Heber C. Kimball

Heber C. Kimball
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1801
Sheldon

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1868
Salt Lake City

Stanowisko

pierwszy doradca w Pierwszym Prezydium Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (1847–1868)

podpis

Heber Chase Kimball (ur. 14 czerwca 1801 w Sheldon, zm. 22 czerwca 1868 w Salt Lake City[1]) – amerykański przywódca religijny i polityk.

Życiorys

Urodził się w Sheldon w stanie Vermont[1][2], jako syn Solomona Farnhama Kimballa i Anny Spaulding[3]. Początkowo baptysta[1]. Zetknął się z niedawno zorganizowanym Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, został ostatecznie członkiem tej wspólnoty religijnej. Ochrzczony został przez Alpheusa Gifforda, 15 kwietnia 1832[1], w tym samym roku wyświęcony na starszego przez Josepha Younga[1]. Wraz ze współwyznawcami wyemigrował do Kirtland[1], brał udział w ekspedycji do Missouri w 1834[1]. Wybrany w skład i wyświęcony jako członek Kworum Dwunastu Apostołów[4] przez tak zwanych trzech świadków Księgi Mormona w lutym 1835[1]. Zaangażowany w działalność misyjną młodego Kościoła, brał udział w misji Kworum Dwunastu na wschodzie Stanów Zjednoczonych (1835)[1], w stanach wschodnich służył na misji również w kolejnym roku[1]. Posiadacz udziałów w Kirtland Safety Society[1]. Przewodniczył pierwszej mormońskiej misji do Wielkiej Brytanii (1837–1838)[1]. Nadzorował emigrację mormonów z Missouri, współpracując w tym zakresie z Brighamem Youngiem[1]. Ponownie wysłany na Wyspy Brytyjskie, spędził tam kolejne dwa lata (1839–1841) na misji, wraz z innymi apostołami[1]. Po powrocie do kraju osiadł w Nauvoo, nowym centrum Kościoła. Zasiadał w radzie miejskiej tegoż miasta (1841–1845)[1]. Ponownie odbył misję we wschodnich stanach (1843)[1], pracował przy budowie świątyni mormońskiej w Nauvoo[1]. Włączony do Rady Pięćdziesięciu 11 marca 1844[1]. Dołączył do fali mormońskiej migracji do Iowa[1]. Wkrótce potem zaś do fali mormońskiej migracji na zachód, był częścią pierwszej grupy, która wyruszyła w podróż do doliny Wielkiego Jeziora Słonego[1]. Na miejsce dotarł w lipcu 1847[1]. Poparty jako pierwszy doradca w Pierwszym Prezydium w grudniu 1847[1], zasiadał w tym gremium aż do śmierci[5]. Pełnił funkcję zastępcy gubernatora stanu Deseret[1]. Zasiadał w parlamencie Terytorium Utah między 1851 a 1858[6].

Zmarł w Salt Lake City[1][2], na skutek obrażeń odniesionych w wypadku powozu[7]. Jego pogrzeb zgromadził największy tłum w historii terytorium Utah[8].

Podobnie jak wielu ówczesnych przywódców mormońskich praktykował poligamię, poślubił łącznie 43 kobiety[9], doczekał się z nimi 65 dzieci[9], jak również przynajmniej 300 wnuków[10]. Poligamię uznawał za religijny obowiązek[9]. Przez wiele lat (od 1823) związany z wolnomularstwem[11], był między innymi członkiem loży w Nauvoo[1].

Jeden z wnuków Kimballa, Spencer W. Kimball był prezydentem Kościoła od 1973 do 1985[9]. Jeden z jego praprawnuków, Quentin L. Cook od 2007 wchodzi w skład Kworum Dwunastu Apostołów[12]. Imię Heber jest często spotykanym imieniem męskim pośród mieszkańców Utah, choć szczyt jego popularności odnotowano w 1913[13]. Pojawia się również, z uwagi na swój związek z Kimballem, w rankingach popularnych mormońskich imion[14]. Występuje także (w zapisie Epere) wśród wyznających mormonizm Maorysów[15]. Heber City, siedziba administracyjna hrabstwa Wasatch, zostało nazwane na cześć Kimballa[16]. Jego portret znalazł się wśród obrazów zdobiących pokój celestialny pierwszej świątyni mormońskiej w Nauvoo[17].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y The Joseph Smith Papers: Kimball, Heber Chase. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-03-28]. (ang.).
  2. ↑ a b The Journal of George Q. Cannon: Heber Chase Kimball. [w:] People [on-line]. churchhistorianspress.org. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).
  3. ↑ Kimball, Heber C., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 4638, ISBN 1-57345-822-8.
  4. ↑ Kimball, Heber C., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 4640, ISBN 1-57345-822-8.
  5. ↑ Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 781. ISBN 978-0-02-904040-9.
  6. ↑ Kimball, Heber C., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 4642, ISBN 1-57345-822-8.
  7. ↑ Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 784. ISBN 978-0-02-904040-9.
  8. ↑ Kimball, Heber C., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 4643, ISBN 1-57345-822-8.
  9. ↑ a b c d Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 781-784. ISBN 978-0-02-904040-9.
  10. ↑ Kimball, Heber C., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 4641, ISBN 1-57345-822-8.
  11. ↑ Anderson 2003 ↓, s. 139.
  12. ↑ Carly M. Springer: 5 Fun Facts about Elder Cook. [w:] LDSLiving [on-line]. ldsliving.com, 2014-09-08. [dostęp 2021-04-06]. (ang.).
  13. ↑ Utah Baby Namer: The most distinctive Utah names of all time, ranked. utahbabynamer.com, 2018-04-02. [dostęp 2021-06-14]. (ang.).
  14. ↑ Breanna Olaveson: 60 LDS-Inspired Baby Name Ideas For Expecting Parents. [w:] Utah Valley360 [on-line]. utahvalley360.com, 2016-09-22. [dostęp 2021-06-14]. (ang.).
  15. ↑ Karaitiana N Taiuru: Baby names: Christian, Mormon and non religious Māori first names and their equivalent English name.. 2016, s. 6. ISBN 978-0-9582597-2-9.
  16. ↑ Heber City: History. [w:] About Heber City [on-line]. heberut.gov. [dostęp 2021-06-17]. (ang.).
  17. ↑ Major 2002 ↓, s. 50.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie