Harappa

Położenie Harappy w obszarze cywilizacji doliny Indusu

Bardziej szczegółowe położenie Harappy

Harappa – starożytna osada protomiejska na terenie należącym do cywilizacji doliny Indusu, pochodząca z drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. Położona na lewym brzegu rzeki Rawi w Pendżabie, na terenie dzisiejszego Pakistanu. Odkryta w latach 20. XX wieku w czasie badań prowadzonych przez Indyjską Służbę Archeologiczną. Następnie w roku 1946 prowadził tutaj wykopaliska Mortimer Wheeler. Ostatnie wykopaliska były prowadzone przez archeologów pakistańskich i amerykańskich w ostatnich dwóch dekadach XX wieku.

Harappa

Miasto składało się z 3 dzielnic otoczonych murem z cegieł mułowych, spełniającym rolę obronną i ochronną przed powodziami. Głównym obiektem miasta była cytadela położona w zachodniej jego części. Była ona równoległobokiem o wymiarach 400 na 200 metrów. Na terenie cytadeli odkryto platformę o wysokości 6 metrów wykonaną z cegieł, jej przeznaczenie pozostaje zagadką. Miasto posiadało kanalizację i wodociągi oraz budowle z cegły palonej.

Według jednej z teorii zbudowane zostało przez Drawidów.

Zobacz też

• Mohendżo Daro

Bibliografia

• Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy: Wielka Historia Świata, Tom 2 Stary i Nowy Świat od rewolucji neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, s. 510, Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, ISBN 83-85719-83-0
• Joel Levy: Zaginione miasta starożytności, Elipsa Publicat S.A., 2008, ss. 126-129, ISBN 978-83-245-9557-0
• Arthur L. Basham: Indie. Od początku dziejów do podboju muzułmańskiego, ss. 30-43, PIW, ISBN 978-83-06-02738-9
• „National Geographic”, nr 6, 2000 – Indus rzeka czasu