Haua Fteah
 Wejście do jaskini Haua Fteah | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data odkrycia | znana od dawna ludności lokalnej |
| Odkrywca | C. T. Houlder |
Położenie na mapie Libii  | |
 32°53′59″N 22°03′05″E/32,899722 22,051389 | |
Haua Fteah – schronisko w północno-wschodniej części Libii, u podnóża północnych stoków gór Al-Dżabal al-Achdar.
W 2020 roku jaskinia została wpisana na libijską listę informacyjną światowego dziedzictwa UNESCO – listę obiektów, które Libia zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].
Położenie
Haua Fteah leży w Cyrenajce w północno-wschodniej części Libii[1], u podnóża północnych stoków gór Al-Dżabal al-Achdar, ok. 1 km od wybrzeża Morza Śródziemnego[2] i ok. 8 km na wschód od miasta Susa[1].
Opis
Haua Fteah to półkoliste schronisko w skałach wapiennych[1]. Wejście do jaskini ma 50 m szerokości i 20 m wysokości, a jej strop ma 80 m średnicy[1].
Badania archeologiczne
Jaskinia została odkryta dla nauki w 1948 roku przez badaczy Charlesa McBurneya (1914–1979) i C. T. Houldera z University of Cambridge[3]. Schronisko wcześniej było wykorzystywane przez lokalnych pasterzy i ich stada w okresie zimowym[4].
W latach 1951–1955 jaskinię zbadali naukowcy z University of Cambridge, którzy odkryli ślady bytności człowieka na przestrzeni ponad 80 tys. lat[1]. Podczas pierwszej fazy prac znaleziono ludzkie kości żuchwy oraz zęby trzonowe, które uznano za należące do gatunku spokrewnionego z Neandertalczykiem[5].
Kolejne badania przeprowadzone w latach 2007–2015 ujawniły, że ślady w jaskini sięgają 150 tys. lat – obejmując cały okres ostatniego zlodowacenia[1]. Na podstawie odnalezionych w latach 50. XX w. kości żuchwy potwierdzono bytność Homo sapiens[1]. Wiek kości oszacowano na 73–65 tys. lat[6].
Materiał odkryty w jaskini dostarczył unikalnego świadectwa o zdolnościach adaptacyjnych Homo sapiens do zmian klimatycznych oraz świadectwa rozwoju kulturowego i technologicznego człowieka[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i UNESCO ↓.
- ↑ Douka et al. 2014 ↓, s. 40.
- ↑ McBurney 1967 ↓, s. 1.
- ↑ McBurney 1967 ↓, s. 2.
- ↑ McBurney, Trevor i Wells 1953 ↓.
- ↑ Douka et al. 2014 ↓, s. 58.
Bibliografia
- Douka, Katerina and Zenobia Jacobs, Christine Lane, Rainer Grün, Lucy Farr, Chris Hunt, Robyn H. Inglis, Tim Reynolds, Paul Albert, Maxime Aubert, Victoria Cullen, Evan Hill, Leslie Kinsley, Richard G. Roberts, Emma L. Tomlinson, Sabine Wulf, Graeme Barker. The chronostratigraphy of the Haua Fteah cave (Cyrenaica, northeast Libya). „Journal of Human Evolution”. 66, s. 39–63, January 2014. DOI: doi.org/10.1016/j.jhevol.2013.10.001 (ang.).
- McBurney, Charles B.M.: The Haua Fteah (Cyrenaica) and the Stone Age of the South-East Mediterranean. CUP, 1967. [dostęp 2021-03-25]. (ang.)
- McBurney, C.B.M., Trevor, J.C., Wells, L.H.. The Haua Fteah Fossil Jaw. „The Journal of the Royal Anthropological Institute of Great Britain and Ireland”. 83 (1), s. 71–85, 1953. Royal Anthropological Institute of Great Britain and Ireland (ang.).
- UNESCO: Haua Fteah Cave (ang.). [dostęp 2021-03-25].
Media użyte na tej stronie
Symbol jaskinii do legendy mapy
Autor: Carport, Licencja: CC BY-SA 3.0
Physical location cartographic relief depiction map of Libya
Autor: Graeme Barker, Licencja: CC BY 3.0
The Haua Fteah cave: (a) looking southwest up to the cave from the coastal plain and (b) looking south across the doline floor into the cave; the standing figures indicate the scale of the cave mouth, which is ∼50 m wide and ∼20 m high (Photographs: G. Barker).