Hastinapur

Hastinapur
हस्तिनापुर
Ilustracja
Kailash Parvat Rachna w Hastinapur
Państwo

 Indie

Stan

Uttar Pradesh

Region

Meerut

Dystrykt

Meerut

Powierzchnia

7,57 km²

Wysokość

202 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


26 452
3494 os./km²

Kod pocztowy

250404

Położenie na mapie Uttar Pradesh
Mapa konturowa Uttar Pradesh, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Hastinapur”
Położenie na mapie Indii
Ziemia29°10′N 78°01′E/29,166667 78,016667

Hastinapur (hindi हस्तिनापुर, sanskryt हस्‍तिनापुरम्) – miasto w północnych Indiach, w stanie Uttar Pradesh, w dystrykcie Meerut. Położone jest na Nizinie Hindustańskiej, leży na prawym brzegu Gangesu. Hastinapur w starożytnym piśmiennictwie hinduskim, puranach i Mahabharacie, przedstawione jest jako stolica Królestwa Kuru. Wzmiankowane jest również w tekstach dżinijskich (Żywotach 63 świątobliwych mężów Hemaczandry) i Ramajanie.

Etymologia

Nazwa Hastinapur wywodzi się z sanskrytu i sięga okresu Mahabharaty[1]. Można ją przełożyć jako Miasto słoni – od słów Hastina (słoń) i puram (miasto)[2]. Nazwa miasta ma pochodzić od króla Hastiego z dynastii Puru w tretajudze, który zmienił nazwę swojej stolicy z Nagvahpur na Hastinapur[3].

Historia

Przybycie Judisztiry do Hastinapur

Hastinapur jest miastem z Mahabharaty, akcja itihasy opowiada o walce dynastycznej o tron Hastinapur, pomiędzy Pandawami a Kaurawami. Po wojnie Kurukszetra władzę w Hastinapur odzyskali Pandawowie.

Miasto było niegdyś stolicą indoaryjskiego Królestwa Kuru. Zostało zniszczone przez powódź w IX wieku p.n.e., w wyniku czego nową stolicą Kuru miało zostać Kaushambi (Kosambi)[4].

Hastinapur wspomniane jest w XVI wiecznym dokumencie okresu Wielkich Mogołów – Ain-i-Akbari, autor dzieła Abu'l-Fazl ibn Mubarak opisuje je jako „starożytną osadę hinduską” leżącą nad Gangesem[5].

Fragmenty ceramiki szarej malowanej z około 1000 r. p.n.e., pochodzącej m.in. z Hastinapur (Muzeum Brytyjskie)

W latach 50. XX wieku na terenie Hastinapur przeprowadzono wykopaliska archeologiczne pod wodzą B. B. Lala, Dyrektora Generalnego Archaeological Survey of India[6]. Celem badań miało być określenie pozycji stratygraficznej ceramiki szarej malowanej (ang. Painted Grey Ware) wobec innych zabytków ceramicznych wczesnych okresów historycznych.

Geografia i klimat

Hastinapur położone jest w doabie (pomiędzy Gangesem a Jamuną) i oddalone o około 40 km od miasta Meerut i o około 100 km od stolicy Indii[7]. Przeciętna temperatura w roku wynosi 24,7 stopni Celsjusza, roczna ilość opadów średnio 933 mm. Najcieplejszym miesiącem jest czerwiec (śr. 33,5 °C), najchłodniejszym styczeń (śr. 14,2 °C). Najwięcej opadów (śr. 314 mm) przypada na sierpień, a najmniej (śr. 5 mm) na kwiecień[8].

Demografia

Populacja Hastinapur:

Rok199120012011
Populacja15 08121 24926 452

Według spisu ludności z 2001 roku populacja miasta wynosiła 21 248 mieszkańców – 11 262 mężczyzn i 9986 kobiet. 12 313 osób potrafiło czytać i pisać[9]. W 2011 liczba mieszkańców wynosiła 26 452, powierzchnia miasta 7,57 km², a gęstość zaludnienia 3494 os./km².

Gospodarka

Główne źródło utrzymania mieszkańców miasta i okolic, bezpośrednio lub pośrednio, stanowi rolnictwo. W mieście dominuje handel detaliczny, rzemiosło i praca najemna. Turystyka pielgrzymkowa również stanowi ważną część gospodarki.

Świątynie i pomniki

Shri Digamber Jain Prachin Bada Mandir
Shri Shwetambar Jain Ashtapad Teerth
Jambudweep Jain Tirth

Hastinapur stanowi ważny ośrodek religijny i pielgrzymkowy. Zarówno wyznawcy hinduizmu i dżinizmu uznają prastare miasto za jedno z najświętszych miejsc. Trzech spośród tirthankara (Shantinatha, Kunthunatha, Aranatha) – miało urodzić się w Hastinapur[10].

Shri Digamber Jain Prachin Bada Mandir

Shri Digamber Jain Prachin Bada Mandir jest jedną z najstarszych świątyń dżinijskich w Hastinapur. Przyjmuje się, że główna świątynia została zbudowana w 1801 roku pod egidą Raja Harsukh Rai, skarbnika cesarza Mogołów Szaha Alama II[11].

Shri Shwetambar Jain Ashtapad Teerth

Obiekt o wysokości 46 metrów, wzniesiony ku czci Adinathy (Riszabhadewy) – pierwszego tirthankara. Postawiony kosztem 250 milionów rupii indyjskich. Kształt budowli nawiązuje do mitycznego Ashtapad (oznaczającego osiem kroków[12]) – miejsca na drodze z Badrinath na Kajlas, w okolicy Manasarowar, w którym Adinatha osiągnął mokszę. W miejscu tym Bharat, syn Riszabhadewy, miał wybudować pałac wysadzany diamentami. Wyznawcy dżinizmu wierzą, że kto odbędzie pielgrzymkę do Ashtapad, również osiągnie mokszę[13].

Kailash Parvat Rachna

Kompleks świątynny o wysokości 40 metrów[14].

Jambudweep Jain Tirth

Obiekt zbudowany w 1985 roku. Jest realizacją wizji Śri Gyanmati Mataji, struktura budowli ma odwzorowywać dżinijską wizję świata[15][16].

Świątynia Pandeshwar Mahadev

Świątynia poświęcona Śiwie. Według legendy Judisztira, najstarszy syn Pandu, przed starciem z Kaurawami postawił w świątyni śiwalingę i modlił się do Śiwy o zwycięstwo w zbliżającej się wojnie[6]. Inna legenda głosi, że śiwalinga została podarowana przez Karnę[6]. Zgodnie z miejscowymi wierzeniami królowa Draupadi odmawiała tu modlitwy po dokonaniu ablucji w strumieniu[6].

Bhai Dharam Singh Gurdwara

Niewielka gurudwara położona w wiosce Saifpur, około 2,5 km od Hastinapuru[17].

Hastinapur Wildlife Sanctuary

Ptaki wędrowne w Hastinapur Wildlife Sanctuary

Hastinapur Wildlife Sanctuary jest rezerwatem przyrody położonym nad brzegiem Gangesu, w zachodniej części Uttar Pradesh. Rezerwat został założony w 1986 roku. Rozciąga się na terenach dystryktu Meerut, Ghaziabad, Gautam Budh Nagar, Bijnor, Panchsheel Nagar i Amroha. Zajmuje obszar 2073 kilometrów kwadratowych[18].

Przypisy

  1. ↑ Uttar Pradesh - History, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2021-02-09] (ang.).
  2. ↑ Monier Williams: A Sanskrit-English Dictionary: Etymologically and philologically arranged with special reference to Greek, Latin, Gothic, German, Anglo-Saxon, and other cognate Indo-European Languages By Monier Williams. MDCCLXXII. s. 1170. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  3. ↑ J.P. Mittal: History Of Ancient India (a New Version) : From 7300 Bb To 4250 Bc. Atlantic Publishers & Distributors, 2006. s. 308. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  4. ↑ Kenneth Pletcher: The history of India. The Rosen Publishing Group, 2011, s. 63. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
  5. ↑ Abu'l-Fazl ibn Mubarak, Henry Sullivan Jarrett (tłumacz): The Ain I Akbari. 1891, s. 288. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Resham Sengar: A place in Hastinapur where Queen Draupadi offered her daily devotions. Times of India, 2019-11-26. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  7. ↑ distance.to
  8. ↑ climate-data.org: KLIMA MEERUT (INDIEN). [dostęp 2021-02-09]. (niem.).
  9. ↑ Census of India: Table - 3 : Population, population in the age group 0-6 and literates by sex - Cities/Towns (in alphabetic order): 2001. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  10. ↑ Kurt Titze, Klaus Bruhn: Jainism: A Pictorial Guide to the Religion of Non-violence. 1998, s. 138-139. [dostęp 2021-02-16]. (ang.).
  11. ↑ Evans Christopher. A Review of World Antiquarianism: Comparative Perspectives. „Bulletin of the History of Archaeology”. 24. s. 431. DOI: 10.5334/bha.2418. 
  12. ↑ Ashtapad, Hastinapur. nativeplanet.com. [dostęp 2021-02-13]. (ang.).
  13. ↑ The 151 Foot High Ashtapad Teerth in Hastinapur. HereNow4u. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  14. ↑ Tकैलाश पर्वत रचना - Kailash Parvat Rachna. bhaktibharat.com. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  15. ↑ Knut Aukland: Is the Earth round? Traditional cosmography and modern science in Jainism. W: István Keul: Asian Religions, Technology and Science. Wyd. 1. Routledge, 2015, s. 82-101. ISBN 978-1-138-77966-2.
  16. ↑ WHAT IS JAMBUDWEEP?. jambudweep.org. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  17. ↑ Bhai Dharam Sing Gurdwara, Hastinapur. nativeplanet.com. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  18. ↑ Hastinapur Wildlife Sanctuary. BirdLife International. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Migratory Birds At Hastinapur.jpg
Autor: AK Gandhi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wildlife found In Hastinapur
PGW fragments BM.jpg
Autor: Zunkir, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fragments of Painted Grey Ware (PGW), about 1000 BC: black painted geometric decoration on light grey pottery. From Hashtinapura and Radhakund, Uttar Pradesh, and Panipat and Tilpat, Haryana. 1986.1018.2000-2007. British Museum.
Ashtapad Hastinapur.jpg
Autor: Pratyk321, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ashtapad Jain temple, Hastinapur
Kailash Parvat Rachna - 2.jpg
Autor: Pratyk321, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kailash Parvat Rachna
India location map.svg
(c) Uwe Dedering z niemieckiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Location map of India.

Equirectangular projection. Strechted by 106.0%. Geographic limits of the map:

  • N: 37.5° N
  • S: 5.0° N
  • W: 67.0° E
  • E: 99.0° E
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Jambudweep Rachna.jpg
(c) Jainvaibhav1307 z angielskiej Wikipedii, CC BY 3.0
101 ft tall Sumeru Parvat situated in the centre of Jambudweep Rachna with a diameter of 250 ft