Hans Billian

Hans Billian
Prawdziwe imię i nazwiskoHans Joachim Hubert Backe[1]
Data i miejsce urodzenia15 kwietnia 1918[2]
Wrocław[2], Śląsk (obecnie Polska)
Data i miejsce śmierci18 grudnia 2007[2]
Gräfelfing[3], Bawaria
Używane pseudonimyHans Billan, Phillip Halidday, Christian Kessler[3]
Lata aktywności1948-1997[3]
Narodowośćniemiecka[3]
Liczba filmów49 jako reżyser (za IMDb)[3]

Hans Billian, właściwie Hans Joachim Hubert Backe[1] (ur. 15 kwietnia 1918 we Wrocławiu, zmarł 18 grudnia 2007 w bawarskim Gräfelfing[4]) – niemiecki reżyser filmowy, scenarzysta i aktor, znany przede wszystkim z reżyserii filmów pornograficznych w latach 70. XX wieku[5][6]. Jego dorobek artystyczny składa się z 35 filmów fabularnych, 60 sfilmowanych scenariuszy, 80 krótkometrażowych filmów oraz kilku powieści[7]. Często posługiwał się pseudonimami i występował jako Hans Billan, Phillip Halidday oraz Christian Kessler[8][9].

Początki kariery

Billian jako nastolatek chciał zostać śpiewakiem operowym. Brał udział w przesłuchaniu w Operze Wrocławskiej. Udzielono mu porady, by na kilka lat zrezygnował z marzeń o śpiewaniu operowym, ponieważ jego głos nie był jeszcze dostatecznie rozwinięty. Billian wstąpił na 9 lat do służby wojskowej. Po zakończeniu II wojny światowej jeszcze raz próbował zostać śpiewakiem, nie dostał angażu w operze, gdyż podczas kariery wojskowej uszkodził mu się głos i uniemożliwiło to pracę w operze jako wokalista. Billian osiadł w RFN i rozpoczął pracę jako aktor w teatrach w Hamburgu i Wolfenbüttel. Dorabiał również jako asystent reżysera. W 1947 roku został obsadzony w filmie Arche Nora. Po pięciu latach zrezygnował z pracy w teatrze, głównie ze względu na negatywne oceny ze strony krytyków na jego grę aktorską[10].

Kariera w dorosłości

W 1950 roku Billian szukał pracy w biurach prasowych różnych przedsiębiorstw zajmujących się produkcją filmową. W tym samym roku został zatrudniony w Constantin Film, która miała swoją siedzibę we Frankfurcie nad Menem. Kariera w Constantin Film okazała się dużym sukcesem, Billian odpowiedzialny był za kierownictwo produkcji. Po 11 latach pracy, w 1961 roku, Billian postanowił zostać niezależnym scenarzystą i reżyserem, tym samym kończąc współpracę z Constantin Film. „Czułem się jak oficer”, tłumaczył powody swojej decyzji[11]. Specjalizował się głównie w realizacji gatunku Heimatfilm, na swoim koncie ma też filmy, określane jako szlagiery kina niemieckiego: So liebt und küßt man in Tirol (1961)[12], Übermut im Salzkammergut (1963)[12] czy Ich kauf mir lieber einen Tirolerhut (1965)[12]. W latach 1967–1968 ponownie pracował w Constantin Film, tym razem jako główny scenarzysta. Został zwolniony, gdy kierownictwo dowiedziało się, że Billian zaproponował konkurencyjnej wytwórni filmowej Gloria odrzucony scenariusz filmu przez Constantin Film. Pod koniec lat 60. i na początku lat 70. zajął się reżyserią komedii softcore, m.in. Das Mädchen mit der Heissen Masche (1972), z Sybil Danning w roli głównej.

Reżyser filmów pornograficznych

W 1973 roku zrealizował serię 11 krótkometrażowych filmów pornograficznych hardcore na zlecenie szwedzkiego przedsiębiorstwa Venus Film. Kiedy został zniesiony zakaz pokazywania filmów pornograficznych w Niemczech w 1975 roku, Billian rozpoczął reżyserowanie filmów hardcore, maksymalnie trwających 22 minut. W tym samym roku wyreżyserował swój pierwszy długometrażowy film fabularny hardcore Bienenstich im Liebesnest (wersja soft filmu znana pod nazwą Im Gasthaus zum scharfen Hirschen, lub też Zimmermädchen machen es gern)[13].

Rok później zrealizował Josefine Mutzenbacher – Wie sie wirklich war? 1. Teil z Patricią Rhomberg w roli głównej. Film przedstawia wczesne życie znanej w niemieckiej i austriackiej kulturze Josefine Mutzenbacher, wiedeńskiej kurtyzany (scenariusz filmu oparto o powieść erotyczną Josefine Mutzenbacher – Die Lebensgeschichte Einer Wienerischen Dirne von Ihr Selbst Erzählt, opublikowaną pierwszy raz anonimowo w 1906 roku, w Austrii, jednak autorstwo książki przypisywane jest pisarzowi Feliksowi Saltenowi). Film o przygodach Josefine Mutzenbacher, jest uważany za niezwykle udany i najlepszy ze wszystkich filmów w dorobku Billiana, ponadto doczekał się wielu sequeli[14]. To właśnie w latach 70. Billian nawiązał kilkuletnią, owocną współpracę przy realizacji filmów pornograficznych z producentem Gunterem Otto. W wyniku problemów finansowych, związanych z kryzysem na rynku filmów pornograficznych na przełomie lat 70. i 80., Billian zrezygnował z reżyserii filmów[15]. W 1990 roku zrealizował ostatni film porno w swojej karierze dla firmy Tabu. Krytycy nie pozostawili suchej nitki na produkcji, twierdząc, iż Billian swoje złote czasy ma za sobą i w żaden sposób nie można porównywać filmu do tych z lat siedemdziesiątych.

Starość

Pod koniec życia wystąpił w dwóch odcinkach (262 i 283) programu telewizyjnego Aktenzeichen XY... ungelöst, pod względem formuły, przypominającego polski Magazyn Kryminalny 997.

Życie prywatne

Partnerką Hansa Billiana przez kilka lat była Patricia Rhomberg, z zawodu asystentka medyczna, którą Billian przekonał, by spróbowała swoich sił i zagrała w kilkunastu filmach pornograficznych krótko- i długometrażowych.

Wybrana filmografia

  • 1963: Übermut im Salzkammergut
  • 1964: Die lustigen Weiber von Tirol
  • 1965: Ich kauf mir lieber einen Tirolerhut
  • 1966: Das Spukschloß im Salzkammergut
  • 1967: Hörig bis zur letzten Sünde
  • 1969: Pudelnackt in Oberbayern
  • 1970: Die fleißigen Bienen vom fröhlichen Bock
  • 1972: Das Mädchen mit der heißen Masche
  • 1976: Josefine Mutzenbacher – Wie sie wirklich war
  • 1977: Kasimir der Kuckuckskleber

Przypisy

  1. ↑ a b Personalidade: Hans Billian (Alemanha) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2017-10-21].
  2. ↑ a b c Hans Billian w bazie Filmweb
  3. ↑ a b c d e Hans Billian w bazie IMDb (ang.)
  4. ↑ Hans Billian (cz.). ČSFD.cz. [dostęp 2017-10-21].
  5. ↑ Hans Billian w serwisie IAFD
  6. ↑ Hans Billian (ang.). Listal. [dostęp 2017-10-21].
  7. ↑ Frank Brauner: Boogie Nights in Gräfelfing. In: Abendzeitung. Pfingsten 30. Mai/1. Juni 1998. CinemAZ, S. VII.
  8. ↑ Hans Billian (cz.). FDb.cz. [dostęp 2017-10-21].
  9. ↑ Almut F. Kaspar (2008-10-17): Hinter den Kulissen der Sex-Industrie (niem.). Stern.de. [dostęp 2017-10-21].
  10. ↑ Kay Weniger: Hans Billian. In: Kay Weniger: Das große Personenlexikon des Films. Erster Band. Schwarzkopf & Schwarzkopf, Berlin 2002, ISBN 3-89602-340-3, S. 393.
  11. ↑ Christian Keßler, Peter Blumenstock: Interviews Hans Bilian (niem.). splatting-image.com. [dostęp 2017-10-21].
  12. ↑ a b c Hans Billian (niem.). filmportal.de. [dostęp 2017-10-21].
  13. ↑ Hans Billian (1918-2007) (port.). Filmow.com. [dostęp 2017-10-21].
  14. ↑ British Girls Adult Film Database (ang.). self.gutenberg.org. [dostęp 2017-10-21].
  15. ↑ Georg Seeßlen: Gespräch mit Hans Billian, Regisseur und Drehbuchautor. In: Georg Seeßlen: Der pornographische Film. Ullstein, Frankfurt/Berlin 1990, ISBN 3-550-06438-1, S. 354–360.