Harry Gregg
 | |||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Henry Gregg | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 października 1932 | ||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 16 lutego 2020 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost | 183 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||
_rib.PNG){kind=small} | |||||||||||||||||||||
Henry „Harry” Gregg (ur. 27 października 1932 w Magherafelt, zm. 16 lutego 2020 w Coleraine[1]) – północnoirlandzki piłkarz grający na pozycji bramkarza, reprezentant kraju, uczestnik mistrzostw świata 1958, trener. Odznaczony Komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE).
Kariera piłkarska
Harry Gregg, który uczył się zawodu stolarza[2], karierę piłkarską rozpoczął w juniorach Windsor Park Swifts, rezerwowej drużynie Linfield, a następnie grał w juniorach Coleraine. W 1952 roku podpisał profesjonalny kontrakt z klubem z South Yorkshire – Doncaster Rovers.
W grudniu 1957 roku za 23 000 funtów brytyjskich został kupiony przez Manchester United[3], co było wówczas światowym rekordem transferowym wśród bramkarzy[4].
Podczas pobytu w Manchesterze United rozegrał 247 meczów, z czego w 48 meczach zachował czyste konto. Gregg czasem był nazywany Bohaterem Monachium, gdyż w czasie katastrofy lotniczej w Monachium 1958 wyciągnął z płonącego samolotu niektórych swoich kolegów z drużyny, w tym Bobby’ego Charltona, Jackiego Blanchflowera i Dennisa Violleta oraz uratował Verę Lukić, żonę jugosłowiańskiego dyplomaty i jej córkę Vesnę, a także trenera Manchesteru United – sir Matta Busby’ego. George Best, który wówczas pracował jako chłopiec do czyszczenia butów, powiedział:
- Odwaga to jedno, ale to co Harry zrobił to więcej niż odwaga. To była dobroć.[2]
Gregg jest uważany za jednego z najlepszych bramkarzy w historii Manchesteru United. Zdobył w tym klubem dwukrotnie mistrzostwo Anglii (1965, 1967), Puchar Anglii (1963) oraz Tarczę Wspólnoty (1965). Ze względu na kontuzje nie rozegrał zbyt wielu meczów w klubie, w tym mistrzowskich dla klubu sezonach: 1964/1965 (nie rozegrał żadnego meczu), 1966/1967 (2 mecze). Klub w sezonie 1957/1958 był liderem w tabeli ligowej, jednak ze względu na monachijską katastrofę, w której zginęło wielu podstawowych piłkarzy, drużyna zakończyła rozgrywki na 9. miejscu, a mistrzostwo zdobył Wolverhampton Wanderers.
W grudniu 1966 roku Gregg został zawodnikiem Stoke City, w którym rozegrał 2 mecze: przegrany 2:4 z Leicester City oraz wygrany 2:0 z Blackpool[5]. Po sezonie 1966/1967 Harry Gregg zakończył piłkarską karierę.
Kariera reprezentacyjna
Harry Gregg w latach 1954–1963 rozegrał 25 meczów w reprezentacji Irlandii Północnej. Reprezentował swój kraj na mistrzostwach świata 1958 w Szwecji, na których reprezentacja Irlandii Północnej odpadła w ćwierćfinale po porażce 0:4 z reprezentacja Francji na Idrottsparken w Norrköping, a Gregg otrzymał Złote Rękawice – nagrodę przyznawaną najlepszemu bramkarzowi mistrzostw świata[6].
Kariera trenerska
Harry Gregg dnia 1 lipca 1968 roku został trenerem angielskiego Shrewsbury Town, którym był do dnia 1 października 1972 roku. Dnia 1 listopada 1972 roku został trenerem walijskiego klubu występującego w angielskich rozgrywkach Swansea City, jednak na początku 1975 roku zrezygnował z tej funkcji na rzecz zatrudnienia w angielskim Crewe Alexandra, którego prowadził do dnia 31 maja 1978 roku. Następnie w latach 1978–1981 był trenerem bramkarzy Manchesteru United w sztabie szkoleniowym Dave’a Sextona.
Następnym klubem w karierze trenerskiej Harry’ego Gregga był Swindon Town, gdzie był asystentem trenera Lou Macariego, jednak został z klubu zwolniony w kwietniu 1985 roku. Dnia 20 maja 1986 roku został trenerem klubu Football League Third Division – Carlisle United, jednak klub pod wodzą Gregga po raz pierwszy od 1960 roku spadł do czwartej ligi angielskiej.
Życie prywatne
Harry Gregg był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Mavis Markham, z którą się ożenił w 1957 roku w St James’s Church w Doncaster. Mieli dwie córki: Lindę (ur. 1958) i Karen (1959–2009). Mavis zmarła na raka w 1961 roku[7]. Następnie ożenił się z Carolyn Maunders, z którą miał czwórkę dzieci: Julie, Jane, Suzanne and Johna-Henry’ego. Dnia 24 kwietnia 2009 roku córka z pierwszego małżeństwa Karen zmarła na raka w wieku 50 lat. Mieszkał wraz z żoną w Coleraine w Irlandii Północnej.
Harry Gregg był niegdyś właścicielem hotelu Windsor Hotel w Portstewart na północnym wybrzeżu w Antrim. W 1995 roku został odznaczonym Orderem Imperium Brytyjskiego, a dnia 1 lipca 2008 roku podczas ceremonii zakończenia roku akademickiego został Honorowym Absolwentem na University of Ulster oraz otrzymał tytuł doktora za wkład w piłkę nożną[8].
Harry Gregg dnia 15 maja 2012 roku był obecny na obchodach 20-lecia powstania klubu kibica Manchesteru United – George Best Carryduff, zorganizowanego przez Johna White’a i Johna Dempseya[9]. Podczas tych obchodów Manchester United rozegrał mecz z drużyną Irish League Select XI prowadzoną przez Martina O’Neilla i Davida Jeffreya, który United wygrał 4:1[10][11]. Po śmierci Billa Foulkesa dnia 25 listopada 2013 roku Harry Gregg i sir Bobby Charlton byli ostatnimi żyjącymi zawodnikami, którzy przeżyli katastrofę lotniczą w Monachium 1958[12][13].
Siostrzeńcem Gregga jest inny północnoirlandzki piłkarz i trener – Steve Lomas, reprezentant kraju, zawodnik m.in. Manchesteru City, West Ham United, a ostatnio prowadził Millwall[14].
Telewizja
Harry Gregg występował w wielu programach telewizyjnych dotyczących Manchesteru United i katastrofy lotniczej w Monachium 1958, w tym w filmie dokumentalnym w 1998 roku pt. Munich: End of a Dream, zreazlizowanym z okazji 40-lecia katastrofy. W 2008 roku z okazji 50. rocznicy katastrofy pojawił się w filmie dokumentalnym pt. One Life: Munich Air Disaster emitowanym dnia 6 lutego 2008 roku w telewizji BBC, w którym na miejscu katastrofy oraz w szpitalu spotkał się z Johnem Lukiciem – angielskim piłkarzem, którego matka Vera Lukić przeżyła tę katastrofę będąc w ciąży[15]. Wyraził w tym filmie rozczarowanie, że nie spotkał się z ojcem Johna Lukicia, który zmarł w 2007 roku. W filmie pt. United postać Gregga wcielił się aktor Ben Peel.
Wystąpił również w filmie dokumentalnym pt. Munich Air Disaster: I Was There na brytyjskim National Geographic Channel[16]. Film koncentrował się wokół osobistej podróży Gregga na spotkanie z Serbką Verą Lukić – żoną jugosłowiańskiegodyplomaty, która przeżyła katastrofę lotniczą w Monachium 1958 oraz z jej córką Vesną, kiedy była dzieckiem. Gregg uratował życie syna Very Lukić, co zostało ukazane w filmie dokumentalnym pt. One Life: Munich Air Disaster.
Dnia 16 kwietnia 2012 roku na brytyjskim National Geographic Channel wyemitowano odcinek serialu dokumentalnego Katastrofa w przestworzach pt. Katastrofa w Monachium, w którym Gregg opisuje przebieg katastrofy i jego następstwa. Postać Gregga w tym odcinku jest kreowana przez aktora, który pokazuje, jak ratuje wielu ludzi z płonącego kadłuba.
Statystyki
Klubowe
| Klub | Sezon | Ligi krajowe | Puchary krajowe[17] | Europa | Inne[18] | Łącznie | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | ||
| Doncaster Rovers | 1952–53 | 8 | 0 | 0 | 0 | – | – | 8 | 0 | ||
| 1953–54 | 2 | 0 | 0 | 0 | – | – | 2 | 0 | |||
| 1954–55 | 2 | 0 | 0 | 0 | – | – | 2 | 0 | |||
| 1955–56 | 21 | 0 | 3 | 0 | – | – | 24 | 0 | |||
| 1956–57 | 40 | 0 | 2 | 0 | – | – | 42 | 0 | |||
| 1957–58 | 21 | 0 | 0 | 0 | – | – | 21 | 0 | |||
| Łącznie | 94 | 0 | 5 | 0 | – | – | 99 | 0 | |||
| Manchester United | 1957–58 | 19 | 0 | 8 | 0 | 4 | 0 | – | 31 | 0 | |
| 1958–59 | 41 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | – | 42 | 0 | ||
| 1959–60 | 33 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | – | 36 | 0 | ||
| 1960–61 | 27 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | – | 30 | 0 | ||
| 1961–62 | 13 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | 13 | 0 | ||
| 1962–63 | 24 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | – | 28 | 0 | ||
| 1963–64 | 25 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | – | 27 | 0 | ||
| 1964–65 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | 0 | 0 | ||
| 1965–66 | 26 | 0 | 7 | 0 | 5 | 0 | – | 38 | 0 | ||
| 1966–67 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | – | 2 | 0 | ||
| Łącznie | 210 | 0 | 26 | 0 | 11 | 0 | – | 247 | 0 | ||
| Stoke City | 1966–67 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | 2 | 0 | |
| Łącznie | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | 2 | 0 | ||
| Łącznie w karierze | 306 | 0 | 31 | 0 | 11 | 0 | – | 348 | 0 | ||
Reprezentacyjne
| Reprezentacja narodowa | Rok | Występy | Gole |
|---|---|---|---|
| Irlandia Północna | |||
| 1954 | 1 | 0 | |
| 1955 | 0 | 0 | |
| 1956 | 2 | 0 | |
| 1957 | 6 | 0 | |
| 1958 | 6 | 0 | |
| 1959 | 3 | 0 | |
| 1960 | 3 | 0 | |
| 1961 | 2 | 0 | |
| 1962 | 2 | 0 | |
| 1963 | 2 | 0 | |
| Łącznie | 25 | 0 | |
Trenerskie
- Aktualne na dzień 8 sierpnia 2015 roku.
| Klub | Od | Do | M | Z | R | P | %Z |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Shrewsbury Town | 1 lipca 1968 | 1 października 1972 | 195 | 66 | 55 | 74 | 33.85 |
 Swansea City | 1 listopada 1972 | 1 stycznia 1975 | 101 | 34 | 23 | 44 | 33.66 |
| Crewe Alexandra | 1 stycznia 1975 | 31 maja 1978 | 163 | 53 | 53 | 57 | 32.52 |
| Carlisle United | 20 maja 1986 | 17 listopada 1987 | 73 | 20 | 11 | 42 | 27.40 |
| Ogólnie | 532 | 173 | 142 | 217 | 32.52 | ||
Osiągnięcia
Manchester United
- mistrzostwo Anglii: 1965, 1967
- Puchar Anglii: 1963
- Tarcza Wspólnoty: 1965
Indywidualne
- Złota Rękawica: 1958
- Drużyna marzeń mistrzostw świata: 1958
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ Harry Gregg: Munich hero dies aged 87. BBC. [dostęp 2020-02-17].
- ↑ a b Gregg’s tribute: Manchester United stars put aside title despair for Fergie’s hero Harry [data dostępu:2012-05-15] (ang.).
- ↑ Harry Gregg delighted at line-up for Manchester United testimonial (ang.).
- ↑ Legends: Harry Gregg (ang.).
- ↑ Tony Matthews: The Encyclopaedia of Stoke City. Stoke: Lion Press, 1994. ISBN 0-9524151-0-0.
- ↑ Norman Uprichard: Goalkeeper who helped Northern Ireland reach the 1958 World Cup quarter-finals [data dostępu:2011-02-12] (ang.).
- ↑ Triumph and despair [data dostępu:2003-01-12] (ang.).
- ↑ Honorary Degree for Munich Hero Harry Gregg 1 July 2008 (ang.).
- ↑ George Best Carryduff Manchester United SC. carryduffmusc.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.).
- ↑ Harry Gregg – The Testimonial. harrygregg.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-11)]. (ang.).
- ↑ Martin O’Neill and Harry Gregg Testimonial [data dostępu:2012-02-18] (ang.).
- ↑ About Harry. harrygregg.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-11)]. (ang.).
- ↑ Harry Gregg MBE. harrygregg.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-02)]. (ang.).
- ↑ Harry Gregg foundation launched at Ulster University in Coleraine [data dostępu:2015-02-19] (ang.).
- ↑ One Life: Munich Air Disaster [data dostępu:2008-02-06] (ang.).
- ↑ Munich documentary on National Geographic (ang.).
- ↑ Uwzględniono Puchar Anglii, Puchar Ligi Angielskiej.
- ↑ Uwzględniono Tarcza Wspólnoty.
- ↑ a b Statystyki na Football National Teams.
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona. harrygregg.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-29)]. (ang.)
- Profil na Manutd.com (ang.)
- Statystyki na FootballDatabase.eu (ang.)
- Harry Gregg w bazie National Football Teams (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
.svg){kind=link}
Autor: Hugo van Gelderen (ANEFO), Licencja: CC0
Manchester United team, 25 Sept. 1963 in Rotterdam before playing Willem II Tilburg (the Netherlands): 1-1. Players included David Herd, Bobby Charlton, Harry Gregg (back row, 4th left), Denis Law, Bill Foulkes (back row, 2nd right).