Hector André de Panafieu

Hector André de Panafieu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 października 1865
Chatou

Data śmierci

1949

Ambasador Republiki Francuskiej w Carstwie Bułgarii
Okres

od 1912
do 1919

Następca

François Georges-Picot

Ambasador Republiki Francuskiej w Rzeczypospolitej Polskiej
Okres

od 1919
do 1925

Poprzednik

Eugène Pralon

Następca

Jules Laroche

Odznaczenia
Order Orła Białego (1921-1990) Wstęga Wielka Orderu Odrodzenia Polski

Hector André de Panafieu (ur. 22 października 1865 w Chatou, zm. 1949[1]) – francuski dyplomata, pierwszy poseł, a następnie ambasador Francji w Warszawie. Urzędował od 1919 do 1926. Poprzednik Jules'a Laroche'a.

Początkowo piastował swoją funkcję jako poseł i minister pełnomocny. W grudniu 1924 złożył prezydentowi Stanisławowi Wojciechowskiemu listy uwierzytelniające jako ambasador[2][3]. W kwietniu 1925 otworzył Instytut Francuski w Warszawie[4]. Zakończył swoje urzędowanie na krótko przed zamachem majowym.

Został odznaczony polskimi orderami: w 1921 Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski[5], w 1926 odznaczony Orderem Orła Białego.

Zanim przyjechał do Polski, pracował na placówkach w Afryce, Bliskim i Dalekim Wschodzie, Turcji oraz Sankt Petersburgu.

Przypisy

Bibliografia

  • Jules Laroche, Polska lat 1926–1935, przeł. Stanisław Zabiełło, PAX, Warszawa 1966.

Media użyte na tej stronie

André de Panafieu.jpg
Hector André de Panafieu, Ambassador of France to Poland 1919-1926