Harry Belafonte

Harry Belafonte
Ilustracja
Harry Belafonte (2011)
Imię i nazwisko

Harold George Belafonte Jr.

Data i miejsce urodzenia

1 marca 1927
Nowy Jork

Gatunki

calypso, pop, folk

Zawód

piosenkarz, aktor filmowy

Aktywność

od 1949

Wydawnictwo

RCA, EMI, Columbia, Island

Odznaczenia
Order Jamajki Order Towarzyszy O. R. Tambo II klasy (Republika Południowej Afryki)
Strona internetowa

Harry Belafonte, właśc. Harold George Belafonte Jr.[1] (ur. 1 marca 1927 w Nowym Jorku) – amerykański piosenkarz, aktor filmowy i aktywista społeczny[2] odznaczony w 1994 Narodowym Medalem Sztuk[3][4]. W 2022 wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[5].

Życiorys

Jest synem Melvine (z domu Love) i szefa kuchni Harolda George'a Belafonte[6]. Popularny szczególnie w latach 50, wykonywał głównie taneczne piosenki w stylu calypso[2]. Śpiewał również pieśni religijne – spirituals[2].

Jest pierwszym Afroamerykaninem zdobywcą nagród Emmy. W 1985 był autorem pomysłu na nagranie utworu „We Are the World[7]. Znany z walki o prawa człowieka, w 1987 został mianowany ambasadorem dobrej woli UNICEF.

W 1953 zadebiutował w roli aktorskiej jako dyrektor szkoły w dramacie Bright Road z Dorothy Dandridge. Rok potem Otto Preminger powierzył mu rolę Joego, obiecującego żołnierza, wybranego do szkoły lotniczej, w dramacie muzycznym Czarna Carmen (Carmen Jones, 1954) u boku Dorothy Dandridge, Brocka Petersa, Pearl Bailey i Diahann Carroll. W dramacie Jána Kadára Mój anioł stróż (The Angel Levine, 1970) wystąpił jako Alexander Levine. Sidney Poitier zaangażował go do roli duchownego w westernie Buck and the Preacher (1972) z udziałem Ruby Dee i Camerona Mitchella oraz jako gangstera Geechie Dan Beauford w komedii Sobotnia noc (Uptown Saturday Night, 1974) z Billem Cosby. W 1978 gościł w programie Muppet Show. Zagrał też w filmach Roberta Altmana: Gracz (1992), Prêt-à-Porter (1994) i Kansas City (1996). Użyczył swojego głosu w filmie animowanym I pies, i wydra (1999). Można go było potem zobaczyć w dramacie Emilio Esteveza Bobby (2006) i miniserialu dokumentalnym Kiedy puściły wały: Requiem w 4 aktach (2006).

18 czerwca 1948 poślubił Marguerite Mazique Byrd, z którą ma dwie córki: Shari (ur. 1954) i Adrienne. 28 lutego 1957 się rozwiódł. Wkrótce, 8 marca 1957 ożenił się z Julie Robinson, z którą ma dwoje dzieci: syna Davida (ur. 1957) i córkę Ginę (ur. 1961). W 2008 doszło do rozwodu. W kwietniu 2008 poślubił Pamelę Frank.

Przypisy

  1. Personalidade: Harry Belafonte (EUA) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2018-05-13].
  2. a b c Jason Ankeny: Harry Belafonte Biography (ang.). AllMusic. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)].
  3. Harry Belafonte (1 de Março de 1927) (port.). Filmow. [dostęp 2018-05-13].
  4. National Medal of Arts (ang.). arts.gov. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)].
  5. Inductees Announced. 4 maja, 2022.
  6. Harry Belafonte Biography (1927-) (ang.). Filmreference.com. [dostęp 2018-05-13].
  7. Megan Garber (2015-03-10): 'We Are the World' at 30: Stars Will Never Be That Earnest Again (ang.). The Atlantic. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Order of Jamaica.gif
Order of Jamaica
Harry Belafonte 2011 Shankbone.JPG
Autor: David Shankbone , Licencja: CC BY 3.0
Harry Belafonte at the Vanity Fair party celebrating the 10th anniversary of the Tribeca Film Festival.
Order of the Companions of O.R. Tambo (ribbon bar).gif
Autor: McOleo, Licencja: CC0
Ribbon bar of the Order of the Companions of O.R. Tambo (Republic of South Africa)