Hamowanie aerodynamiczne
Hamowanie aerodynamiczne (z ang. aerobraking) - manewr stosowany podczas lotu kosmicznego, mający na celu redukcję prędkości pojazdu poprzez wykorzystanie oporu atmosferycznego. Zmniejsza on zużycie paliwa, w przeciwieństwie do bezpośredniego użycia silnika rakietowego. Pojazd porusza się po punkcie największego zbliżenia orbity eliptycznej (perycentrum), redukując potrzebę korzystania z punktu największego oddalenia orbity (apocentrum). Opadanie odbywa się po torze balistycznym lub przy częściowym wykorzystaniu siły nośnej.
Manewr zastosowano po raz pierwszy podczas badania Wenus przez sondę Magellan.
Linki zewnętrzne
- JPL aerobraking report for MGS
- NASA article on aeroassist. inspacepropulsion.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-10)].
- MGS aerobraking technical paper
Media użyte na tej stronie
NASA's Mars Reconnaissance Orbiter dips into the thin martian atmosphere to adjust its orbit in this artist's concept illustration.
NASA plans to launch this multipurpose spacecraft in August 2005 for arrival at Mars in March 2006. The plans call for controlled use of atmospheric friction in a process called aerobraking for about six months after arrival to change the initial, very elongated orbit into a rounder shape optimal for science operations.
Mars Reconnaissance Orbiter is designed to advance our understanding of Mars through detailed observation, to examine potential landing sites for future surface missions and to provide a high-data-rate communications relay for those missions.