Harpalyke
| ||
 | ||
| Planeta | Jowisz | |
| Odkrywca | Scott Sheppard, David Jewitt, Yanga Fernández i Eugene Magnier | |
| Data odkrycia | 23 listopada 2000 | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/2000 J 5 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 21 106 000 km[1] | |
| Mimośród | 0,2296[1] | |
| Okres obiegu | 623,32 d[1] | |
| Nachylenie do ekliptyki | 148,759°[1] | |
| Długość węzła wstępującego | 29,834°[1] | |
| Argument perycentrum | 134,505°[1] | |
| Anomalia średnia | 215,956°[1] | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 4 km[2] | |
| Masa | ~1,2 × 1014 kg | |
| Średnia gęstość | 2,6 g/cm³ | |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | ~0,0016 m/s² | |
| Albedo | 0,04 | |
| Jasność absolutna | 15,2m[2] | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) | 22,2m[2] | |
Harpalyke (Jowisz XXII) – mały księżyc Jowisza, odkryty przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda w 2000 roku.
Nazwa
Nazwa pochodzi od mitycznej Harpalyke[3], córki Klymenosa.
Charakterystyka fizyczna
Harpalyke jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 4 km[2]. Średnia gęstość tego ciała to ok. 2,6 g/cm3, składa się ono głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04.
Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 22,2 magnitudo[2].
Harpalyke obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Ananke[2].
Zobacz też
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Jowisza
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-16].
- ↑ a b c d e f Scott Sheppard, Moons of Jupiter, Carnegie Science [dostęp 2020-03-14] (ang.).
- ↑ Harpalyke (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15].
Linki zewnętrzne
- Harpalyke. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
- Harpalyke (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15].
| Planety (☾ ∅) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Planety karłowate | |||||||||||||||||
| Małe ciała Układu Słonecznego |
| ||||||||||||||||
- Zobacz też
- powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
- ciała niebieskie
- lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na
- Portal: Astronomia
- ciała niebieskie
Media użyte na tej stronie
Solar System XXX.png
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
Harpalyke-Jewitt-CFHT-annotated.gif
Autor: David Jewitt/Canadian Astronomy Data Centre, Licencja: CC BY-SA 4.0
Animation of three images of Jupiter's irregular moon Harpalyke (S/2000 J 5), taken by David Jewitt using the 3.6-meter Canada-France-Hawaii Telescope (CFHT) on 10 December 2001. Each image was taken approximately 30 minutes apart, showing the moon's motion relative to the background stars and galaxies. The apparent magnitude of Harpalyke is 23.0. The raw image datasets used are 615272p, 615279p, and 615286p. For comparison, the star field in these images can be viewed at the CDS's Aladin star atlas.
Autor: David Jewitt/Canadian Astronomy Data Centre, Licencja: CC BY-SA 4.0
Animation of three images of Jupiter's irregular moon Harpalyke (S/2000 J 5), taken by David Jewitt using the 3.6-meter Canada-France-Hawaii Telescope (CFHT) on 10 December 2001. Each image was taken approximately 30 minutes apart, showing the moon's motion relative to the background stars and galaxies. The apparent magnitude of Harpalyke is 23.0. The raw image datasets used are 615272p, 615279p, and 615286p. For comparison, the star field in these images can be viewed at the CDS's Aladin star atlas.