Heather Watson

Heather Watson
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1992
Saint Peter Port

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2010

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Dante Botini
Nick Bollettieri

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

38 (19 stycznia 2015)

Australian Open

3R (2013)

Roland Garros

2R (2011, 2012, 2014–2016, 2018)

Wimbledon

4R (2022)

US Open

1R (2011–2018, 2020, 2021)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

39 (25 lutego 2019)

Australian Open

3R (2021)

Roland Garros

2R (2018, 2022)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

2R (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Guernsey
Igrzyska Wspólnoty Narodów młodzieży
złotoPune 2008gra pojedyncza
Strona internetowa

Heather Watson (ur. 19 maja 1992 w Guernsey) – brytyjska tenisistka pochodzenia papuasko-angielskiego, zwyciężczyni Wimbledonu 2016 w grze mieszanej, mistrzyni juniorskiego US Open 2009 w grze pojedynczej, zawodniczka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Kariera tenisowa

Watson rozpoczęła przygodę z tenisem w wieku siedmiu lat. Jej trenerami są Dante Botini i Nick Bollettieri. W październiku 2005 zadebiutowała w juniorskich turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Pierwszy tytuł zdobyła w czerwcu 2007 w międzynarodowych mistrzostwach Szkocji w Edynburgu. W listopadzie 2008 wygrała turniej w Méridzie, ogrywając w finale Anę Bogdan. We wrześniu 2009 zdobyła swoje pierwsze zawody wielkoszlemowe. Watson była najlepsza na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku, w decydującym starciu wyeliminowała Janę Buczynę.

Pierwszy turniej deblowy w gronie juniorek zdobyła w austriackim Wels, grając u boku Sally Peers. Kolejny tytuł wywalczyła w Meksyku na przełomie roku 2008 i 2009 z Chorwatką Ajlą Tomljanović. W wielkoszlemowym French Open partnerowała Tímei Babos i tenisistki doszły do finału, pokonane przez Elenę Bogdan i Noppawan Lertcheewakarn. Watson kilkanaście dni później, razem z Magdą Linette, triumfowała w Roehampton.

W 2011 roku zadebiutowała w barwach Wielkiej Brytanii w rozgrywkach Pucharu Federacji.

W 2012 roku wygrała swój pierwszy tytuł deblowy – razem z Mariną Erakovic pokonały w finale turnieju w Stanford Jarmilę Gajdošovą i Vanię King wynikiem 7:5, 7:6(7). Kolejny tytuł wywalczyła miesiąc później w Dallas. Razem z Erakovic zwyciężyły 6:3, 6:0 z parą Līga Dekmeijere i Irina Falconi. We wrześniu razem z Alicją Rosolską osiągnęła finał turnieju w Québecu, gdzie uległy 6:7(5), 7:6(6), 7–10 parze Tatjana MalekKristina Mladenovic. W październiku wystąpiła w turnieju International w Osace. W rozgrywkach singlowych odniosła pierwsze zawodowe zwycięstwo, pokonując w meczu mistrzowskim Chang Kai-chen wynikiem 7:5, 5:7, 7:6(4). W grze podwójnej w parze z Kimiko Date-Krumm nie sprostały deblowi Raquel Kops-JonesAbigail Spears, przegrywając spotkanie 1:6, 4:6.

W marcu 2013 roku Watson poinformowała o zdiagnozowaniu u niej mononukleozy zakaźnej, zakaźnej choroby wirusowej skutkującej osłabieniem organizmu, która wymusiła na tenisistce czasowe przerwanie kariery[1].

W sezonie 2014 razem z Aleksandrą Panową odniosły triumf w zawodach w Baku. W meczu mistrzowskim pokonały Ralucę Olaru i Szachar Pe’er 6:2, 7:6(3). W 2015 roku Brytyjka zwyciężyła w zawodach w Hobart, w finale pokonując Madison Brengle 6:3, 6:4.

W marcu 2016 roku Watson wygrała po raz trzeci w rozgrywkach WTA Tour, tym razem w Monterrey, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Kirsten Flipkens 3:6, 6:2, 6:3. W lipcu odniosła triumf w rozgrywkach wielkoszlemowych na Wimbledonie w grze mieszanej. Razem z Henrim Kontinenem pokonali w finale Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha 7:6(5), 6:4

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej20092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAQ21R3R1R1R1R2R1R1R2R2R2R0 / 116 – 11
French OpenAA2R2R1R2R2R2RQ32RQ21R1R1R0 / 106 – 10
WimbledonA1R1R3R1R2R3R1R3R1R2RNH1R4R0 / 1211 – 12
US OpenAQ11R1R1R1R1R1R1R1RQ11R1RQ30 / 100 – 10
Ranking na koniec roku5881769249119505477741019259730 / 4323 – 43

Występy w grze podwójnej

Turniej20092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAA1RA2R2R1R1R1RA3R2R0 / 85 – 8
French OpenAAAA1RA1R1R1R2R1R1R1R2R0 / 92 – 9
WimbledonA2R1R1R1R1R2R3R2RQF1RNH3R3R0 / 1211 – 12
US OpenAAA1R1R1RA2R1R1RAAAA0 / 61 – 6
Ranking na koniec roku5892541725213513110272123501131631120 / 3519 – 35

Występy w grze mieszanej

Turniej20092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
French OpenAAAA1RAAAAAANHAA0 / 10 – 1
WimbledonAA2R2R2R1R1RWF3R2RNH1RA1 / 1014 – 9
US OpenAAAAAAAA1RAANHAA0 / 10 – 1
1 / 1214 – 11

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 5 (4–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.14 października 2012OsakaTwarda Chang Kai-chen7:5, 5:7, 7:6(4)
Zwyciężczyni2.17 stycznia 2015HobartTwardaStany Zjednoczone Madison Brengle6:3, 6:4
Zwyciężczyni3.6 marca 2016MonterreyTwardaBelgia Kirsten Flipkens3:6, 6:2, 6:3
Finalistka1.13 października 2019TiencinTwardaSzwecja Rebecca Peterson4:6, 4:6
Zwyciężczyni4.29 lutego 2020AcapulcoTwardaKanada Leylah Annie Fernandez6:4, 6:7(8), 6:1

Gra podwójna 10 (4–6)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.15 lipca 2012StanfordTwardaNowa Zelandia Marina ErakovicAustralia Jarmila Gajdošová
Stany Zjednoczone Vania King
7:5, 7:6(7)
Zwyciężczyni2.24 sierpnia 2012DallasTwardaNowa Zelandia Marina ErakovicŁotwa Līga Dekmeijere
Stany Zjednoczone Irina Falconi
6:3, 6:0
Finalistka1.16 września 2012QuébecDywanowa (hala)Polska Alicja RosolskaNiemcy Tatjana Malek
Francja Kristina Mladenovic
6:7(5), 7:6(6), 7–10
Finalistka2.14 października 2012OsakaTwardaJaponia Kimiko Date-KrummStany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
Stany Zjednoczone Abigail Spears
1:6, 4:6
Zwyciężczyni3.27 lipca 2014BakuTwardaRosja Aleksandra PanowaRumunia Raluca Olaru
Izrael Szachar Pe’er
6:2, 7:6(3)
Finalistka3.16 października 2016HongkongTwardaWielka Brytania Naomi Broady Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
3:6, 1:6
Zwyciężczyni4.3 marca 2018AcapulcoTwardaNiemcy Tatjana MariaStany Zjednoczone Kaitlyn Christian
Stany Zjednoczone Sabrina Santamaria
7:5, 2:6, 10–2
Finalistka4.17 czerwca 2018NottinghamTrawiastaRumunia Mihaela BuzărnescuPolska Alicja Rosolska
Stany Zjednoczone Abigail Spears
3:6, 6:7(5)
Finalistka5.24 lutego 2019BudapesztTwarda (hala)Węgry Fanny StollárRosja Jekatierina Aleksandrowa
Rosja Wiera Zwonariowa
4:6, 6:4, 7–10
Finalistka6.20 marca 2021MonterreyTwarda Zheng SaisaiStany Zjednoczone Caroline Dolehide
Stany Zjednoczone Asia Muhammad
2:6, 3:6

Gra mieszana 2 (1–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwyciężczyni1.10 lipca 2016WimbledonTrawiastaFinlandia Henri KontinenNiemcy Anna-Lena Grönefeld
Kolumbia Robert Farah
7:6(5), 6:4
Finalistka1.16 lipca 2017WimbledonTrawiastaFinlandia Henri KontinenSzwajcaria Martina Hingis
Wielka Brytania Jamie Murray
4:6, 4:6

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza (7)

DataTurniejKat.($)Naw.FinalistkaWynik
1.19/07/2009Wielka Brytania Frinton-on-SeaITF10 000trawiastaWielka Brytania Anna Fitzpatrick4:6, 6:4, 6:2
2.25/07/2010Wielka Brytania WrexhamITF25 000twardaIndie Sania Mirza6:2, 6:4
3.07/11/2010Kanada TorontoITF50 000twardaFrancja Alizé Lim6:3, 6:3
4.16/02/2014Stany Zjednoczone MidlandITF100 000twardaRosja Ksienija Pierwak6:4, 6:0
5.18/05/2014Czechy PragaITF100 000ziemnaSłowacja Anna Schmiedlová7:6(5), 6:0
6.12/05/2019Japonia FukuokaITF60 000dywanowaKazachstan Zarina Dijas7:6(1), 7:6(4)
7.18/08/2019Kanada VancouverITF100 000twardaHiszpania Sara Sorribes Tormo7:5, 6:4

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Wielka Brytania [Alt]
I runda Hiszpania: Sílvia Soler Espinosa6:2, 6:2
II runda Rosja: Marija Kirilenko [14]3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I runda Chiny: Peng Shuai6:4, 6:7(5), 6:3
II runda Ukraina: Elina Switolina3:6, 6:1, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I runda Niemcy Anna-Lena Friedsam6:7(5), 3:6

Gra podwójna

RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I rundaWielka Brytania Laura Robson Niemcy: Angelique Kerber / Sabine Lisicki [5]6:1, 4:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I rundaWielka Brytania Johanna Konta Serbia: Jelena Janković / Aleksandra Krunić6:2, 6:1
II runda Chińskie Tajpej: Chan Hao-ching / Chan Yung-jan [3]6:3, 0:6, 4:6

Gra mieszana

RundaPartnerPrzeciwnicyWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I rundaWielka Brytania Andy Murray [Alt] Hiszpania: Carla Suárez Navarro / David Ferrer6:3, 6:3
Ćwierćfinał Indie: Sania Mirza / Rohan Bopanna [4]4:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni2009Stany Zjednoczone US OpenTwardaRosja Jana Buczina6:4, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka2009Francja French OpenCeglanaWęgry Tímea BabosRumunia Elena Bogdan
Tajlandia Noppawan Lertcheewakarn
6:3, 3:6, 8-10

Przypisy

  1. Marcin Motyka: Najlepsza brytyjska tenisistka zachorowała na mononukleozę (pol.). sportowefakty.pl, 2013-04-03. [dostęp 2013-04-04].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Watson WM17 (20) (36016160012).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Watson WM17 (20)