Harold Whitlock
 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 16 grudnia 1903 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 27 grudnia 1985 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||
_rib.PNG){kind=small} | ||||||||||||||||
Hector Harold Whitlock (ur. 16 grudnia 1903 w Hendon w Barnet, dzielnicy Londynu, zm. 27 grudnia 1985 w Wicklewood w hrabstwie Norfolk[1]) – brytyjski lekkoatleta chodziarz, mistrz olimpijski z Berlina.
Rozpoczął pasmo sukcesów w chodzie sportowym od zajęcia 2. miejsca w mistrzostwach Wielkiej Brytanii w chodzie na 50 kilometrów w 1931[1]. W 1932 zwyciężył w chodzie z Hastings do Brighton na dystansie 37 mil. Powtórzył to osiągnięcie w 1934. W latach 1934-1937 wygrywał chód z Londynu do Brighton (52 mile)[2]. W 1933 i od 1935 do 1939 był mistrzem Wielkiej Brytanii w chodzie na 50 kilometrów, a w 1939 dodatkowo także na 20 mil[3].
Po zwycięstwie w mistrzostwach Wielkiej Brytanii w 1936 był jednym z faworytów chodu na 50 kilometrów na igrzyskach olimpijskich w Berlinie i nie zawiódł zdobywając złoty medal, mimo że na trasie chorował i musiał się zatrzymywać z powodu torsji. Zwyciężył wyprzedzając drugiego na mecie Arthura Schwaba ze Szwajcarii o blisko półtorej minuty[1].
Whitlock został również mistrzem w chodzie na 50 km podczas mistrzostw Europy w 1938 w Paryżu. Wyprzedził drugiego na mecie Herberta Dilla z Niemiec o ponad 2 minuty[4].
II wojna światowa spowodowała przerwę w karierze lekkoatletycznej Whitlocka. Od 1946 startował tylko sporadycznie. Zajął w tym roku 2. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii w chodzie na 20 mil[2]. W 1952 był trzeci w mistrzostwach W. Brytanii na 50 kilometrów, co w wieku 48 lat dało mu nominację na igrzyska olimpijskie w 1952 w Helsinkach. W chodzie na 50 kilometrów na igrzyskach startował również jego młodszy brat Rex, który zajął 4. miejsce, a Harold Whitlock był 11[1].
Później Whitlock był znanym działaczem sportowym, trenerem chodu i sędzią. Jego podopiecznym był mistrz olimpijski w igrzysk w 1960 w Rzymie Don Thompson[1]. W 1957 wydał podręcznik chodu sportowego zatytułowany Race Walking[2].
W 1966 otrzymał Order Imperium Brytyjskiego[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Harold Whitlock, olympedia.org [dostęp 2020-08-14] (ang.).
- ↑ a b c HAROLD WHITLOCK – 1936 OLYMPIC WALKING CHAMPION, Victorian Race Walking Club [dostęp 2020-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-09-12] (ang.).
- ↑ British Athletic Championships 1919–1939, GBRAthletics [dostęp 2020-08-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 490 [dostęp 2020-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
Linki zewnętrzne
- HAROLD WHITLOCK – 1936 OLYMPIC WALKING CHAMPION, Victorian Race Walking Club [dostęp 2020-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-09-12] (ang.).
- Harold Whitlock, olympedia.org [dostęp 2020-08-14] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
W.A. & A.C. Churchman cigarette card of Hector Harold Whitlock. Card no. 48 of a series of 50 cards titled "Kings of Speed"