Hans Joachim Marseille

Hans-Joachim Marseille

Jochen, Stern von Afrika

158 zwycięstw
(c) Bundesarchiv, Bild 146-2006-0122 / Hoffmann, Heinrich / CC-BY-SA 3.0 Hptm Hans-Joachim Marseille, wrzesień 1942.
Hauptmann
Data i miejsce urodzenia	13 grudnia 1919 Berlin, Niemcy
Data i miejsce śmierci	30 września 1942 okolice Sidi Abdel Rahman, Egipt
Przebieg służby
Lata służby	1938–1942
Siły zbrojne	Luftwaffe
Jednostki	LG 2, JG 52, JG 27
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Messerschmitt Bf 109 hauptmanna Marseille; wrzesień 1942.

Hans-Joachim Walter Rudolf Siegfried Marseille (ur. 13 grudnia 1919 w Berlinie, zm. 30 września 1942) – niemiecki pilot, as myśliwski podczas II wojny światowej ze 158 zestrzelonymi samolotami w czasie 388 lotów bojowych. Znany pod przydomkiem Gwiazda Afryki i Pustynny Orzeł^[1].

Życiorys

Hans-Joachim Marseille urodził się w Berlinie w rodzinie o korzeniach francuskich (jego przodkowie uciekli z Francji podczas prześladowania hugenotów)^[2].

W listopadzie 1938 wstąpił ochotniczo w szeregi niemieckiej Luftwaffe. W listopadzie 1939 ukończył kurs pilotów myśliwskich. W sierpniu 1940 skierowany do 2. pułku szkolnego, który stacjonował nad kanałem la Manche. W październiku przeniesiony do 4. dywizjonu 52. JG^[1].

Podczas II wojny światowej uczestnik Bitwy o Anglię, podczas której zestrzelił siedem nieprzyjacielskich samolotów (wszystkie stanowiły samoloty Spitfire) i sam był zestrzelony czterokrotnie^[3][4], walk lotniczych na Bałkanach i w Afryce Północnej. Autor 158 zwycięstw powietrznych, które osiągnął przede wszystkim podczas walk w Afryce, latając na myśliwcu Messerschmitt Bf 109, głównie na wersjach E i F.

Największe sukcesy odniósł latając na Bf 109 F-4/Trop z żółtą „14" na boku w czasie walk w Afryce Północnej^[2].

Początkowo latał w I/LG2, ale za niesubordynację (odmawiał atakowania cywilnych celów) przeniesiono go do 4 Gruppe 52 Jagdgeschwader (4/JG52 – 4 dywizjonu 52 pułku myśliwskiego). Był też karany za inne "niesubordynacje" (pijaństwo i towarzystwo kobiet), za które ostatecznie przeniesiono go do I dywizjonu 27 pułku myśliwskiego w Döberitz pod Berlinem. Pułkiem dowodził Edu Neumann. W kwietniu 1941 wraz z pułkiem skierowany do Afryki Północnej jako powietrzne wsparcie Afrika Korps feldmarszałka Erwina Rommla^[2][5][1].

Był jednym z najmłodszych kapitanów w niemieckich siłach powietrznych. Osiągnął mistrzostwo w zakresie pilotarzu, co przy świetnej orientacji w przestrzeni skutkowało ilością zestrzeleń. Zużywał średnio 15 pocisków na jedno zwycięstwo^[1][6].

1 września 1942 wsławił się zestrzeleniem 17 samolotów^[7][4] brytyjskich; tego dnia otrzymał awans do stopnia kapitana, a dwa dni później: Brylanty do Krzyża Rycerskiego z okazji 125. zwycięstwa^[8].

30 września 1942 podczas powrotu z lotu bojowego nad Egiptem zawiódł silnik w jego samolocie. W trakcie opuszczania maszyny Jochen (jak nazywali go towarzysze), uderzył w statecznik pionowy samolotu. Spowodowało to jego natychmiastową śmierć lub utratę przytomności, wskutek czego nie otworzył spadochronu. Został pochowanhy na miejscu upadku. Nad miejscem spoczynku, 7 km na południe od Sidi Barani, stoi niweielki pomnik w formie piramidy z epitafium „Niepokonany"^[2][7].

Odbył 382 loty bojowe, zestrzeliwując 158 samolotów (wszystkie na froncie zachodnim, co daje mu pierwsze miejsce wśród ilości zwycięstw na tym teatrze działań^[9]); były wśród nich maszyny brytyjskie, australijskie, kanadyjskie, nowozelandzkie i południowo-afrykańskie, oraz prawdopodobnie francuskie z sił "wolnej Francji" w Afryce.

Wielokrotnie odznaczony, w tym jako jeden z czterech niemieckich pilotów: Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami.

Adolf Galland nazywał go wirtuozem wśród pilotów myśliwskich.

Piramida upamiętniająca miejsce upadku w okolicy Sidi Abd el-Rahman

Awanse

• Flieger – 7 listopada 1938
• Fahnenjunker – 13 marca 1939
• Fahnenjunker-Gefreiter – 1 maja 1939
• Fahnenjunker-Unteroffizier – 1 lipca 1939
• Fähnrich – 1 listopada 1939
• Oberfähnrich – 1 marca 1941
• Leutnant – 1 kwietnia 1941
• Oberleutnant – 1 kwietnia 1942
• Hauptmann – 1 września 1942

Odznaczenia

• Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami
  • Krzyż Rycerski – 22 lutego 1942
  • Liście Dębu (nr 97) – 6 czerwca 1942
  • Miecze (nr 12) – 18 czerwca 1942
  • Brylanty (nr 4) – 3 września 1942
• Krzyż Niemiecki w Złocie – 24 listopada 1941
• Krzyż Żelazny I Klasy – 17 września 1940
• Krzyż Żelazny II Klasy – 9 września 1940
• Puchar Honorowy Luftwaffe
• Złota odznaka pilota frontowego Luftwaffe z liczbą "300"
• Złota odznaka pilota-obserwatora Luftwaffe z Brylantami
• Wstęga Naramienna Afrika
• Kordzik Honorowy Armii (Ehrendolch des Heeres)
• Złoty Medal za Męstwo Wojskowe – Włochy, 18 sierpnia 1942
• włoska Odznaka Pilota

Przypisy

Bibliografia

• PhilipP. Kaplan PhilipP., Asy Myśliwskie Luftwaffe II Wojny Światowej. W: 6. Rozdz.: Hans-Joachim Marseille, wyd. III, Warszawa: Amber, 2017, ISBN 978-83-241-6370-0 .

Linki zewnętrzne

• Hans-Joachim Marseille (sylwetka).. das-ritterkreuz.de. [dostęp 2010-10-18]. (niem.).
• Piramida - pomnik w pobliżu miejsca katastrofy: https://www.google.pl/maps/@30.890601,28.6947794,212m/data=!3m1!1e3!4m2!7m1!2e1