Hannibalian

Drobna moneta z brązu bita w imieniu Hannibaliana

Hannibalian, Flavius Hannibalianus (zm. 337) – syn Dalmacjusza Starszego, przyrodniego brata cesarza Konstantyna Wielkiego, wnuk Konstancjusza Chlorusa i jego drugiej żony Teodory. Jego rodzonym bratem był cezar Dalmacjusz.

Za życia matki cesarza Konstantyna – Heleny, jego przyrodnie rodzeństwo, oddalone od cesarskiego dworu, zmuszone było przebywać na wygnaniu w Akwitanii. Tam też, w Tolosie kształcił się Hannibalian. Około 324 Dalmacjusz ojciec przywrócony do łask cesarskich, zyskał duże znaczenie na dworze. Oznaką tego m.in. było małżeństwo Hannibaliana z córką samego Konstantyna Wielkiego, Konstancją, zawarte ok. 335[1]. W tym samym roku Hannibalian otrzymał tytuł „króla królów i ludów Pontu” (rex regum et Ponticarum gentium)[2], będący zapewne wyrazem roszczeń cesarstwa do ziem na wschodzie – zwłaszcza Armenii zajętej w 334 przez Persów.

Konstantyn planował podjęcie zasadniczej rozprawy z państwem Sasanidów, czemu jednak przeszkodziła jego śmierć w 337. Sam Hannibalian został zamordowany jeszcze w tym samym roku[3], być może za milczącym przyzwoleniem Konstancjusza II[4].

Przypisy

  1. Krawczuk 2005 ↓, s. 433.
  2. Krawczuk 2005 ↓, s. 436.
  3. Krawczuk 2005 ↓, s. 452.
  4. Eutropiusz pisząc o tych zabójstwach krewnych Konstantyna Wielkiego, stwierdzał, że Konstancjusz raczej przyzwalał na to niż nakazywał (Breviarium ab Urbe condita 10,9).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Hannibalianus - Follis s3935 (obverse).jpg
Hannibalianus 335-337 AD.
Æ Follis. Constantinople mint.
FL HANNIBALIANO REGI, bare-headed, draped and cuirassed bust right
SE-CVRITAS PVBLICA, river-god Euphrates reclining right; CONSS.
RIC VII 147; LRBC 1034.