Hanno Pevkur
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 kwietnia 1977 |
|---|---|
| Minister spraw społecznych Estonii | |
| Okres | od 2009 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister sprawiedliwości Estonii | |
| Okres | od 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw wewnętrznych Estonii | |
| Okres | od 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister obrony Estonii | |
| Okres | od 2022 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Hanno Pevkur (ur. 2 kwietnia 1977 w Iisaku) – estoński polityk, prawnik, samorządowiec, parlamentarzysta, od 2009 do 2012 minister spraw społecznych, w latach 2012–2014 minister sprawiedliwości, w latach 2014–2016 minister spraw wewnętrznych, od 2022 minister obrony, przewodniczący Estońskiej Partii Reform (2017–2018).
Życiorys
Studiował w tallińskiej szkole ekonomii, w 2002 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Tartu. Dwa lata wcześniej wstąpił do Estońskiej Partii Reform. Pracował w administracji lokalnej, od 2003 do 2005 był urzędnikiem w dzielnicy Nõmme. W latach 2005–2007 zasiadał w stołecznej radzie miejskiej, w 2005 krótko pełnił funkcję wiceburmistrza Tallinna ds. edukacji, kultury i sportu.
W wyborach w 2007 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Państwowego (Riigikogu XI kadencji). W lutym 2009 zastąpił Maret Maripuu na stanowisku ministra spraw społecznych w drugim rządzie Andrusa Ansipa. W 2011 również wybrany do parlamentu na XII kadencję. W kwietniu tego samego roku ponownie objął urząd ministra spraw społecznych w trzecim gabinecie tego samego premiera[1]. 10 grudnia 2012 przeszedł na urząd ministra sprawiedliwości, zastępując Kristena Michala[2].
W powołanym 26 marca 2014 nowym rządzie Taaviego Rõivasa przeszedł na stanowisko ministra spraw wewnętrznych[3]. W 2015 ponownie wybrany do parlamentu[4], a 9 kwietnia tegoż roku kolejny raz zaprzysiężony na urzędzie ministra spraw wewnętrznych w drugim gabinecie dotychczasowego premiera[5]. Zakończył pełnienie tej funkcji wraz z całym rządem 23 listopada 2016.
W styczniu 2017 został nowym liderem Estońskiej Partii Reform[6], w kwietniu 2018 zastąpiła go Kaja Kallas. W 2019 po raz kolejny został wybrany na posła do Riigikogu[7]. 18 lipca 2022 został ministrem obrony w drugim rządzie przewodniczącej swojej partii[8].
Przypisy
- ↑ Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu (est.). valitsus.ee, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ Hanno Pevkur to take over as new Minister of Justice (ang.). balticbusinessnews.com, 10 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ Peaminister Taavi Rõivase valitsus astus ametisse (est.). valitsus.ee, 26 marca 2014. [dostęp 2014-03-26].
- ↑ Riigikogu liikmed hetkeseisuga (est.). rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Coalition agreement signed and new ministers announced (ang.). err.ee, 8 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Estonian Reform Party elects Hanno Pevkur as chairman (ang.). baltictimes.com, 8 stycznia 2017. [dostęp 2017-07-24].
- ↑ Elected members of the Riigikogu (ang.). rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04].
- ↑ Tiina Jaakson: Galerii: president nimetas uue valitsuse ametisse ja ministrid andsid vande (est.). err.ee, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-18].
Bibliografia
- Hanno Pevkur (est.). valitsus.ee. [dostęp 2015-07-30].
| W dniu powstania |
|
|---|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
Media użyte na tej stronie