Hans Guido Mutke

Hans Guido Mutke

Fähnrich
Data i miejsce urodzenia	25 marca 1921 Nysa, Niemcy
Data i miejsce śmierci	8 kwietnia 2004 Monachium, Niemcy
Przebieg służby
Siły zbrojne	Luftwaffe
Jednostki	EJG 2, JG 7
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	pilot cywilny, lekarz medycyny lotniczej

Messerschmitt Me 262A-1a/R1 Mutkego: W.Nr. 500071; Biała 3

Hans Guido Mutke (ur. 25 marca 1921 w Nysie; zm. 8 kwietnia 2004 w Monachium) – niemiecki lotnik. Pretenduje do miana pierwszego pilota, który zdołał przekroczyć w locie barierę dźwięku.

Podczas II wojny światowej służył w niemieckim lotnictwie wojskowym Luftwaffe. Początkowo latał przez 3 lata w jednostce myśliwców nocnych Messerschmitt Bf 110. W marcu 1945 został przeniesiony do III eskadry dywizjonu treningu operacyjnego EJG 2 (III./EJG 2), stacjonującego na lotnisku Lagerlechfeld, w celu przeszkolenia go na dzienne myśliwce odrzutowe Messerschmitt Me 262. Pierwszy lot na Me 262 odbył 5 kwietnia.

9 kwietnia 1945 Mutke odbywał kolejny lot nad Innsbruckiem, samolotem Me 262 numer: 500071 – Biała 3. Lecąc na dużej wysokości ponad 12 000 m, uzyskał wiadomość przez radio, że startujący samolot jego kolegi jest atakowany nad lotniskiem przez myśliwiec amerykański P-51 Mustang. Mutke rzucił się na pomoc, przechodząc w stromy lot nurkowy pod kątem ok. 40° i rozwijając pełny ciąg silników. Po kilku sekundach jego Me 262 zaczął silnie wibrować, trząść się i kołysać na boki, a wskaźnik prędkości utknął na końcowej wartości 1100 km/h. Na chwilę samolot przestał reagować na stery, po czym wszedł w pogłębiające się nurkowanie. Po zmniejszeniu ciągu silników, samolot zwolnił i dał się opanować, aczkolwiek po wylądowaniu okazało się, że skrzydła samolotu są zdeformowane i odpadły niektóre nity od poszycia.

Po wojnie, po pierwszym potwierdzonym przełamaniu bariery dźwięku, dokonanym przez Charlesa Yeagera w 1947 i lepszym poznaniu zjawisk związanych z jej przekraczaniem, Mutke porównując swoje doznania doszedł do wniosku, że 9 kwietnia przekroczył barierę dźwięku.

Przekroczenie bariery dźwięku przez Mutkego nie może być jednak jednoznacznie potwierdzone lub zanegowane. Efekty opisywane przez niego mogły wiązać się z osiągnięciem prędkości poddźwiękowej, kiedy występują drgania samolotu (buffeting). Według testów fabrycznych Messerschmitta, Me 262 był zdolny do osiągnięcia prędkości poddźwiękowej 0,86 Ma w locie nurkowym, po której przekroczeniu wpadał w niekontrolowane pogłębiające się nurkowanie, dlatego przekraczanie prędkości 950 km/h było surowo zabronione. Nie jest pewne, czy wskazanie prędkości 1100 km/h w locie Mutkego było dokładne; a nawet w przypadku osiągnięcia takiej prędkości, nie wiadomo na jakiej wysokości została osiągnięta, co nie musiało wiązać się z przekroczeniem prędkości dźwięku.

Sam Mutke nie wykluczał, że prędkości naddźwiękowe mogły być wcześniej uzyskane przez niektórych innych pilotów na Me 262, którzy nie byli jednak tak szczęśliwi i ginęli w wypadkach. Amerykańska instrukcja samolotu Me 262 ze stycznia 1946 sugeruje, że bariera dźwięku mogła być przekroczona również przez amerykańskich pilotów testujących Me 262 po wojnie.

Po II wojnie światowej Mutke pracował jako pilot cywilny, między innymi w Boliwii oraz jako lekarz medycyny lotniczej.

Zmarł 8 kwietnia 2004 w Monachium podczas operacji zastawki serca.

Mutke zdecydował, że po śmierci jego ciało poddane zostało procesowi plastynacji i przekazane na cele wystawy Body Worlds, organizowanej przez Gunthera von Hagensa.

Linki zewnętrzne

• Hans Guido Mutke. Aviator who believed he broke the sound barrier in 1945, independent.co.uk, 1 maja 2004 [dostęp 2010-11-08]  (ang.).
• Hans Mutke & the story of "White 3", stormbirds.com [dostęp 2010-11-08]  (niem.).