Hanna Jędrzejewska

Hanna Jędrzejewska

Hanna Jabłczyńska (1923)
Wzrost	170 cm
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Warszawa 1926 skok w dal złoto Poznań 1927 sztafeta 4 × 75 m złoto Poznań 1927 sztafeta 4 × 200 m srebro Warszawa 1923 skok wzwyż srebro Warszawa 1923 pchnięcie kulą srebro Warszawa 1923 rzut oszczepem srebro Warszawa 1925 sztafeta 4 × 75 m srebro Warszawa 1925 skok w dal srebro Warszawa 1925 pchnięcie kulą srebro Poznań 1927 bieg na 80 m przez płotki srebro Poznań 1927 skok w dal brąz Warszawa 1925 rzut oszczepem

Hanna Jędrzejewska z domu Jabłczyńska (ur. 15 kwietnia 1906 w Warszawie, zm. 29 maja 2002 w Warszawie^[1]) – polska chemiczka i konserwator zabytków, w młodości lekkoatletka, trzykrotna mistrzyni Polski.

Kariera zawodowa

Była córką Kazimierza Jabłczyńskiego, profesora chemii na Uniwersytecie Warszawskim. Rozpoczęła studia na tej uczelni w 1923. Uzyskała doktorat z chemii w 1930. Pracowała na Wydziale Chemii UW jako asystent i adiunkt. Materiały do pracy habilitacyjnej spłonęły podczas II wojny światowej^[1].

Okupację niemiecką spędziła w Zakopanem, prowadząc zakład fotograficzny. Jej mąż Edward Jędrzejewski walczył jako lotnik w Anglii. Po wojnie podjęła pracę na Wydziale Chemii UW, jednak musiała z niej zrezygnować w wyniku niepotwierdzonych doniesień o przyczynienie się do dekonspiracji emisariusza władz emigracyjnych podczas okupacji^[1].

Od 1956 skupiła się na pracy w zakresie konserwacji zabytków, wykładając chemię i technologię teoretyczną na stanowisku docenta na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zorganizowała również Laboratorium Badawcze dla Działu Sztuki Starożytnej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Zasłużyła się przy badaniu starożytnych fresków z Faras. Pracowała w Muzeum Narodowym do 1970, a w latach 1972-1974 wykładała na Wydziale Historii Sztuki Akademii Teologii Katolickiej. Była ekspertem UNESCO w zakresie konserwacji zabytków^[1].

Opublikowała m.in. pracę Ethic in Conservation (Sztokholm 1976).

Jej córka Teresa Jędrzejewska-Ścibak jest emerytowanym profesorem Politechniki Warszawskiej.

Działalność sportowa

W młodości uprawiała lekkoatletykę. Jako zawodniczka AZS Warszawa była mistrzynią Polski w skoku w dal w 1926 oraz w sztafecie 4 × 75 metrów i sztafecie 4 × 200 metrów w 1927. Zdobyła również wicemistrzostwo Polski w 1923 w skoku wzwyż, pchnięciu kulą i rzucie oszczepem, w 1925 w sztafecie 4 × 75 metrów, skoku w dal i pchnięciu kulą oraz w 1927 w biegu na 80 metrów przez płotki i skoku w dal, a także brązowy medal w rzucie oszczepem w 1925^[2]. Wystąpiła na II Światowych Igrzyskach Kobiet w 1926 w Göteborgu, gdzie zajęła 11. miejsce w finale skoku w dal i odpadła w eliminacjach biegu na 100 jardów^[3][4]. W 1927 wystąpiła w meczu reprezentacji Polski z Austrią w biegu na 80 m przez płotki i w skoku w dal^[5].

Była współautorką książki Narciarstwo wydanej w 1935^[3].

Hanna Jędrzejewska zmarła w maju 2002 i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim^[1] (kwatera K-3-27)^[6].

Przypisy

Bibliografia

• AnnaA. Szczepańska AnnaA., Archiwum osobiste Hanny Jędrzejewskiej (1906–2002), Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2012-10-06]  (pol.).
• ZofiaZ. Paryska ZofiaZ., WitoldW. Paryski WitoldW., Jabłczyńska Hanna, Wielka encyklopedia tatrzańska [dostęp 2012-10-06]  (pol.).
• Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 320-321.
• Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3.