Hans Asper
Hans Asper (ur. w 1499 w Zurychu, zm. 21 marca 1571 tamże) – szwajcarski malarz i rysownik epoki poholbeinowskiej. Znany głównie z portretów sławnych reformatorów. Wywarł duży wpływ na kształtowanie się "szkoły zuryskiej". Od 1569 Asper i jego rodzina otrzymywali, ze względu na ciężkie warunki materialne, utrzymanie od państwa. Oprócz obrazów, rysunków i licznych drzeworytów, tworzył również widoki miast, obrazy bitew, ilustracje do druków i miniatury.
Życie
Był synem Heinricha Aspera z rodu radnych Zurychu. W roku 1526 ożenił się z córką Wielkiego Radcy Ludwiga Nöggiego. Jego syn, Hans Rudolf Asper, urodzony w 1531, został również wziętym malarzem. Wnuk, Hans Konrad Asper – rzeźbiarz i budowniczy, działał w Monachium i w Wiedniu.
Przez pewien czas Hans Asper był pod wpływem Hansa Leu, jednego z uczniów Albrechta Dürera. Jednak w czasach reformacji, która odrzucała tematykę religijną w malarstwie, nie został malarzem tych motywów. Zwłaszcza, że protestantyzm obywał się bez malarstwa ołtarzowego. Został jednak pierwszym malarzem Zurychu oraz posłem do wielkiej Rady Zurychu.
Twórczość
Z całości jego dorobku zachowało się 30 obrazów, które w większości znajdują się w zbiorach szwajcarskich muzeów, a datowane są na lata 1531-1564. Przedstawiają najczęściej rady miasta Zurychu oraz ważniejsze postacie reformacji z kręgu Ulricha Zwingli. Są to namalowane w późnogotyckim stylu portrety, profile, najczęściej popiersia, o klarownym rysunku i żywych barwach. Dwie martwe natury Aspera przedstawiające owoce i zwierzęta (trofea) należą do najwcześniejszych znanych tego typu obrazów.
Asper tworzył dla zuryskiego wydawcy Christopha Froschauera jako drzeworytnik i rysownik ilustracje zwierząt do dzieł Johannesa Stumpfa i Conrada Gesnera. Artysta był wielokrotnie zatrudniany do zdobienia fasad budynków, jako malarz chorągwi i herbów. Jako oficjalny malarz miasta Zurychu wykonał malowidła w izbie pisarskiej ratusza. W 1532 ozdobił malarsko zewnętrzne ściany ratusza oraz zegary na wieży Grimmen w budynku sądu. 1538-39 pokrył złotem tarcze zegarowe z kościoła św. Piotra.
Bibliografia
- Marianna Naegeli: Zürcher Kunst nach der Reformation: Hans Asper und seine Zeit. Katalog zur Ausstellung im Helmhaus, Zürich 9. Mai bis 28. Juni 1981. Schweiz. Inst. f. Kunstwiss., Zürich 1981.
- Heinrich Geissler: Die Zeichenkunst von Hans Asper. In: Zeitschrift für Schweizerische Archäologie und Kunstgeschichte. 2, 42, 1985, S. 145–148.
- Lexikon der Kunst, Karl Müller Verlag, Erlangen 1994
Media użyte na tej stronie
Portrait des Schweizer Malers Hans Asper.
The painting contains a tetrastich inscribed above Vermigli's head that reads: HVNC GENVIT FLORENTIA, NVNC PEREGRINVS OBERRAT, QVO STABILIS FIAT CIVIS APVD SVPEROS ILLIVS EFFIGIES, MENTVM SCRIPTA RECONDVIT INTEGRITIS PIETAS PINGIER ARTE NEQVIT. "Florence brought him forth, Now he wanders as a foreigner/That he might forever be a citizen among those in heaven./This is his likeness; but a painting cannot reveal his heart/for integrity and piety cannot be represented by art."