Hayes Alan Jenkins
![]() Hayes Alan Jenkins z bratem Davidem (1956) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konkurencja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | Edi Scholdan[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | Broadmoor SC | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery | 1956 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hayes Alan Jenkins (ur. 23 marca 1933 w Akron) – amerykański łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Mistrz olimpijski z Cortina d’Ampezzo (1956)[2] i uczestnik igrzysk olimpijskich (1952)[3], czterokrotny mistrz świata (1953–1956), dwukrotny mistrz Ameryki Północnej (1953, 1955) oraz czterokrotny mistrz Stanów Zjednoczonych (1953–1956)[4]. Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1956 roku został adwokatem[1].
Biografia
Początki
Hayes Alan Jenkins rozpoczął jazdę na łyżwach ze względu na swoją starszą siostrę, która nie chciała być solistką i potrzebowała partnera do konkurencji par tanecznych i sportowych. Hayes trenował z nią, zaś ich najmłodszy brat David uczył się jazdy samodzielnie[5]. Ich siostra zrezygnowała z łyżwiarstwa figurowego, gdy rozpoczęła naukę w college'u[5].
Bracia Jenkins rozpoczęli regularne treningi łyżwiarstwa, jednak w 1952 roku ich ojciec stracił pracę co oznaczało dla nich koniec przygody z łyżwiarstwem[5]. Z pomocą przyszedł im klub łyżwiarski Broadmoor, który latem tego samego roku zaproponował im przyjazd do Colorado Springs i bezpłatne treningi oraz możliwość darmowej jazdy na ich lokalnym lodowisku[5]. W tym czasie fundacja El Pomar przyznała im stypendia co pozwoliło im na utrzymanie i kontynuowanie kariery[5]. Braci Jenkins wspierała w tym czasie matka, zaś ojciec po problemach z kolejnymi pracami został alkoholikiem[5].
Kariera amatorska
Hayes Alan Jenkins po zdobyciu dwóch brązowych medali mistrzostw świata (1950, 1952) zdominował konkurencję solistów w latach 1953–1956. Zdobył złote medale na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1956 w Cortina d’Ampezzo oraz na mistrzostwach świata w 1953, 1954, 1955 i 1956 roku. Rywalizował wtedy w konkurencji solistów równocześnie z młodszym bratem Davidem, który na mistrzostwach świata 1955, 1956 oraz igrzyskach w Cortina d’Ampezzo zdobywał brązowe medale. Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1956 roku passę zwycięstw podtrzymywał jego brat David, mistrz olimpijski 1960[6].
W trakcie całej kariery zarówno David jak i Hayes byli trenowani przez Ediego Scholdana, który zginął w katastrofie lotniczej w drodze na mistrzostwa świata 1961[5].
Życie prywatne

Jenkins zrezygnował z kariery zawodowego łyżwiarza na rzecz studiów prawniczych w Harvard Law School[4]. Pracował jako adwokat dla firmy Goodyear Tire and Rubber Company[4].
Ma siostrę oraz młodszego brata, łyżwiarza figurowego Davida Jenkinsa, mistrza olimpijskiego 1960[4]. W 1961 roku ożenił się z Carol Heiss, mistrzynią olimpijską 1960 w konkurencji solistek[7]. Mają troje dzieci[8].
Osiągnięcia
Zawody | 1949 | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[4] | |||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 4 | 1 | |||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 6 | 3 | 4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
Mistrzostwa Ameryki Północnej | 1 | 1 | |||||||||||||||
Krajowe[9] | |||||||||||||||||
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych | 3 | 2 | 3 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Nagrody i odznaczenia
- Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 1976[10]
- Amerykańska Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 1976[11]
Przypisy
- ↑ a b Tim Warsinskey: Akron native David Jenkins still feels urge to compete, 50 years after winning gold: Tim's Take (ang.). cleveland.com, 2010-02-18. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Figure Skating at the 1956 Cortina d'Ampezzo Winter Games: Men's Singles (ang.). Sports Reference, 1956-02-01. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Figure Skating at the 1952 Oslo Winter Games: Men's Singles (ang.). Sports Reference, 1952-02-21. [dostęp 2018-09-18].
- ↑ a b c d e Sports Reference – Hayes Jenkins (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ a b c d e f g Episode #47: David Jenkins (ang.). The Manleywoman SkateCast, 2011-04-07. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Sports Reference – David Jenkins (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
- ↑ Sports Reference – Carol Heiss (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Katherine Reinhard: Heiss Jenkins Is Going For More Gold In 2002 * 1960 Olympic Titlist Hopes A Student Finishes First In Salt Lake City (ang.). The Morning Call, 1998-01-08. [dostęp 2018-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-08)].
- ↑ Past U.S. Champions – Senior (ang.). U.S. Figure Skating, 2008. [dostęp 2018-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-09)].
- ↑ World Hall of Fame Members (ang.). World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31].
- ↑ U.S. Figure Skating Hall of Fame Members (ang.). World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2020-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-27)].
Bibliografia
- Sports Reference – Hayes Alan Jenkins (ang.). Sports Reference. [dostęp 2018-09-19].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Flaga Finlandii
The Canadian Red Ensign, the national flag of Canada from 1957 to 1965. (see: the Canadian Red Ensign on the Register of Arms, Flags and Badges)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
1956 Press Photo Hayes Alan Jenkins & David Jenkins sports winner - neo22976
Flaga z emblematem ISU dla sportowców ekipy Wspólnoty Niepodległych Państw w 1992.
Swedish merchant flag 1844-1905
1960 Press Photo World skate champ Carol Heiss & Hayes Alan Jenkins engaged




House colours of the House of Habsburg
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW