Haringvlietdam

Haringvlietdam

Haringvlietdam – zapora przeciwpowodziowa na Haringvliet, w prowincji Holandia Południowa, w Holandii, pomiędzy wyspami Voorne-Putten i Goeree-Overflakkee, w pobliżu miasta Hellevoetsluis. Została wybudowana w latach 1958–1970 w ramach planu Delta i otwarta 25 listopada 1971 roku przy udziale królowej Juliany. Całkowita długość tamy wynosi 4,5 km. W jej środkowej części znajduje się kompleks 17 śluz, każda wyposażona w podwójną ruchomą zaporę[1]. W południowej części tamy znajduje się śluza Goereese sluis umożliwiająca żeglugę przez zaporę[2]. Przez tamę przebiega droga N57. W 2016 roku kompleks śluz uznany został za zabytek[3].


Przypisy

  1. ↑ De sluizen (niderl.). www.deltawerken.com. [dostęp 2018-10-13].
  2. ↑ Haringvlietdam (niderl.). www.deltawerken.com. [dostęp 2018-10-13].
  3. ↑ Rondleidingen Haringvlietsluizen op Open Monumentendag (niderl.). www.rijkswaterstaat.nl, 31 sierpnia 2017. [dostęp 2018-10-13].

Media użyte na tej stronie

Haringvliet dewatering sluice 5.JPG
Autor: MarkZV, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dewatering sluice in the Haringvliet, the Netherlands