Hans-Christian Schmid
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 sierpnia 1965 Altötting, RFN (obecnie Niemcy) |
|---|---|
| Zawód | reżyser, scenarzysta, producent filmowy |
| Lata aktywności | od 1989 |
Hans-Christian Schmid (ur. 19 sierpnia 1965 w Altötting) – niemiecki reżyser, scenarzysta i producent filmowy[1]. Wyreżyserował takie filmy jak Sekt oder Selters (1989), Po piątej w dżungli (1995), 23 (1998), Crazy (2000), Requiem (2006) i Dom na weekend (2012)[2][3].
Życiorys
Urodził się i dorastał w Altötting w Bawarii, gdzie uczęszczał do gimnazjum im. króla Karlomana[4]. W 1992 ukończył studia na wydziale reżyserii filmów dokumentalnych w Wyższej Szkole Telewizji i Filmu w Monachium[4]. Uczestniczył w monachijskich warsztatach scenopisarstwa. Dzięki rocznemu stypendium DAAD, w 1995 studiował scenopisarstwo na Uniwersytecie Południowej Kalifornii w Los Angeles[5].
W 1989 rozpoczął zdjęcia do swojego pierwszego filmu dokumentalnego o hazardzistach Sekt oder selters, który zwyciężył na festiwalu filmów niezależnych Unabhängige FilmFest w Osnabrücku[6]. Następnie zrealizował krótkometrażowy Das Lachende Gewitter (1989)[7]. Jego kolejny film dokumentalny o konflikcie pomiędzy wiarą, a komercją - Die Mechanik des Wunders (1992) był nominowany do Agfa / Geyer Promotion Prize i nagrody Munich Documentary Film Festival[8].
Przez kolejne lata współpracował z producentami - Jakobem Claussenem i Thomasem Wöbke. W 2004 założył własną firmę producencką - 23|5, i jako producent zadebiutował filmem Requiem (2006), opartym na prawdziwej historii Anneliese Michel[9].
Filmografia
| Rok | Tytuł | Reżyser | Scenarzysta | Producent |
|---|---|---|---|---|
| 1989 | Sekt oder Selters (dokumentalny) |  | ||
| Das lachende Gewitter (krótkometrażowy) | | |||
| 1992 | Die Mechanik des Wunders (dokumentalny) | | ||
| 1994 | Niebo i piekło (Himmel und Hölle, TV) | | | |
| 1995 | Po piątej w dżungli (Nach Fünf im Urwald) | | ||
| Palumbina - Eine Trivialromanze (krótkometrażowy) | | |||
| 1997 | Nur für eine Nacht (TV) | | ||
| 1998 | 23 | | | |
| 2000 | Crazy | | | |
| 2001 | Z miłością nie wygrasz (Herz über Kopf) | | ||
| Ausflug | | | ||
| 2003 | Światła (Lichter) | | | |
| 2006 | Requiem (Lichter) | | | |
| 2007 | A na koniec przyszli turyści (Am Ende kommen Touristen) | współpraca | | |
| 2009 | Wspaniały świat pralni (Die wundersame Welt der Waschkraft, dokumentalny) | | | |
| Burza (Storm) | | | | |
| 2010 | La lisière | | ||
| 2012 | Dom na weekend (Was bleibt) | | | |
| 2017 | Zmowa milczenia (Das Verschwinden, miniserial TV) | | | |
| 2018 | Atlas | | ||
| Telefon 110 (Polizeiruf 110, serial TV) - odc.: „Der Fall Sikorska” | | |||
| 2020 | 4 Wände Berlin (serial TV) - odc.: „Vielleicht morgen” | |
Nagrody i nominacje
| Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1990 | Independent Film Days w Osnabrücku | Najlepszy film dokumentalny[6] | Sekt oder selters (1989) | Wygrana |
| 1995 | Nagroda Findling | Nagroda Państwowego Stowarzyszenia Komunikacji Filmowej[10] | Niebo i piekło (Himmel und Hölle, 1994) | Wygrana |
| Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Hof | Nagroda promocyjna EASTMAN | Po piątej w dżungli (Nach Fünf im Urwald, 1995) | Wygrana | |
| 1998 | Adolf Grimme Prize | Najlepszy scenariusz (razem z Michaelem Gutmannem)[10] | Nur für eine Nacht (1997) | Wygrana |
| Złoty Lampart | Najlepszy film[10] | 23 (1998) | Nominacja | |
| Nagroda HypoVereinsbank | Najlepszy film[10] | Wygrana | ||
| 1999 | Niemiecka nagroda filmowa - Srebrna Lola | Najlepszy film fabularny[10] | Wygrana | |
| 2001 | Niemiecka nagroda filmowa - Srebrna Lola | Najlepszy film fabularny[10] | Crazy (2000) | Wygrana |
| 2003 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych (FIPRESCI) | Najlepszy film[10] | Światła (Lichter, 2003) | Wygrana |
| Niemiecka nagroda filmowa - Srebrna Lola | Najlepszy reżyser[10] | Nominacja | ||
| Nagroda niemieckich krytyków filmowych | Najlepszy film pełnometrażowy[10] | Wygrana | ||
| Złoty Niedźwiedź | Najlepszy film[10] | Nominacja | ||
| Nagroda Stowarzyszenia Komunikacji Filmowej | Najlepszy reżyser[10] | Wygrana | ||
| 2004 | Nagroda niemieckich krytyków | Najlepszy reżyser[10] | Wygrana | |
| 2006 | Złoty Niedźwiedź | Najlepszy film[10] | Requiem (Lichter, 2006) | Nominacja |
| Nagroda FIPRESCI | Najlepszy film[10] | Wygrana | ||
| Kataloński Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Sitges | Najlepszy film[10] | Wygrana | ||
| Nagroda Krytyków - José Luis Guarner Critic’s Award[10] | Wygrana | |||
| 2009 | Nagroda LUX | Najlepszy film[10] | Burza (Storm, 2009) | Nominacja |
| Złoty Niedźwiedź | Najlepszy film[10] | Nominacja | ||
| Nagroda czytelników „Berliner Morgenpost” | Najlepszy film[10] | Wygrana | ||
| Nagroda Gildii Niemieckich Kin Arthousowych | Najlepszy film[10] | Wygrana | ||
| Nagroda Amnesty International | Najlepszy film[10] | Wygrana | ||
| 2012 | Złoty Niedźwiedź | Najlepszy film[10] | Dom na weekend (Was bleibt, 2012) | Nominacja |
Przypisy
- ↑ Hans-Christian Schmid (fr.). AlloCiné. [dostęp 2017-04-05].
- ↑ Hans-Christian Schmid Filmography (ang.). AllMovie. [dostęp 2020-08-03].
- ↑ Hans-Christian Schmid (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-08-03].
- ↑ a b Hans-Christian Schmid (niem.). filmportal.de. [dostęp 2017-04-05].
- ↑ Hans-Christian Schmid Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2020-08-03].
- ↑ a b Hans-Christian Schmid (pol.). Wirtualna Polska. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)].
- ↑ Hans-Christian Schmid (cz.). ČSFD.cz. [dostęp 2017-04-05].
- ↑ Kurzbeschreibung der nominierten Beiträge medientage (niem.). medientage.org. [dostęp 2017-04-05].
- ↑ Requiem (2006) (pol.). Kino pod Baranami. [dostęp 2017-04-05].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v August Diehl Awards (ang.). FamousFix. [dostęp 2020-08-03].
Bibliografia
- Hans-Christian Schmid w bazie IMDb (ang.)
- Hans-Christian Schmid w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Autor: MGalloway (WMF), Licencja: CC BY-SA 3.0
A tickmark icon included in the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: Panoramafotos.net, Licencja: CC BY 3.0
Hans-Christian Schmid @ the Gartenbaukino in Vienna