Hasan Turkumani

Hasan Turkumani

‏حسن توركماني‎

generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1935 Aleppo
Data i miejsce śmierci	18 lipca 2012 Damaszek
Przebieg służby
Lata służby	1954–2012
Siły zbrojne	Siły Zbrojne Syrii
Jednostki	9 Dywizja Piechoty Zmechanizowanej
Główne wojny i bitwy	wojna sześciodniowa, wojna na wyniszczenie, wojna Jom Kipur, wojna domowa w Libanie, wojna domowa w Syrii

Hasan Turkumani (ur. 1935 w Aleppo^[1], zm. 18 lipca 2012 w Damaszku) – syryjski wojskowy i polityk, minister obrony Syrii w latach 2004–2009.

Życiorys

Pochodził z rodziny sunnickiej^[1]. W 1956 ukończył Akademię Wojskową w Hims, specjalizując się w artylerii. W czasie wojny Jom Kipur dowodził 9 dywizją piechoty zmechanizowanej^[1][2]. Brał również udział w syryjskiej interwencji w czasie wojny domowej w Libanie^[3]. Jest autorem kilku publikacji książkowych poświęconych wojskowości^[4].

Wieloletni członek partii Baas^[3].

Jako jeden z nielicznych sunnitów zajmował wysokie stanowiska w zdominowanych przez alawitów syryjskich siłach zbrojnych i służbach bezpieczeństwa^[1]. W 1978 został awansowany do stopnia generalskiego^[4], zaś w 2002 objął stanowisko szefa sztabu armii syryjskiej^[3]. W 2004 wszedł do rządu Syrii jako minister obrony, zastępując na tym stanowisku Mustafę Talasa, jednego z najbliższych współpracowników Hafiza al-Asada, kierującego resortem obrony od 1972. Stało się tak wbrew spekulacjom, jakoby po Talasie nowym ministrem obrony miał zostać polityk cywilny^[3].

Zdecydowanie odrzucał oskarżenia pod adresem Syrii o wspieranie terroryzmu. Zarzucał Stanom Zjednoczonym, iż fałszywie twierdzą, jakoby Syria przyczyniała się do eskalacji ataków na siły amerykańskie w Iraku po obaleniu rządów Saddama Husajna^[3].

W 2009 gen. Turkumani odszedł z ministerstwa obrony i został zastępcą wiceprezydenta, pozostając w rządzie. Był jednym z najważniejszych doradców prezydenta Baszszara al-Asada w sprawach wojskowych. Według niepotwierdzonych do końca doniesień właśnie on kierował komitetem odpowiedzialnym za wykorzystanie wojska w tłumieniu powstania przeciwko al-Asadowi w 2011^[1].

Zginął w zamachu na budynek sił bezpieczeństwa w Damaszku 18 lipca 2012. Razem z nim śmierć ponieśli wiceminister obrony Asif Szaukat, minister obrony gen. Dawud Radżiha oraz kierujący Biurem Bezpieczeństwa Narodowego Regionalnego Kierownictwa Partii Baas Hiszam Ichtijar^[5]. Do ataku przyznała się Liwa al-Islam, jedno z walczących przeciwko al-Asadowi ugrupowań radykalnie muzułmańskich^[6]. Razem z pozostałymi ofiarami zamachu został pochowany w Grobie Nieznanego Żołnierza w Damaszku^[7].

Przypisy