Harald Pięknowłosy
| ||
 Harald Pięknowłosy symbolicznie przejmuje z rąk ojca władzę, miniatura z Flateyjarbók, XVI wiek[1] | ||
| król Norwegii | ||
| Okres | od ok. 872 do ok. 930 | |
| Następca | Eryk Krwawy Topór | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Ynglingowie | |
| Data urodzenia | ok. 855 | |
| Data śmierci | ok. 933 | |
| Ojciec | Halfdan Czarny | |
| Matka | Ragnhilda Sigurdsdotter[2] lub Ragnhilda Haraldsdotter[3] | |
| Małżeństwo | Asa Haakonsdatter Gyda Eiriksdotter | |
| Dzieci | 23[3], w tym: Olaf Geirstadaalf (dziadek Olafa I) Bjørn Farmann (pradziadek Olafa II Świętego) | |
Harald I Pięknowłosy (norw. Harald I Hårfagre, 855–933) – król Norwegii z dynastii Ynglingów.
Życiorys
Syn Halfdana Czarnego. Jeden z lokalnych władców norweskich, po walkach z przywódcami plemiennymi, po wygraniu decydującej bitwy w Hafrsfjördzie zjednoczył większość kraju (872)[4]. Po kolei zmusił do uległości wszystkich drobnych władców norweskich. Podzielił Norwegię na okręgi i ustanowił w każdym z nich swego namiestnika (jarla).
Aby zabezpieczyć się od wygnańców i emigrantów, którzy urządzali napady na brzegi norweskie, wyruszył za nimi na morze i zajął Szetlandy i Orkady. Wielu wygnańców pociągnęło wtedy dalej, na Wyspy Owcze (Faroer) i do Islandii (874). Miał kilkanaście żon i wiele dzieci, którym nadał obszerne lenna. Złożył władzę w 930 roku, abdykując na rzecz swego syna Eryka.
Pochowano go na sposób pogański w Hauge, gdzie w 1872 roku, w tysięczną rocznicę zjednoczenia Norwegii, wystawiono mu pomnik.
Genealogia
| 4. Gudrød Myśliwy | ||||||
| 2. Halfdan Czarny | ||||||
| 5. Åsa Haraldsdotter | ||||||
| 1. Harald I Pięknowłosy[2] | ||||||
| 6. Sigurd Hjort z Ringerike | ||||||
| 3. Ragnhilda Sigurdsdotter | ||||||
| 7. nn | ||||||
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie - Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 120. ISBN 978-83-7425-697-1.
- ↑ a b Norway Kings, fmg.ac [dostęp 2020-06-23].
- ↑ a b http://krolewskie-sny.pl/skandynawia6.pdf
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 163, ISBN 83-85719-85-7.
Bibliografia
- Witold Chrzanowski: Król Wikingów Harald Pięknowłosy (850-933). Kraków: Avalon, 2017.
