało 9 biegaczy. Awans do finału dawało zwycięstwo w swoim biegu (Q). Skład finału uzupełnił zawodnik z najlepszym czasem wśród przegranych (q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[2][3][5].
Bieg 1
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Karel Kolář | 46,87 | Q |
| 2 | Michael Düsing | 47,03 | q |
| 3 | Željko Knapić | 47,72 |
Bieg 2
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Stefano Malinverni | 47,04 | Q |
| 2 | Josip Alebić | 47,15 | |
| 3 | Alex Fortelny | 48,63 |
Bieg 3
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Horia Toboc | 47,63 | Q |
| 2 | Peter Haas | 47,67 | |
| 3 | Isidoro Hornillos | 37,84 |
Finał
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[2][3][6].
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Karel Kolář | 46,21 |  |
| 2 | Stefano Malinverni | 46,59 | |
| 3 | Horia Toboc | 46,86 | |
| 4 | Michael Düsing | 46,95 |
Przypisy
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 107. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ a b c Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 38. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ a b c Zygmunt Głuszek. Mocne akcenty biało-czerwonych w wiedeńskim Hallenstadionie. „Lekkoatletyka”. XXIV (276), s. 6, kwiecień 1979. RSW „Prasa–Książka–Ruch” (pol.).
- ↑ Maik Richter, 10. Hallen-Europameisterschaften 24.–25.02.1979 in Wien / AUT – Vorläufe – 400 Meter – Männer (24.02.1979), maik-richter.de [dostęp 2020-04-10] (niem.).
- ↑ Maik Richter, 10. Hallen-Europameisterschaften 24.–25.02.1979 in Wien / AUT – Semifinale – 400 Meter – Männer (24.02.1979), maik-richter.de [dostęp 2020-04-10] (niem.).
- ↑ Maik Richter, 10. Hallen-Europameisterschaften 24.–25.02.1979 in Wien / AUT – Finale – 400 Meter – Männer (25.02.1979), maik-richter.de [dostęp 2020-04-10] (niem.).
Bibliografia
- European Athletics Indoor Championships – Wien 1979, European Athletics [dostęp 2020-04-10] (ang.).
- European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 455–456 [dostęp 2020-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
| ||||||||
Media użyte na tej stronie
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
.svg)
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
_(construction).png)
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Sport records icon to be used for championship records.
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.