Hans-Christoph Seebohm

Hans-Christoph Seebohm
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1903 ; Katowice-Murcki
Data i miejsce śmierci	17 września 1967 ; Bonn
	Minister transportu RFN
Okres	od 20 września 1949; do 30 listopada 1966
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	brak
Następca	Georg Leber
	Wicekanclerz RFN
Okres	od 8 listopada 1966; do 1 grudnia 1966
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	Erich Mende
Następca	Willy Brandt

Hans-Christoph Seebohm (ur. 4 sierpnia 1903 w Emanuelssegen (obecnie Katowice-Murcki), zm. 17 września 1967 w Bonn) – niemiecki polityk, działacz Deutsche Partei (DP), a następnie Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), poseł do Bundestagu, minister transportu w latach 1949–1966 i wicekanclerz RFN w roku 1966.

Był najdłużej nieprzerwanie urzędującym ministrem federalnym w historii RFN.

Życiorys^[1]

Urodził się na Górnym Śląsku, w dzisiejszej dzielnicy Katowic – Murckach, jako syn Kurta Seebohma i jego żony Idy. Uczęszczał do König-Georg-Gymnasium w Dreźnie. Następnie ukończył górnictwo na Uniwersytecie w Monachium, na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie obronił doktorat. Pracował w branży górniczej będąc w latach 1933–1938 m.in. dyrektorem górnośląskich kopalń węgla kamiennego w Gliwicach-Sośnicy i Miechowicach. W 1939 pełnił funkcję dyrektora w Zakładach Hohenlohego. Został wiceprezesem Izby Przemysłowo-Handlowa w Brunszwiku, a w 1947 roku prezesem. Od 1946 do 1951 był deputowanym do Landtagu Dolnej Saksonii. W 1949 roku został wybrany również do Bundestagu, pełniąc mandat przez kolejne kadencje do śmierci w 1967 roku. Pełnił funkcję ministra transportu w rządach Konrada Adenauera i Ludwiga Erharda.

Był silnie zaangażowany w działania Ziomkostwa Sudeckoniemieckiego, którego od 1959 roku był rzecznikiem.

Był żonaty z Elisabeth Triebel. Miał dwójkę dzieci.

Zmarł nagle w wieku 64 lat w wyniku komplikacji po operacji woreczka żółciowego w szpitalu w Bonn. Pochowany na cmentarzu w Bad Pyrmont.

Przypisy

↑ Der Spiegel (German).

Źródła

https://www.kas.de/web/geschichte-der-cdu/personen/biogramm-detail/-/content/hans-christoph-seebohm1

[1] Der Spiegel (German).

[bezpartyjny-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ bezpartyjny

[DDP-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f DDP

[Zentrum-4] Zentrum

[DVP-5] DVP

[SPD-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g SPD

[DNVP-7] DNVP

[NSDAP-8] NSDAP

[FDP-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ FDP

[CDU-10] CDU

[Zieloni-11] Zieloni

[Z-12] Z

[SPD-13] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j SPD

[DDP-14] DDP

[DVP-15] DVP

[DNVP-16] DNVP

[BVP-17] BVP

[KVP-18] KVP

[NSDAP-19] NSDAP

[CDU-20] CDU

[CSU-21] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f CSU

[FDP-22] FDP

[1]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

[G]

[H]

[I]

[J]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

[G]

[H]

[I]

[J]

[K]

Cesarstwo Niemieckie (1878-1918)	Graf Otto zu Stolberg-Wernigerode^[A] (1878–1881) Karl Heinrich von Boetticher^[A] (1881–1897) Arthur Graf von Posadowsky-Wehner^[A] (1897–1907) Theobald von Bethmann Hollweg^[A] (1907–1909) Clemens von Delbrück^[A] (1909–1916) Karl Helfferich^[A] (1916–1917) Friedrich von Payer^[A] (1917–1918)
Republika Weimarska (1918-1933)	Eugen Schiffer^[B] (1919) Bernhard Dernburg^[B] (1919) Matthias Erzberger^[C] (1919) Eugen Schiffer^[B] (1919–1920) Erich Koch-Weser^[B] (1920) Rudolf Heinze^[D] (1920–1921) Gustav Bauer^[E] (1921–1922) Robert Schmidt (1923) Karl Jarres^[B] (1919) (1923–1925) Oskar Hergt^[F] (1927–1928) Hermann Dietrich^[B] (1930–1932) Franz von Papen^[A] (1932–1933)
III Rzesza (1933–1945)	Franz von Papen^[A] (1933–1934) Hermann Göring^[G] (1941–1945)
Republika Federalna Niemiec (od 1949)	Franz Blücher^[H] (1949–1957) Ludwig Erhard^[I] (1957–1963) Erich Mende^[H] (1963–1966) Hans-Christoph Seebohm^[I] (1966) Willy Brandt^[E] (1966–1969) Walter Scheel^[H] (1969–1974) Hans-Dietrich Genscher^[H] (1974–1982) Egon Franke^[E] (1982) Hans-Dietrich Genscher^[H] (1982–1992) Jürgen Möllemann^[H] (1992–1993) Klaus Kinkel^[H] (1993–1998) Joschka Fischer^[J] (1998–2005) Franz Müntefering^[E] (2005–2007) Frank-Walter Steinmeier^[E] (2007–2009) Guido Westerwelle^[H] (2009–2011) Philipp Rösler^[H] (2011–2013) Sigmar Gabriel^[E] (2013–2018) Olaf Scholz^[E] (2018–2021) Robert Habeck^[J] (od 2021)

Ministrowie transportu Republiki Weimarskiej i III Rzeszy (1919–1945)	Johannes Bell^[A] (1919–1920) Gustav Bauer^[B] (1920) Wilhelm Groener (1920–1923) Rudolf Oeser^[C] (1923–1924) Rudolf Krohne^[D] (1924–1927) Wilhelm Koch^[E] (1927–1928) Theodor von Guérard^[A] (1928–1929) Georg Schätzel^[F] (1929) Adam Stegerwald^[A] (1929–1930) Theodor von Guérard^[A] (1930–1931) Gottfried Reinhold Treviranus^[G] (1931–1932) Paul Freiherr Eltz von Rübenach (1932-1937) Julius Dorpmüller^[H] (1937-1945)
Ministrowie transportu Republiki Federalnej Niemiec (1949–1998)	Hans-Christoph Seebohm^[I] (1949–1966) Georg Leber^[B] (1966–1972) Lauritz Lauritzen^[B] (1972–1974) Kurt Gscheidle^[B] (1974–1980) Volker Hauff^[B] (1980–1982) Werner Dollinger^[J] (1982–1987) Jürgen Warnke^[J] (1987–1989) Friedrich Zimmermann^[J] (1989–1991) Günther Krause^[I] (1991–1993) Matthias Wissmann^[I] (1993–1998)
Ministrowie transportu Republiki Federalnej Niemiec (1998-2005)	Franz Müntefering^[B] (1998–1999) Reinhard Klimmt^[B] (1999–2000) Kurt Bodewig^[B] (2000–2002) Manfred Stolpe^[B] (2002–2005) Wolfgang Tiefensee^[B] (2005–2009) Peter Ramsauer^[J] (2009–2013) Alexander Dobrindt^[J] (2013–2018) Andreas Scheuer^[J] (2018–2021) Volker Wissing^[K] (od 2021)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Hans-Christoph Seebohm

Życiorys^[1]

Przypisy

Źródła

Media użyte na tej stronie


Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1903 Katowice-Murcki
Data i miejsce śmierci	17 września 1967 Bonn
Minister transportu RFN
Okres	od 20 września 1949 do 30 listopada 1966
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	brak
Następca	Georg Leber
Wicekanclerz RFN
Okres	od 8 listopada 1966 do 1 grudnia 1966
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	Erich Mende
Następca	Willy Brandt

Konrad Adenauer (CDU) Franz Blücher (FDP) Gustav Heinemann (CDU) Thomas Dehler (FDP) Fritz Schäffer (CSU) Ludwig Erhard (CDU) Wilhelm Niklas (CSU) Jakob Kaiser (CDU) Anton Storch (CDU) Hans-Christoph Seebohm (DP) Hans Schuberth (CSU) Hans Lukaschek (CDU) Heinrich Hellwege (DP) Eberhard Wildermuth (FDP) Franz Blücher (FDP)
Późniejsi członkowie rządu	Robert Lehr (CDU) Fritz Neumayer (FDP)

Navigation

Hans-Christoph Seebohm

Życiorys[1]

Przypisy

Źródła

Media użyte na tej stronie

Życiorys^[1]