Han Yu

Han Yu
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone 韩愈 Pismo tradycyjne 韓愈 Hanyu pinyin Hán Yù Wade-Giles Han Yü Wymowa (IPA) [xǎn ŷ]

Han Yu (ur. 768, zm. 824) – chiński poeta, publicysta i polityk, jeden z prekursorów neokonfucjanizmu.

W traktacie O człowieku dowodził, że człowiek stoi w jednym rzędzie ze wszystkimi istotami żywymi i nie może stać ponad przyrodą. W literaturze postulował powrót do klasycznych form literackich, pozbawionych ozdobnych słów i wyszukanych porównań.

Jako przeciwnik religii występował ostro przeciwko taoizmowi i buddyzmowi, który uważał za barbarzyński zabobon obcy chińskiej kulturze^[1]. Domagał się zamknięcia klasztorów i rozdania ich posiadłości ziemskich ludziom. W 819 roku za opublikowanie antybuddyjskiego pamfletu Kość Buddy został zesłany do Chaozhou w prowincji Guangdong. Po zmianie na tronie cesarskim w 821 roku wrócił do łask i zezwolono mu na powrót do stolicy.

Przypisy

Bibliografia

• Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.