Heinkel He 162

Heinkel He 162 Volksjäger

Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Heinkel Flugzeugwerke
Typ	samolot myśliwski
Załoga	1 pilot
Historia
Data oblotu	6 grudnia 1944
Wycofanie ze służby	1945
Liczba egzemplarzy	ok. 320[1]
Dane techniczne
Napęd	1 silnik turboodrzutowy BMW 003E-1 lub E-2
Ciąg	8 kN
Wymiary
Rozpiętość	7,2 m
Długość	9,05 m
Wysokość	2,6 m
Powierzchnia nośna	11,2 m²
Masa
Startowa	2805 kg
Do lądowania	1758 kg
Osiągi
Prędkość maks.	890 km/h (na poziomie morza); 905 km/h (na pułapie 6000 m)
Prędkość wznoszenia	594 m/min
Pułap	12 300 m
Zasięg	940 km[2]
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka 20 mm MG 151
Rzuty

Heinkel He 162 Volksjäger, znany też jako Salamander – niemiecki myśliwiec odrzutowy, przyjęty na wyposażenie Luftwaffe podczas II wojny światowej. Należy do niego rekord prędkości wśród pierwszej generacji samolotów odrzutowych.

Historia

Kiedy amerykańska 8. Armia Powietrzna rozpoczęła na nowo dzienne bombardowania Niemiec w 1944 roku, nad terytorium Rzeszy znowu pojawiły się bombowce w eskorcie myśliwców P-51 Mustang. Wtedy właśnie Adolf Galland zrozumiał, że jedyną możliwością zniwelowania przewagi liczebnej wroga jest przewaga technologiczna, i zażądał wprowadzenia do produkcji myśliwców odrzutowych.

Największe nadzieje Galland pokładał w myśliwcu Messerschmitt Me 262, który, nawet gdy użyty w niewielkich grupach, był w stanie wyrządzić wielkie straty w formacjach bombowych. Twierdził nawet, że wolałby jeden myśliwiec odrzutowy od pięciu śmigłowych. Jednak wprowadzenie Me 262 do produkcji seryjnej odwlekało się z powodu problemów z silnikami.

Natomiast firma Heinkel zaprojektowała w międzyczasie mały, jednosilnikowy myśliwiec odrzutowy nadający się do taniej i masowej produkcji, tym samym wygrywając kontrakt na Volksjäger, czyli "myśliwiec ludowy".

(c) Bundesarchiv, Bild 141-2737 / CC-BY-SA 3.0

Podziemna fabryka samolotów He 162 w Hinterbrühl

Samolot był małym górnopłatem o prostych skrzydłach i sportowym wyglądzie. Napędzany był silnikiem BMW 003 umocowanym nad kadłubem, za znajdującą się z przodu kabiną pilota. Był wyposażony w fotel wyrzucany i chowane podwozie trójkołowe. Projekt zatwierdzono 25 września 1944, a pierwszy lot miał miejsce 6 grudnia, czyli po niecałych 90 dniach.

Podczas tak szybkiego procesu projektowego nie ustrzeżono się błędów konstrukcyjnych, z których jeden zaowocował rozbiciem się samolotu podczas pokazów. Tak więc prace nad He 162 kontynuowano, cały czas poprawiając konstrukcję i właściwości lotu. Szczególnym problemem okazało się zachowanie samolotu przy niskich prędkościach.

Do czasu uporania się ze wszystkimi problemami stało się jasne, że wojna chyli się ku końcowi. Niemniej jednak ambitny program produkcji myśliwca był kontynuowany i do końca zmagań wojennych ukończono produkcję 300 myśliwców, a kolejne 100 było w trakcie produkcji^[3]. W kwietniu zakończono przezbrojenie pierwszej (i jedynej) grupy na nowe samoloty. W kwietniu i maju 1945 samoloty te zostały użyte bojowo w bardzo ograniczonym zakresie.

Nazwa Volksjäger została nadana przez Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy. Inne nazwy, to Salamander oraz Spatz.

Zobacz też

• Messerschmitt Me 163

Przypisy