Harry Schwarz

Harry Heinz Schwarz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1924
Kolonia

Data i miejsce śmierci

5 lutego 2010
Johannesburg

Ambasador Republiki Południowej Afryki
w Stanach Zjednoczonych
Okres

od 6 marca 1991
do 12 stycznia 1995

Poprzednik

Piet Koornhof

Następca

Franklin Sonn

Ambasador Republiki Południowej Afryki
na Barbadosie
Okres

od 1993
do 1995

Odznaczenia
Order za Chwalebną Służbę – złoty (RPA)

Harry Heinz Schwarz (ur. 13 maja 1924 w Kolonii, zm. 5 lutego 2010[1] w Johannesburgu) – południowoafrykański prawnik, dyplomata i polityk, lider Partii Reformistycznej i Demokratów, przeciwnik apartheidu, ambasador RPA w Stanach Zjednoczonych (1991–1995).

Życiorys

Urodził się w rodzinie Żydów niemieckich. Do ZPA przyjechał wraz z rodzicami w wieku 10 lat (na statku SS „Giulio Cesare” płynącym z Genui do Kapsztadu). Uczył się w szkołach Tamboerskloof i South African College Schools w Kapsztadzie oraz Jeppe High School for Boys w Johannesburgu.

W czasie II wojny światowej służył w wojskach powietrznych ZPA jako nawigator. Walczył w Afryce Północnej oraz we Włoszech. Studiował prawo (od 1946) na Uniwersytetach Witwatersrand, gdzie zetknął się z Nelsonem Mandelą, oraz w Londynie. Na Uniwersytecie w Johannesburgu został w 1948 przewodniczącym sekcji Zjednoczonej Partii, opozycyjnej wobec rządów Partii Narodowej. W 1951 został wystawiony przez Zjednoczoną Partię (Verenigde Party) jako kandydat w wyborach do Rady Miejskiej Johannesburga. Sprawował mandat radnego z okręgu Booysens. Siedem lat później wybrano go w skład Rady Prowincjonalnej (Parlamentu) w Transvaalu, gdzie został reprezentantem okręgu Hillbrow oraz liderem opozycji wobec rządów Partii Narodowej. Od 1953 praktykował jako prawnik. W 1964 wziął udział w tzw. procesie Rivonia, broniąc oskarżonego Jimmy'ego Kantora. Odwiedził również w więzieniu Nelsona Mandelę.

Harry Schwarz i prezydent Bill Clinton z małżonkami, 1993

W łonie VP reprezentował frakcję liberalną. W 1972 zastąpił konserwatystę Maraisa Steyna w roli przewodniczącego VP w Transvaalu. Dwa lata później zdobył mandat deputowanego do parlamentu federalnego w Kapsztadzie, jednak w kolejnym roku został wyrzucony z VP za podpisanie tzw. deklaracji Mahlabatiniego (o pokoju rasowym w RPA). W lutym 1975 wraz z czterema innymi posłami VP założył Partię Reformistyczną (Reformiste Party), która dysponowała pięcioma posłami w Zgromadzeniu Narodowym, jednym senatorem oraz 10 radnymi w Radzie Prowincji Transvaalu (dzięki temu miała status oficjalnej opozycji w tej prowincji). Po kilku miesiącach ugrupowanie połączyło się z Partią Postępową (Progressiewe Party) w Postępową Partię Reformistyczną (Progressiewe Reformiste Party – PRP) z Colinem Eglinem jako liderem. Schwarz był rzecznikiem opozycji ds. finansów i obrony narodowej. Później znalazł się wśród członków założycieli Partii Demokratycznej.

W lutym 1991 zrezygnował z mandatu posła. W latach 1991-1995 pełnił obowiązki ambasadora RPA w Waszyngtonie jako pierwszy w historii przedstawiciel opozycji (był jednocześnie pierwszym ambasadorem swego kraju na Barbadosie). W USA zabiegał o poparcie dla południowoafrykańskiego procesu pojednania oraz próbował zjednać amerykańskich polityków dla zniesienia sankcji wobec kraju. W 1991 podpisał traktat o nieproliferacji broni masowej zagłady.

W 1995 uzyskał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Judaistycznego w USA (obecnie: Amerykański Uniwersytet Żydowski). W tym samym roku analogiczny tytuł przyznał mu Uniwersytet w Stellenbosch. W 2002 został mianowany honorowym wiceprzewodniczącym Rady Prowincji Gauteng (dawny Transvaal).

W 2000 zrezygnował z członkostwa w PD z powodu sojuszu z Nową Partią Narodową.

W ostatnich latach życia zajmował się prawem, głównie w dziedzinie bankowości, ubezpieczeń i dyplomacji. Wraz z żoną założył towarzystwo dobroczynne Schwarz Upliftment Trust. Mieszkał w Johannesburgu wraz z żoną Annette (poślubioną w 1952) – siostrzenicą działacza związkowego Jimmy'ego Greena. Schwarzowie mieli troje dzieci i czworo wnuków.

Przypisy

  1. Helen Zille, DA: Statement by Helen Zille, Democratic Alliance leader, expressing condolences on the passing of Harry Schwarz (05/02/2010), polity.org.za, 5 lutego 2010 [dostęp 2021-06-23] (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

HSchwarz.JPG
Ambassador Harry Schwarz, portrait
SchwarzClinton.jpg
South African Ambassador Harry Schwarz with his wife Annette with Bill Clinton and Hillary Clinton.
Order for Meritorious Service (RSA) - ribbon bar.gif
(c) Col André Kritzinger, CC BY-SA 3.0
Order for Meritorious Service ribbon of the Republic of South Africa, 35 millimetres wide with a 6 mm wide dark blue band, a 4 mm wide white band and a 5½ mm wide orange band, repeated in reverse order and separated by a 4 mm wide white band. The ribbon was replaced by one in the new South African colours in 1996.