Harald Klak

Harald Klak (IX wiek: ok. 800 – 842 lub 854[a]) – historyczny władca Jutlandii, z okresu sprzed zjednoczenia Danii. Syn Røreka. W latach 812-813 Harald rządził razem z bratem Regindfridem, a w okresie 819-27 razem z braćmi Annulem i Hemmingiem.

Według sag islandzkich Harald był ojcem Tyry Danebod (żony Gorma Starego i matki Haralda Sinozębego) oraz Godfreda II i Rudolfa (Rodulfa).

Harald zapobiegł jedynej próbie podbicia Danii przez Franków. W roku 826[1] pod wpływem misji biskupa Ansgara jako pierwszy władca skandynawski przyjął chrześcijaństwo (w Moguncji[2]). W 827 opuścił Danię i osiadł we Fryzji.

Znaczenie przydomka jest nieznane; prawdopodobnie jest obraźliwe.

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Zapis „842 lub 854” wynika z faktu, że roczniki frankijskie najprawdopodobniej opisują dwóch Haraldów. nie określając ich innymi imionami: Haralda Klaka i Haralda Młodszego.

Przypisy

  1. ↑ Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie - Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 119. ISBN 978-83-7425-697-1.
  2. ↑ Chrzest miał przyjąć w kościele św. Albana: Reinhard Schmid: Geschichtlicher Abriss des Klosters St. Alban (Mainz). [w:] Klöster und Stifte in Rheinland-Pfalz [on-line]. [dostęp 2014-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-04)].

Bibliografia

  • Engholm, C. (1994). Danske kongeslægter i det. 8. & 9. århundrede. Dansk Historisk Håndbogforlag. ISBN 87-88742-77-6
  • Kroman, Erik; Det danske Rige i den ældre Vikingetid, Rosenkilde & Bagger 1976