Hannibal Franciszek Gonzaga

Franciszek
Hannibal Franciszek Gonzaga
Annibale Francesco Gonzaga
Sługa Boży, biskup
Ilustracja
Portret z XVI w., autor anonimowy
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1546
Gazzuolo

Data i miejsce śmierci

11 marca 1620
Mantua

Generał franciszkanów
Okres sprawowania

1579–1587

Biskup Mantui
Okres sprawowania

1593–1620

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

franciszkanie

Śluby zakonne

29 maja 1563

Prezbiterat

1570

Sakra biskupia

15 listopada 1587

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 listopada 1587

Konsekrator

Alessandro Andreasi

Współkonsekratorzy

Giacomo Rovell
Matteo Brumani

Hannibal Franciszek Gonzaga OFM (ur. 31 lipca 1546 w Gazzuolo, zm. 11 marca 1620 w Matui) − włoski franciszkanin, generał Zakonu Braci Mniejszych, biskup Mantui, legat papieski, książę, sługa Boży Kościoła katolickiego.

Życiorys

Hannibal Gonzaga przyszedł na świat w rodzinie markiza Ostiano Karola Gonzagi i Emilii Boschetto. Szybko osierocony przez ojca dorastał pod wpływem wuja kardynała Herkulesa Gonzagi. Mając 11 lat wyjechał do Flandrii, gdzie kształcił się na hiszpańskim dworze królewskim. Następnie wraz z dworem Filipa II Habsburga przeniósł się do Hiszpanii, do Toledo i Madrytu. Jako 14-latek nosił włosiennicę, codziennie brał udział we mszy świętej oraz wspomagał ubogich. Pomimo sprzeciwów rodziny wstąpił do franciszkanów w Alcalá de Henares 17 maja 1562, przyjmując imię Franciszek. Profesję złożył 29 maja 1563 w obecności książąt Asturii Jana i Karola oraz Aleksandra Farnese. Po skończonych studiach filozoficzno-teologicznych w Alcalá i przyjęciu święceń kapłańskich w 1570 został wezwany przez generała Christophe'a de Chaffontainesa do Włoch. Zamieszkał w konwencie w Mantui, gdzie wielkie wpływy miała jego rodzina. Wykładał doktrynę Dunsa Szkota i św. Bonawentury. Nie unikał zajęć prostych, mimo szlacheckiego pochodzenia, m.in. uczestniczył w kweście. Założył klasztor minorytów w San Martino, korzystając z pomocy rodziny. W 1577 został wybrany prowincjałem prowincji weneckiej[1].

Został wybrany generałem franciszkanów, mając 32 lata, podczas kapituły generalnej w Paryżu w 1579 i pełnił ten urząd do 1587 roku. Zaraz po wyborze wysłał do zakonu encyklikę, w której winił przełożonych za rozluźnienie karności oraz zachęcał do reformy, do pielęgnowania życia wspólnego, do modlitwy i nauki. Kolejna jego encyklika dotyczyła niedopuszczalności w zakonie instytucji legatów ziemi i dochodów stałych. Orzekł, iż posiadanie beneficjów przez proboszczów będących zakonnikami jest nielegalne i należy zrezygnować z konwentów, które posiadają dobra trwałe. Wizytował prowincje włoskie, francuskie, hiszpańskie, flandryjskie i niemieckie. Przyczynił się do wysłania misjonarzy franciszkańskich do Chin, Brazylii i na Filipiny. W Bolonii wzniósł klasztor dla zakonników z Polski, którzy przybywali kształcić się na tamtejszym uniwersytecie[2].

W latach 1587–1593 był biskupem Cefalù na Sycylii, w 1593 biskupem Pawii, a od 1593 do 1620 biskupem Mantui, gdzie zmarł w opinii świętości[3]. Został pochowany w katedrze w Mantui. Trwa proces beatyfikacyjny Od 1591 był markizem Ostiano, a w 1605 seniorem San Martino dall Argine.

Dzieła

  • De origine Seraphicae Religionis Franciscanae eiusque progressibus, Rzym 1587.

Przypisy

  1. ↑ Antonio Cairoli: Venerabile Francesco Gonzaga (wł.). www.santiebeati.it, 2002-06-26. [dostęp 2013-08-07].
  2. ↑ Silvano Giordano: Gonzaga Francesco (wł.). www.treccani.it. [dostęp 2013-08-07].
  3. ↑ Heribert Holzapfel: Podręcznik historii Zakonu Braci Mniejszych. Kraków: 2012, s. 259-260. ISBN 978-83-7354-426-0.

Linki zewnętrzne

Generałowie zakonu franciszkanów
Do niewoli awiniońskiej
Obediencja awiniońska i rzymska
  • Leonardo Rossi (1373–1378)
  • Ludovico de S. Martino di Venezia (1379–1383)
  • Pietro z Conzano (1383–1384)
  • Martino Sangiorgio de Rivarolo (1384–1387)
  • Enrico Alfieri (1387–1405)
Do podziału zakonu w 1517
  • Antonius Vinetti von Pireto (1405–1408)
  • Angelo Salvetti[A](1408–1409)
  • Antonio da Cascia (1410–1415)
  • Antonio Vinitti de Pereto (1415–1420)
  • Antonio da Massa Marittima (1424–1430)
  • Guillermo Robazoglio da Casale (1430–1442)
  • Alberto Berdini de Sarteano (1442–1443)
  • Antonio Rusconi (1443–1449)
  • Angel Cristofori del Toscano (1450–1453)
  • Jacob Bassolini de Mozzanica (1454–1457)
  • Jaime Zarzuela (1458–1464)
  • Francesco della Rovere (1464–1469)
  • Zanetto de Udine (1469–1475)
  • Francesco Nanni (1475–1499)
  • Egidio Delfini da Amelia (1500–1506)
  • Rainaldo Graziani de Cotignola (1506–1510)
  • Felipe Porcacci de Bagnacavallo (1510–1511)
  • Gómez z Lizbony[A](1511–1512)
  • Bernardino Prati (1511–1517)
Zakon Braci Mniejszych
  • Cristoforo Numai (1517–1518)
  • Francesco Lichetto (1518–1520)
  • Paolo da Soncino (1520–1523)
  • Francisco de Angelis Quiñones (1523–1527)
  • Antonio de Calcena[A](1527–1529)
  • Paolo Pisotti (1529–1533)
  • Vicente Lunel (1535–1541)
  • Giovanni Matteo de Calvi (1541–1547)
  • Andrés Álvarez (1547–1553)
  • Clemente d’Olera (1553–1557)
  • nieznany z imienia[A](1557–1559)
  • Francisco Zamora de Cuenca (1559–1565)
  • Aloisio Pozzi da Borgonuovo (1565–1571)
  • Christophe de Chaffontaines (1571–1579)
  • Hannibal Franciszek Gonzaga (1579–1587)
  • Francisco de Tolosa (1587–1593)
  • Bonaventura Secusi da Caltagirone (1593–1600)
  • Francisco Susa de Toledo (1600–1606)
  • Arcangelo Gualterio de Messina (1606–1612)
  • Juan Hierro (1612–1613)
  • Antonio de Trejo[A](1613–1618)
  • Benigno de Genova (1618–1625)
  • Bernardino z Senna (1625–1631)
  • Giovanni Battista de Campania (1633–1639)
  • Juan Marinero z Madrytu (1639–1645)
  • Giovanni Mazzara (1645–1648)
  • Pedro Mañero (1651–1655)
  • Michaelangelo Buongiorno (1658–1664)
  • Ildefonso Salizanes (1664–1670)
  • Francesco Maria Rhini (1670–1674)
  • Francesco Maria Nicolis (1674–1676)
  • Jose Ximenes Samaniego (1676–1682)
  • Pietro Marini Sormani (1682–1688)
  • Marcos de Zarzosa (1688–1690)
  • Juan Aluin (1690–1694)
  • Bonaventura Pomerio de Taverna (1694–1697)
  • Matteo de Santo Stefano (1697–1700)
  • Luis Torres (1700–1701)
  • Ildefonso Biesma (1702–1716)
  • José García (1717–1723)
  • Lorenzo Cozza (1723–1726)
  • Matteo Basile de Parete (1727–1729)
  • Juan Soto de Valladolid (1729–1736)
  • Juan Bermejo (1736–1740)
  • Gaetano Politi de Laurino (1740–1744)
  • Rafaello Rossi de Lugagnano (1744–1750)
  • Pedro Juanete de Molina (1750–1756)
  • Clemente Guignoni de Palermo (1756–1762)
  • Pedro Juanete de Molina (1762–1768)
  • Pasquale Frosconi (1768–1791)
  • Joaquín de Campany i Soler (1792–1806)
  • Ilario Cervelli de Montemagno (1806–1814)
  • Gaudenzio Patrignani e Coriano (1814–1817)
  • Cirilo de Alameda y Brea (1817–1824)
  • Giovanni Tecca de Capestrano (1824–1830)
  • Luis Iglesias (1830–1834)
  • Bartolomé Altemir (1835–1838)
  • Giuseppe Maria Maniscalco (1838–1844)
  • Luigi Flamini de Loreto (1844–1850)
  • Venanzio Metildi de Celano (1850–1856)
  • Bernardino Trionfetti (1856–1832)
  • Rafaele Lippi de Pontecci Marconi (1862–1869)
  • Bernardyn z Portogruaro (1869–1889)
  • Luigi da Parma (1889–1897)
  • Alojzy Lauer (1897–1901)
  • David Fleming[A](1901–1915)
  • Dionysius Schüler (1903–1911)
  • Pacifico Monza (1911–1915)
  • Serafino Cimino (1915–1921)
  • Bernardinus Klumper (1921–1927)
  • Bonaventura Marrani (1927–1933)
  • Leonardo Bello (1933–1944)
  • Polycarp Schmoll[A](1944–1945)
  • Valentin Schaaf (1945–1946)
  • Pacifico Perantoni (1947–1952)
  • Augustin-Joseph Sépinski (1952–1965)
  • Constantine Koser (1965–1979)
  • John Vaughn (1979–1991)
  • Hermann Schalück (1991–1997)
  • Giacomo Bini (1997–2003)
  • José Rodríguez Carballo (2003–2013)
  • Michael Perry (2013-2021)
  • Massimo Fusarelli (od 2021)
Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych
  • Antonio Macelo de Petris de Cherso (1517–1520)
  • Antonio Sassolini da Firenze (1520–1525)
  • Giovanni Vigerio (1525–1530)
  • Jaime Antonio Ferduzzi (1530–1537)
  • Lorenzo Spada de Bolonia (1537–1543)
  • Bonaventura Fauni-Pio (1543–1549)
  • Giovanni Jaime Passeri (1549–1551)
  • Giulio Magnani da Piacenza (1551–1559)
  • Givanni Antonio Muratori da Cervia (1559–1559)
  • Giovanni Antonio Delfini[A](1559–1561)
  • Antonio de’Sapienti (1561–1566)
  • Felice Peretti de Montalto[A](1566–1568)
  • Giovanni Tancredi (1568–1568)
  • Giovanni Pico (1568–1574)
  • Pietro Antonio Camilli (1575–1580)
  • Antonio Fera (1581–1584)
  • Clemente Bontadosi (1584–1586)
  • Evangelista Pellei (1586–1590)
  • Giuliano Causi (1590–1590)
  • Francesco Bonfigli (1590–1593)
  • Ludovico Albuzzi (1591–1592)
  • Filippo Gesualdi (1593–1602)
  • Giuseppe Pisculli (1602–1607)
  • Guillermo Huges de Avignon (1608–1612)
  • Jaime Montanari (1612–1622)
  • Michele Misserotti (1622–1623)
  • Felice Franceschini (1625–1632)
  • Giovanni Battista Berardicelli (1632–1647)
  • Michele Angelo Catalani (1647–1653)
  • Felice Gabrielli (1653–1659)
  • Jaime Fabretti (1659–1665)
  • Andrea Bini (1665–1670)
  • Marcial Pelegrini de Castrovilari (1670–1677)
  • Giuseppe Amati da Aversa (1677–1683)
  • Antonio Aversani da Aversa (1683–1689)
  • Giuseppe Maria Bottari da Venezia (1689–1696)
  • Felice Rotondi da Monteleone (1695–1701)
  • Vincenzo Maria Coronelli (1701–1707)
  • Bernardino Angelo Carucci (1707–1713)
  • Domenico Andrea Borghesi (1713–1718)
  • Carlo Jaime Romilli (1719–1725)
  • Giuseppe Maria Baldrati (1725–1731)
  • Vincenzo Conti (1731–1738)
  • Felice Angelo Sidori[A](1738–1741)
  • Giovanni Battista Minucci (1741–1747)
  • Carlo Antonio Calvi (1747–1753)
  • Giovanni Battista Costanzo (1753–1759)
  • Giovanni Battista Columbini (1759–1764)
  • Domenico Andrea Rossi (1764–1771)
  • Luigi Maria Marzoni (1771–1777)
  • Giovanni Carlo Vipera (1777–1783)
  • Federico Lauro Barbarigo (1783–1789)
  • Giuseppe Maria Medici (1789–1795)
  • Bonaventura Bartoli (1795–1803)
  • Nicola Papini (1803–1809)
  • Giuseppe Maria de Bonis (1809–1824)
  • Luigi Battistini (1824–1830)
  • Domenico Secondi (1830–1832)
  • Francesco Antonio Orioli[A](1832–1833)
  • Antonio Paolo Barbetti (1833–1839)
  • Angelo Bigoni (1839–1845)
  • Giuseppe Carlo Magni (1845–1851)
  • Giacinto Gualerni (1851–1857)
  • Salvadore Calí da Catania (1857–1864)
  • Lodovico Marangoni (1864–1872)
  • Antonio Maria Adragna (1872–1879)
  • Bonaventura Maria Soldatić (1879–1891)
  • Lorenzo Caratelli (1891–1904)
  • Dominic Reuter (1904–1910)
  • Victor Maria Sottaz (1910–1919)
  • Domenico Maria Tavani (1919–1924)
  • Alfonso Orlich (1924–1930)
  • Domenico Maria Tavani (1930–1936)
  • Beda Maria Hess (1936–1953)
  • Bonaventura Mansi[A](1953–1954)
  • Vittore Maria Costantini (1954–1960)
  • Basilio Maria Heiser (1960–1972)
  • Vitale Maria Bonmarco (1972–1984)
  • Lanfranco Serrini (1984–1996)
  • Gianfranco Gardin (1996–2002)
  • Joachim Giermek (2002–2007)
  • Marco Tasca (od 2007)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m wikariusz generalny

Media użyte na tej stronie

Ritratto del venerabile Francesco Gonzaga.jpg
Ritratto del venerabile Francesco Gonzaga.