Harold Burrough

Harold Burrough

Admiral
Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1889 Herefordshire
Data i miejsce śmierci	22 października 1977 Hindhead, Surrey
Przebieg służby
Siły zbrojne	Royal Navy
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa
Odznaczenia

Harold Martin Burrough (ur. 4 lipca 1889 w hrabstwie Herefordshire, zm. 22 października 1977 w Hindhead w hrabstwie Surrey) – oficer marynarki brytyjskiej, admirał, służył podczas obu wojen światowych.

Życiorys

Służył w marynarce brytyjskiej od maja 1903. W 1909 uzyskał stopień kapitana marynarki. Podczas I wojny światowej służył jako oficer artyleryjski krążownika lekkiego HMS "Southampton", na którym brał udział w bitwie jutlandzkiej.

W okresie międzywojennym służył m.in. na pancerniku HMS "Barham" na Morzu Śródziemnym (1926-1927). W latach 1928-1929 służył w Admiralicji. W 1930 odbył kurs taktyczny starszych oficerów w Royal Navy War College. W latach 1930-1932 był dowódcą (oficerem flagowym - Flag Captain) krążownika ciężkiego HMS "London" - okrętu flagowego 1. Eskadry Krążowników i zarazem szefem sztabu (Chief Staff Officer) admirała dowodzącego tą eskadrą. Od kwietnia 1935 do 1937 dowodził 5. Flotyllą Niszczycieli Home Fleet i jej flagowym niszczycielem HMS "Exmouth". W międzyczasie zajmował różne stanowiska sztabowe i szkoleniowe na lądzie.

II wojna światowa

W chwili wybuchu II wojny światowej, w stopniu kontradmirała, wchodził w skład Rady Admiralicji zajmując stanowisko Asystenta Szefa Sztabu Morskiego do spraw handlu morskiego (Assistant Chief of Naval Staff (Trade), od stycznia 1939 do lipca 1940)^[1]. Był też wówczas doradcą morskim króla.

Od 10 września 1940 do sierpnia 1942 dowodził 10. Eskadrą Krążowników, na okręcie flagowym HMS "Kenya", od 1 stycznia 1942 HMS "Nigeria". Między innymi brał udział w rajdzie na Vågsøy (operacja Archery), za co został odznaczony orderem DSO. Dowodził także eskortą konwoju (zespołem X) operacji zaopatrzeniowej Pedestal na Maltę, w ciężkich walkach z siłami Osi 11-13 sierpnia 1942 (po storpedowaniu krążownika „Nigeria”, przeniósł się wówczas na niszczyciel HMS "Ashanti"). Za udział w tej operacji został Rycerzem Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (KBE).

Od 18 sierpnia 1942 do 1943 służył na lądzie, w bazie HMS „President”, lecz także dowodził wschodnim zespołem podczas operacji Torch (lądowania w Afryce Północnej).

Zajmował następnie wysokie stanowiska dowódcze na śródziemnomorskim teatrze działań. Od 19 stycznia 1945 był głównodowodzącym alianckich morskich sił ekspedycyjnych (Naval Expeditionary Force) we Francji i Niemczech, a następnie, do 1946, głównodowodzącym brytyjskiej marynarki w Niemczech. Od 1946 do 1948 był głównodowodzącym Dowództwa Nore w Wielkiej Brytanii. 3 lutego 1949 odszedł w stan spoczynku.

Burrough był jednym z sygnatariuszy dokumentu kapitulacji III Rzeszy, podpisanego w Reims 7 maja 1945.

W 1914 ożenił się z Nellie Wills Outhit, miał dwóch synów i trzy córki.

Kariera^[2]

• 1904 – Midshipman (midszypman)
• ? – Sub-Lieutenant (porucznik marynarki)
• 15.10.1909 – Lieutenant (kapitan marynarki), ze starszeństwem od 30.05.1909
• 30.05.1917 – Lieutenant Commander (komandor podporucznik)
• 31.12.1921 – Commander (komandor porucznik)
• 30.06.1928 – Captain (komandor)
• 01.08.1939 – Rear-Admiral (kontradmirał)
• 30.10.1942 – Vice-Admiral (wiceadmirał)
• 25.09.1945 – Admiral (admirał)

Odznaczenia i honory

• Order Łaźni I Klasy – 1 stycznia 1949
• Order Łaźni II Klasy – 8 czerwca 1944
• Order Łaźni III Klasy – 8 czerwca 1939
• Orderu Imperium Brytyjskiego II Klasy (wojskowy) – 8 września 1942^[3]
• Distinguished Service Order – dwukrotnie: 3 kwietnia 1942^[4] i 20 kwietnia 1943^[5]
• Navy Distinguished Service Medal (Stany Zjednoczone) – 19 stycznia 1943^[6]
• Legia Zasługi II Stopnia (Stany Zjednoczone) – 15 października 1946
• Order Oranje-Nassau I Klasy (Holandia) – 20 maja 1947
• Legia Honorowa II Klasy (Francja) – 1949

Przypisy

Bibliografia

• Royal Navy (RN) Officers 1939-1945 [dostęp 24-6-2009]