Hanbalici

Hanbalici (arab. ‏حنبلى‎) – zwolennicy jednej z czterech głównych sunnickich szkół prawa muzułmańskiego, wywodzącej się od teologa Ahmada ibn Hanbala (zm. 855)[1].

Jest to najbardziej rygorystyczna ze szkół. Zwolenników szkoły hanbalickiej cechuje konserwatywność i bezkompromisowa interpretacja Koranu oraz Sunny. Kijas (analogia) i idżma (zgoda uczonych) zostały odrzucone przez Ibn Hanbala który starał się przywrócić pierwotną czystość religii i prawa.

Doktryny szkoły hanbalickiej zachowały się głównie dzięki ruchowi teologa Muhammada Ibn Abd al-Wahhaba (zm. 1792) twórcy wahhabizmu – radykalnego, ortodoksyjnego prądu islamu sunnickiego. Aktualnie jest to najmniejsza szkoła która jest popularna głównie na Półwyspie Arabskim (Arabia Saudyjska, Katar oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie)[2][3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Hanbalici, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-07-28].
  2. ↑ Islam - Podział, odłamy i religie pokrewne (pol.). religie.424.pl.
  3. ↑ Instytucja szariatu w islamie – zasady i podstawowe szkoły (pol.). zwiazki-wyznaniowe.cba.pl, 2010-12-09.