Heinrich Anacker

Heinrich Anacker w maju 1940 roku
Nagrobek Heinricha Anackera w Wasserburgu

Heinrich Anacker (ur. 29 stycznia 1901 w Buchs - zm. 14 stycznia 1971 w Wasserburgu) – niemiecki poeta związanym z ruchem narodowo-socjalistycznym[1].

Życiorys

Urodził w Buchs w kantonie Aargau w Szwajcarii w niemiecko-szwajcarskim małżeństwie. Jego ojciec, Georg Heinrich Anacker zajmował się litografią. Chodził do szkoły średniej w Aargau, gdzie był członkiem uczniowskiego stowarzyszenia Humanitas. W 1921, po ukończeniu nauki, opublikował swój pierwszy tomik wierszy Klinge kleines Frühlingslied w wydawnictwie Verlag Sauerländer. Studiował literaturę w Zurychu i Wiedniu. Zetknął się tam z ruchem Wandervogel, do którego przystał w 1922. Niebawem zetknął się także z NSDAP i zapisał się do partii nazistowskiej w 1925. Od 1921 zarabiał, pisząc jako autor niezależny.

W 1928 przeniósł się do Niemiec. Szybko zdobył uznanie wśród nazistów, poznał wielu z nich osobiście, zaprzyjaźnił się z Juliusem Streicherem. Dzięki tej przyjaźni zdobył w 1933 stanowisko senatora w Radzie Kultury Rzeszy. Był laureatem licznych nagród. W 1934 otrzymał nagrodę Diterich-Eckart Preise, w 1936 - Kunstpreis der NSDAP a w 1939 - pierścień honorowy weteranów ruchu nazistowskiego. W 1939 Anacker dobrowolnie zrezygnował z obywatelstwa szwajcarskiego. Przez cały okres drugiej wojny światowej przebywał na froncie, jako korespondent wojenny, medyk oraz zwykły żołnierz. W 1945 dostał się do niewoli amerykańskiej.

Przeszedł proces denazyfikacji, w wyniku którego skazany został na 60 dni pracy przymusowej oraz grzywnę. Jego twórczość znalazła się na liście książek zakazanych w sowieckiej strefie okupacyjnej[2]. Osiedlił się w Salach, gdzie żył z pisania oraz z pieniędzy, które odziedziczył po ojcu. Zmarł w 1971. Został pochowany na cmentarzu Nordfriedhof w Wasserburg am Bodensee.

W latach 20 i 30 był czołowym poetą związanym z ruchem narodowo-socjalistycznym. W tamtejszej prasie podkreślano, że był pierwszym poetą, który w swoich wierszach otwarcie popierał Adolfa Hitlera i narodowy socjalizm[3]. Tomiki jego wierszy publikowano w dużych nakładach, wydawało je Centralne Wydawnictwo NSDAP. Napisał wiele piosenek dla ruchu młodzieżowego Hitlerjugend. W czasie II wojny światowej pisał głównie o wojnie, sławiąc niemieckie podboje i wieszcząc rychłe zwycięstwo III Rzeszy.

Publikacje

  • Klinge kleines Frühlingslied 1921
  • Auf Wanderwegen 1923
  • Sonne 1925
  • Ebbe und Flut 1927
  • Bunter Reigen. Neue Gedichte. 1931
  • Die Trommel. SA-Gedichte. 1932
  • Die Fanfare. Gedichte der deutschen Erhebung. 1933
  • Einkehr. Neue Gedichte. 1934
  • Singe, mein Volk! 37 Lieder von Heinrich Anacker vertont von Erich Wintermeier. 1935
  • Der Aufbau. Gedichte. 1936
  • Lieder aus Stille und Stürmen. Erinnerungen an Rügen. 1938
  • Ein Volk – ein Reich – ein Führer. Gedichte um Österreichs Heimkehr. 1938
  • Wir wachsen in das Reich hinein. Gedichte. 1938
  • Bereitschaft und Aufbruch. Gedichte aus dem Kriegswinter 1940. 1940
  • Heimat und Front. Gedichte aus dem Herbst 1939. 1940
  • Über die Maas, über Schelde und Rhein! Gedichte vom Feldzug im Westen. 1940
  • Die Fanfare. Gedichte der deutschen Erhebung. 1943
  • Glück auf, es geht gen Morgen! Gedichte. 1943
  • Marsch durch den Osten. Gedichte. 1943
  • Goldener Herbst. Sonette. 1951
  • Von Beilen, Barten und Häckchen. Ein Beitrag zur Kulturgeschichte des sächsischen Erzbergbaus. 1960

Przypisy

  1. ↑ Gudrun Wilcke: Die Kinder- und Jugendliteratur des Nationalsozialismus als Instrument ideologischer Beeinflussung: Liedertexte, Erzählungen und Romane, Schulbücher, Zeitschriften, Bühnenwerke. 2005, s. 145.
  2. ↑ Lista książek zakazanych w sowieckiej strefie okupacyjnej.
  3. ↑ Chronologia życia.

Bibliografia

  • Christian Zentner, Friedemann Bedürftig: The Encyclopedia of the Third Reich, Macmillan, New York 1991
  • Paul Gerhardt Dippel: Heinrich Anacker, Deutscher Volksverlag, München 1937

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Heinrich Anacker.jpg
Heinrich Anacker (1901–1971), German poet.