Heinrich von Gagern (urzędnik)

Ten artykuł od 2017-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Heinrich von Gagern, Heinrich Rudolf Erich Kurt Franz Konstanz Freiherr von Gagern (ur. 1 grudnia 1878 w Świnoujściu, zm. 25 czerwca 1964 w Obermaiselstein, pow. Oberallgäu w Bawarii) – niemiecki prawnik, urzędnik sądowy i administracji państwowej.

Życiorys

Syn generalmajora Ernsta von Gagern (1849-1928) i Emilie z d. Rütgers (1859-1888). Uczęszczał do Gimnazjum Protestanckiego (Protestantisches Gymnasium) w Strasburgu, Gimnazjum Wielkiego Księstwa (Großherzogliches Gymnasium) w Karlsruhe, Gimnazjum Joachimsthal (Joachimsthalsches Gymnasium) w Berlinie, Gimnazjum Friedricha Wilhelma (Friedrich-Wilhelm-Gymnasium) w Kolonii, i następnie Gimnazjum Biskupiego (Bischöfliches Gymnasium) w Strasburgu, które ukończył w 1897 r. Studiował prawo na uniwersytetach w Strasburgu, Monachium i Berlinie. Był zatrudniony jako referendarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Königstein im Taunus (Amtsgericht Königstein im Taunus), Sądzie Okręgowym we Frankfurcie nad Menem (Amtsgericht Frankfurt am Main) i w Sądzie Rejonowym w Wiesbaden (Landgericht Wiesbaden), referendarzem rządowym w administracji państwowej w Poczdamie, Starostwie pow. Osthavelland, burmistrzem komisarycznym w Kremmen, asesorem rządowym w Malborku (1907). Na przełomie lat 1907–1908 odbył roczną ochotniczą służbę w regimencie kirasjerów „Graf Geissler” (Reński) nr. 8 (Kürassier-Regiment „Graf Gessler” (Rheinisches) Nr. 8) w Deutz, którą ukończył w stopniu porucznika rezerwy i przeszedł do służby cywilnej w administracji pruskiej, pełniąc m.in. obowiązki burmistrza Sopotu (1908). Później studiował we Francji (1909), był zatrudniony jako referent w Nadprezydium Prowincji Brandenburgia (Oberpräsidium der Provinz Brandenburg) w Poczdamie (1909-), przebywał w Grundlsee w Austrii, i pełnił obowiązki starosty pow. Melsungen w Hesji (1914-). Wziął udział w działaniach wojennych I wojny światowej, m.in. w 136 pułku piechoty (1914-1915), kończąc je awansowany do stopnia majora. Ponownie powierzono mu funkcję starosty w Melsungen (1916-1919), z której został zmuszony do ustąpienia przez rząd rewolucyjny. Objął dowództwo ochotniczego Freikorps w trakcie pełnienia którego w dniu 2 maja 1919 osobiście znęcał się nad Gustavem Landauerem, jednym z liderów Bawarskiej Republice Rad^[1]. Powrócił do obowiązków w administracji rządowej pełniąc obowiązki starosty pow. Fulda w Hesji (1921-1933), i po raz trzeci pow. Melsungen (1933-1937), skąd dekretem z dnia 21 czerwca 1937 Adolfa Hitlera, kanclerza III Rzeszy, przeszedł w stan spoczynku.

Przypisy

Bibliografia

• Jochen Lengemann: MdL Hessen 1808–1996, Biographischer Index, Herausgegeben im Auftrag des Hessischen Landtags. Elwert Marburg 1996, ​ISBN 3-7708-1071-6​, s. 138
• R. Zilch, B. Holtz: Protokolle des Preußischen Staatsministeriums 1817–1934/38, Bd. 12/II, Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Olms-Weidmann Hildesheim 2004, s. 568
• Rajmund Głembin, Józef Golec: Poczet ojców miasta Sopot, Cieszyn 2016
• Tomasz Kot: Karuzela z burmistrzami. Włodarze Sopotu w latach 1902-45